Alai

Op zoek naar lezingen voor je huwelijk van grote schrijvers? Hier is een lijst van uittreksels en gedichten, allemaal prachtige literaire werken waaruit u kunt kiezen voor uw ceremonie.

Wij persoonlijk hebben nog niet besloten welke lezingen we zullen gebruiken voor onze ceremonie, maar ik denk dat ze moeten worden afgestemd op jullie persoonlijkheden en waarden als een paar. Als je bijvoorbeeld niet gelovig bent, is het waarschijnlijk niet zinvol om een heel religieuze lezing voor je huwelijk te kiezen.

Ik hoop dat de onderstaande passages jullie zullen helpen in jullie besluitvormingsproces! Vele zijn afkomstig uit boeken die ik bezit of van poetryfoundation.org. Misschien bent u ook geïnteresseerd in mijn lijst van Zomerzonnewende huwelijkslezingen.

Wat je ook doet, vergeet niet om lezingen te kiezen die het beste werken en het sterkst tot JOU spreken, en geen lezingen te kiezen omdat je anderen in de menigte probeert te behagen. Veel leesplezier! 🙂

VOOR PABLO NERUDA
VERSLEID DOOR MARK EISNER

Van The Essential Neruda: Selected Poems

Ik hou niet van je alsof je een roos bent van zout, topaas,
of pijl van anjers die vuur voortbrengen:
Ik heb je lief zoals men bepaalde duistere dingen liefheeft,
heimelijk, tussen de schaduw en de ziel.

Ik heb je lief als de plant die niet bloeit maar
het licht van die bloemen, verborgen, in zich draagt,
en dankzij jouw liefde leeft het strakke aroma dat
uit de aarde ontstond, vaag in mijn lichaam.

Ik heb je lief zonder te weten hoe, of wanneer, of van waar,
Ik heb je direct lief zonder problemen of trots:
Ik heb je zo lief omdat ik geen andere manier ken om lief te hebben,
uitgezonderd in deze vorm waarin ik noch jij bent,
zo dichtbij dat je hand op mijn borst de mijne is,
zo dichtbij dat je ogen zich sluiten met mijn dromen.

BY ANNE BRADSTREET

From The Complete Works of Anne Bradstreet

If ever two were one, then surely we.
If ever man were loved by wife, then ye.
Als ooit een vrouw gelukkig was in een man,
Vergelijk mij, gij vrouwen, als gij kunt.
Ik prijs uw liefde meer dan hele goudmijnen,
Of alle rijkdommen die het Oosten bezit.
Mijn liefde is van dien aard dat rivieren haar niet kunnen blussen.
Niet anders dan liefde van u zou beloond moeten worden.
Jouw liefde is van dien aard dat ik haar op geen enkele manier kan terugbetalen.
De hemelen belonen u veelvuldig, bid ik.
Tenwijl wij leven, laat ons dan in de liefde volharden,
Dat wanneer wij niet meer leven, wij eeuwig leven.

#3 Love Song

BY MARY CAROLYN DAVIES

From No Bliss Like This: Five Centuries of Love Poems by Women (Chatto & Windus, 2006)

There is a strong wall about me to protect me:
It is built of the words you have said to me.

There are swords about me to keep me safe:
They are the kisses of your lips.

Before me goes a shield to guard me from harm:
It is the shadow of your arms between me and danger.

Alle wensen van mijn geest kennen uw naam,
en de witte verlangens van mijn hart
zij kennen u.
De schreeuw van mijn lichaam om compleetheid,
dat is een schreeuw naar u.
Mijn bloed slaat uw naam voor mij uit,
onverbiddelijk, genadeloos
Uw naam, uw naam.

#4 Sonnet 116: Laat me niet naar het huwelijk van ware geesten

DOOR WILLIAM SHAKESPEARE

Laat me niet naar het huwelijk van ware geesten
Beletsel beletsels. Liefde is geen liefde
die verandert wanneer zij verandering vindt,
of buigt met de verwijderaar om te verwijderen.
O nee! Het is een altijd vast merkteken
dat stormen trotseert en nooit wordt geschud;
Het is de ster voor elke rondwarende bast,
Wiens waarde onbekend is, hoewel zijn hoogte wordt genomen.
De liefde is niet de dwaas van de tijd, al komen roze lippen en wangen binnen het kompas van zijn buigende sikkel;
De liefde verandert niet met zijn korte uren en weken,
maar draagt het uit tot aan de rand van het onheil.
If this be error and upon me prov’d,
I never writ, nor no man ever lov’d.

