Waarvoor moet iemand met overgewicht en een slechte conditie meer dan $60 uitgeven voor een fysieke activiteit van 3,5 tot 10,1 km die hij of zij al jaren vermijdt? Modder! En niet zomaar modder, maar een modderloop evenement, waar de juiste mentaliteit vereist dat deelnemers zich kleden alsof het Halloween is om een militair-geïnspireerde hindernisbaan te trotseren. Dat, en het irrationele doel om modder, zweet en tranen tussen jezelf en een gratis biertje te zetten.
Wie bij zijn volle verstand zou hiervoor betalen? Het blijkt dat honderdduizenden mensen, allemaal gekleed alsof ze naar Burning Man gaan, elk jaar een premie betalen om precies dat te doen.
Meer: 5 Running Tips for Beginners
Dus, wat is de allure van een mud run? Een mud run is een mix van grillig plezier en fysieke inspanning; het is het perfecte evenement voor een persoon die klaar is om een verandering te maken, maar een mantel nodig heeft om het onder te doen. Het is ook de perfecte herinnering voor veel mensen dat ze niet in zo’n goede vorm zijn als ze denken – en dat ze er ook niet jonger op worden. Hoe kan ik dat weten? Omdat ik die persoon ben.
Meer: Mud Run Training Plan
Mijn vrouw en ik schreven ons vorig jaar in voor de Warrior Dash na een paar geïnspireerde maar uiteindelijk mislukte pogingen tot hardlopen. Ik denk dat we een onuitgesproken afspraak tussen elkaar hadden dat we iets moesten doen voordat al die jaren van drukke ouders zijn en in bureaustoelen zitten ons inhaalden. Het is zielig wat een bureaustoel met je gezondheid doet. We hadden iets extreems nodig, en hoe kunnen we ons beter in die vuurplaats storten dan ons vrijwillig op te geven voor een evenement dat eindigt met letterlijk over een rij brandende boomstammen en enkel schurende vlammen te springen? We hebben niet meer getraind voor het evenement dan een paar P90X-workouts gedurende een paar weken, en we waren niet echt klaar voor de hoogte, hoewel we al tientallen jaren in Colorado wonen.
Meer: Running Tips for Newbies
Dus toen de wedstrijddag aanbrak, baanden we ons een weg naar Copper Mountain, stelden ons op met de rest van het team “niet in vorm”, en renden voor de heuvels. De startlijn jockey liet de menigte op en neer springen als een Limp Bizkit concert toen de hoorn klonk. Op dat moment werden een paar dingen heel duidelijk:
Tip 1: Bij een evenement met meer dan 1.000 mensen “vertrekt” niemand echt vanaf de startlijn zoals je in films ziet. Iedereen loopt op z’n tenen naar voren tot er genoeg ruimte is om een volledige stap te zetten. Het is echt anticlimax, en een beetje een dooddoener.
Tip 2: Als de race eenmaal begint, smelten alle zenuwen die je had over het evenement weg in de eerste kwart mijl.
De reden dat je zenuwen na een kwart mijl weer bedaard zijn, is omdat je je realiseert dat de eerste hindernis bijna een halve mijl van de startlijn is. Niemand had het over dat deel en tegen de tijd dat we klaar waren met de eerste run, keken we tegen een grote heuvel op met een bandenobstakel dat ons recht aanstaarde. Dit werd onmiddellijk gevolgd door een paar andere overvolle hindernissen en een laatste afdaling voordat we “de put” raakten. De reden waarom we hier allemaal waren, lag toen recht voor me: Toen ik daar aankwam, sprong ik er met alles wat ik had in en landde met mijn voeten eerst in een smerige glorie. Het is geweldig en het was absoluut de moeite waard om er te komen. Op dat moment werden nog een paar dingen heel duidelijk:
Tip 3: Spring niet met je voeten eerst in de modderpoel. Het blijkt dat de bovenkant een handelbare vloeistof is, maar de bodem lijkt meer op de hoop industriële lijm waar Wile E. Coyote zich in zou bevinden nadat hij bijna de Road Runner had gevangen. Ik zat tot mijn enkels in de modder, zo dik dat ik mijn voet alleen