#5 Fate

BY CAROLYN WELLS

From She Wields a Pen: American Women Poets of the Nineteenth Century

Two shall be born the whole world wide apart,
And speak in different tongues, and pay their debts
In different kinds of coin; and give no heed
Each to the other’s being. En weten niet
dat elk bij de ander zou passen,
als zij maar juist werden geïntroduceerd.
En deze, onbewust, buigen hun stappen,
ontlopen Spanjaarden en trotseren oorlog,
willekeurig naar dezelfde ontmoetingsplaats,
al weten zij het niet. Totdat ze eindelijk dezelfde deur binnengaan, en elkaar plotseling ontmoeten. En voordat ze elkaars gezicht hebben gezien
vallen ze in elkaars armen, op
de Broadway kabelbaan – en dit is het lot!

#6 Cave Dwellers

BY A. POULIN JR.

From Selected Poems (BOA Editions Ltd., 2001)

Ik heb een grot uitgehouwen in de bergwand.
Ik heb geboord voor water, proviand ingeslagen
voor een heel leven. De muren zijn glad.
We kunnen hier leven, liefde, veilig voor de elementen.
We zullen een andere liefde uitvinden die niet kan vernietigen.
We zullen prachtige reproducties van onszelf maken, onsterfelijk op deze muren.

En wanneer deze zee, die ons niet kan onderhouden, is schoongebrand,
wanneer de eerste nieuwe wezens eruit kruipen,
hijgend naar water, lucht, wonderlijker en wilder dan het eerste paar van de aarde, zullen zij zien,
dat er twee voor hen waren: jij en ik.

#7 Lied voor de laatste akte

BY LOUISE BOGAN

From The Blue Estuaries: Poems 1923-1968

Nu ik je gezicht uit mijn hoofd heb, kijk ik
minder naar zijn gelaatstrekken dan naar zijn donker wordende omlijsting
Waar kweepeer en meloen, geel als jonge vlammen,
liggen met gequilleerde dahlia’s en de herderskroes.
Daarachter, een tuin. Daar, in onbeschaamd gemak, kijken de loden en marmeren figuren naar het schouwspel,
Van nog een zomer die niet wil gaan
Hoewel de zeisen in de appelbomen hangen.

Nu ik je gezicht uit mijn hoofd heb, kijk ik.

Nu ik je stem uit mijn hoofd heb, lees ik
In de zwarte akkoorden op een doffe bladzijde
Muziek die niet bestemd is voor de kooi van de muziek,
Welke emblemen zich vermengen met woorden die beven en bloeden.
De notenbalken worden met een grimmige
onbedrukte stilte heen en weer geschoven. In een dubbele droom
moet ik de storm spellen, de stromende stroom.
De maat is te snel. De noten verschuiven in het donker.

Nu ik je stem uit mijn hoofd heb, lees ik.

Nu ik je hart uit mijn hoofd heb, zie ik
De kades met hun grote schepen en architraven;
De tuigage en de lading en de slaven
Op een vreemd strand onder een gebroken hemel.
O geen vertrek, maar een voltooide reis!
De balen staan op de steen; het anker weent
zijn rode roest naar beneden, en de lange wingerd kruipt
bij het zoute kruid, in de verlengende zon.

Nu ik je hart op het hart heb, zie ik.

#8 Huwelijksgebed

BY ROBERT LOUIS STEVENSON

Lord, beholdig onze familie hier bijeen.
Wij danken U voor de plaats waar wij wonen,
voor de liefde die ons verbindt,
voor de vrede die ons heden is geschonken,
voor de hoop waarmee wij de morgen tegemoet zien,
voor de gezondheid, het werk, het voedsel,
en de heldere luchten die ons leven verrukkelijk maken;
voor onze vrienden in alle delen van de aarde.
Amen

#9 De Meesterlijke Snelheid

BY ROBERT FROST

Geen snelheid van wind of water die voorbij raast
Maar jij hebt een veel grotere snelheid. U kunt klimmen
Terug in een stroom van straling naar de hemel,
En terug door de geschiedenis heen in de stroom van tijd.
En deze snelheid is u gegeven, niet om te haasten
Niet in de eerste plaats opdat u kunt gaan waar u wilt,
Maar in de haast van alles te verspillen,
Om de macht te hebben om stil te staan-
Op elk stilstaand of bewegend ding dat u zegt.
Twee zulke als gij met zulk een meestersnelheid
kunnen niet gescheiden worden noch van elkander worden weggevaagd
Als gij het eenmaal eens zijt
Dat het leven slechts eeuwig leven is
Samen vleugel aan vleugel en roeispaan aan roeispaan.

#10 Over de liefde

DOOR KAHLIL GIBRAN

De liefde heeft geen ander verlangen dan zichzelf te vervullen.
Maar als je liefhebt en je moet
verlangens hebben, laat dit dan je verlangens zijn:
smelten en zijn als een stromende beek
die haar melodie zingt voor de nacht.
De pijn kennen van te veel tederheid.
Wond worden door je eigen begrip van liefde.
En gewillig en vreugdevol bloeden.
Wakker worden bij zonsopgang met een gevleugeld hart
en danken voor een nieuwe dag van liefde;
Uitrusten rond het middaguur en mediteren over de extase van de
liefde;
Tijdens de avond naar huis gaan met dankbaarheid;
En dan slapen met een gebed voor de
geliefde in je hart en een lofzang
op je lippen.

#11 Het meest als een boog dit huwelijk

BY JOHN CIARDI

From I Marry You (New Brunswick, NJ: Rutgers University Press, 1958)

Het meest als een boog – een ingang die de steen vasthoudt
en die de lucht als kant opkrult.
Massa maakte idee, en idee op zijn plaats gehouden.
Een slot in de tijd. Binnen ontvouwt zich de halve hemel.

Mooist als een boog-twee zwakheden die
in een kracht leunen. Twee vallen worden vast.
Twee samengevoegde schorsingen worden een term
die het feit benoemt dat feit leert te betekenen.

Niet helemaal dat? Niet veel minder. De wereld zoals hij is,
wat sterk en gescheiden is, wankelt. Alles wat ik doe
om steen op steen te stapelen buiten jou
is dakloos om niets. Totdat we elkaar kussen

ben ik niet meer dan rechtop en ongezet.
Het is door in en in elkaar te vallen dat we
het alles dragende punt maken, omwille van elkaar,
in foutloos falen, opgetild door ons eigen gewicht.

#12 Huwelijk

BY ELLEN BASS

From Poetry (April 2018)

Wanneer je eindelijk, na een diepe ziekte,
de lengte van je lichaam op het mijne legt, is het dan niet
zoals de aardlagen, de druk
van de tijd op zand, modder, stukjes schelp, alle
jaren, ontelbare wakingen, slaapjes,
slaaploze nachten, ruzies, gewone ochtenden
praten over niets, en de korte
vurige plofjes, en de onbewuste
stiltes van grazende dieren, het bewegende
water, de wind, het ijs dat de minuten draagt, laat
mineralen achter die het sediment tot gesteente binden.
Hoe draag je het gewicht, met elk botschilfertje erin gedrukt. Dan, hoe te dragen wanneer het gewicht weg is, zoals een vrouw wiens nek met koper is omwikkeld, het niet langer alleen kan houden. O liefde,
het is balsem, maar ook een zegel. Het bindt ons vast
zoals de vacht van een konijn aan het konijn.
Als je het ontdoet, de rand
van de doorgesneden huid vastpakt, de glanzende vliezen
uit elkaar trekt, is het lichaam warm en slap. Als je kon, zou je in die natte, gladde huid klimmen en hem op je rug dragen. Dit is niet nat en wit en kantachtig als een huwelijk,
niet het heldere bruisen van champagne
die over de keel van de fles loopt. Deze viscerale, bloedige verbintenis die liefde is, maar die de liefde overstijgt. Voorbij charme en verrukking
de manier waarop je voor jezelf voorbij charme en verrukking bent.
Dit is het gescheurde vlees van de liefde, de steegjes en het gebroken
glas van de liefde, de bloemblaadjes van de takken gerukt van de liefde,
de duizelingwekkende schorre kreet, de koppige honger.

#13 Huwelijk van vele jaren

BY DANA GIOIA

From 99 Poems (2016)

Most of what happens happens beyond words.
Het lexicon van lip en vingertop
verteert vertaling in gewone spraak.
Ik herken de muskus van je donkere haar.
Het windt me altijd op, hoewel ik het niet kan beschrijven.
Mijn vinger op je dij raakt geen huid aan,
ze raakt je huid aan die warm wordt voor mijn aanraking.
Je bent een taal die ik uit mijn hoofd heb geleerd.

Dit intieme patois zal met ons verdwijnen,
de enige native speakers. Doet dat ertoe? Onze stamzangen, onze dansen rond het vuur… vervulden de tovenarij die we het meest nodig hadden. Ze bonden ons in een betovering die de tijd niet kon verbreken. Laat de jongeren maar pronken met hun extase. Wij bewaren onze stam van twee in soevereine geheimhouding. Wat verloren moest gaan, is nooit aan ons voorbij gegaan.

#14 To My Daughter On Being Separated from Her on Her Marriage

BY ANNE HUNTER

Dierbaar aan mijn hart als de warme stroom van het leven
Die deze sterfelijke klei bezielt,
Voor u maak ik de wakende droom het hof,
En dek met glimlachen de toekomstige dag;
En zo bedaar ik de huidige pijn
Met de hoop dat we elkaar weer zullen ontmoeten.

Maar zal het zo zijn als toen het verleden
alle vreugde, zorgen en gedachten samenbond,
en over onze geest een mantel wierp
van liefdevolle genegenheid fijn gewrocht?
O nee, de ongegronde hoop was ijdel,
want zo zullen we elkaar nooit meer ontmoeten!

Mag hij die uw tedere hart opeist
zijn liefde verdienen, zoals ik heb gedaan!
Want, vriendelijk en zachtaardig als gij zijt,
als gij zo geliefd zijt, zijt gij eerlijk gewonnen.
Goed moge de heilige fakkel blijven,
En u bemoedigen tot wij elkaar weerzien!

#15 Advies aan haar zoon over het huwelijk

DOOR MARY BARBER

Uit het slot van een brief aan ds. Mr C-

Wanneer u haar genegenheid wint, zorg dan dat u die behoudt;
Om te voorkomen dat anderen haar overtuigen dat u die niet verdient.
Studeer nog steeds om de vreugden van haar leven te vergroten;
Behandel haar niet slechter, omdat zij uw vrouw is.
Als zij zich in haar oordeel vergist, zet haar dan recht, zonder trots:
Het is het domein van onbeschaamde dwazen om haar te bespotten.
De eerste lof van een echtgenoot is vriend en beschermer:
Verander deze titels dan niet voor Tiran en Hector.
Laat uw persoon netjes en ongekunsteld schoon zijn,
al bent u de hele dag alleen met uw vrouw.Om diegenen te evenaren die uitblonken in haar soort.
Zorg dat godsdienst de voornaamste zorg van uw leven is,
zoals u hoopt gezegend te worden in uw kinderen en vrouw:
zo zult u, in uw huwelijk, zijn ware doel bereiken;
en in uw vrouw een metgezel en vriend vinden.

#16 Zes Liederen van Liefde, Standvastigheid, Romantiek, Onstandvastigheid, Waarheid en Huwelijk

BY LETITIA ELIZABETH LANDON

Oh! zou de liefde macht hebben om
een klein eilandje voor ons alleen te doen ontstaan,
Met sprookjesachtige bloemen, en zonnige stralen,
De blauwe zee golft haar beschermer zone.

Geen andere stap zou ooit
Dit verborgen paradijs van het hart,
En wij zouden zijn lieflijkheid delen,
Van al het andere gescheiden.

De roos en het viooltje zouden wenen,
waar onze lommerrijke bank lag,
De leeuwerik zou onze ochtendslaap wekken,
De bulbul zou onze serenade zingen.

En we zouden kijken naar de sterrenhemel,
En de maan roepen om onze geloften te horen,
En we zouden de zoetste bloemen plukken,
En verse kaplappen voor onze wenkbrauwen vlechten.

#17 Over het huwelijk

DOOR KAHLIL GIBRAN

Toen sprak Almitra weer en zeide: En
wat van het huwelijk, meester?
En hij antwoordde, zeggende:
U bent samen geboren, en samen
zult u voor eeuwig zijn.
U zult samen zijn wanneer de witte
vleugels des doods uw dagen verstrooien.
Gij zult samen zijn, zelfs in de stille gedachtenis van God.
Maar laat er ruimten zijn in uw samenzijn,
en laat de winden des hemels tussen u dansen
.

Heb elkaar lief, maar maak van de liefde geen band.
Laat het veeleer een bewegende zee zijn tussen
de oevers van uw zielen.
Vul elkaars beker, maar drink niet uit
één beker.
Geef elkaar uw brood, maar eet niet van hetzelfde brood.
Zing en dans samen en wees vrolijk,
maar laat ieder van u alleen zijn,
zoals de snaren van een luit alleen zijn
al trillen zij van dezelfde muziek.

Geef uw hart, maar niet aan elkaar.
Want alleen de hand van het Leven kan
uw hart bevatten.
En sta samen en toch niet
te dicht bij elkaar:
Want de pilaren van de tempel staan uit elkaar,
En de eik en de cipres groeien
niet in elkaars schaduw.

#18 Variatie op het woord Slaap

DOOR MARGARET ATWOOD

Ik zou je graag zien slapen.
Ik zou je graag zien,
slaapend. Ik zou met je willen slapen, je slaap binnengaan als zijn gladde donkere golf over mijn hoofd glijdt

en met je door dat heldere woud van blauwgroene bladeren lopen
met zijn waterige zon &drie manen
naar de grot waar je moet afdalen,
naar je grootste angst

Ik zou je de zilveren
tak willen geven, de kleine witte bloem, het ene
woord dat je zal beschermen
tegen het verdriet in het centrum
van je droom, tegen het verdriet
in het centrum. Ik zou je graag
de lange trap
op willen volgen &de boot worden
die je
voorzichtig terugroeit, een vlam
in twee samengebalde handen
naar waar je lichaam
naast me ligt, en jij het
zo gemakkelijk betreedt als inademen

Ik zou graag de lucht
zijn die je
voor een moment
alleen bewoont. Ik zou die onopgemerkte
& willen zijn die nodig is.

#19 Aangeraakt door een engel

DOOR MAYA ANGELOU

Wij, onwennig aan moed
buitend van genot
leven opgerold in schillen van eenzaamheid
totdat de liefde haar hoge heilige tempel verlaat
en in ons zicht komt
om ons te bevrijden in het leven.
De liefde arriveert
en in haar trein komen extases
oude herinneringen aan plezier
oude geschiedenissen van pijn.
Maar als we moedig zijn,
slaat de liefde de ketenen van angst
uit onze zielen.
We worden van onze schroom gespeend
In de gloed van het licht van de liefde
waagt het ons dapper te zijn
En plotseling zien we
dat liefde alles kost wat we zijn
en ooit zullen zijn.
En toch is het alleen de liefde
die ons bevrijdt.

#20 Dit Huwelijk

BY RUMI

Moge deze geloften en dit huwelijk gezegend zijn.
Moge het zoete melk zijn,
dit huwelijk, als wijn en halvah.
Moge dit huwelijk vruchten en schaduw bieden
als de dadelpalm.
Moge dit huwelijk vol gelach zijn,
onze dagen een dag in het paradijs.
Moge dit huwelijk een teken van mededogen zijn,
een zegel van geluk hier en hiernamaals.
Moge dit huwelijk een schoon gezicht en een goede naam hebben,
een voorteken als de maan verwelkomt aan een heldere blauwe hemel.
Ik heb geen woorden meer om te beschrijven
hoe de geest zich in dit huwelijk mengt.

#21 The Privileged Lovers

BY RUMI

De maan is een danseres
geworden op dit festival van de liefde.
Deze dans van licht,

deze heilige zegen,
deze goddelijke liefde,
brengt ons
naar een wereld daarbuiten
die alleen minnaars kunnen zien
met hun ogen van vurige passie.

Zij zijn de uitverkorenen
die zich hebben overgegeven.
Ooit waren zij lichtdeeltjes
nu zijn zij de stralende zon.

Zij hebben
de wereld van bedrieglijke spelletjes achter zich gelaten.
Zij zijn de bevoorrechte minnaars
die een nieuwe wereld scheppen
met hun ogen van vurige hartstocht.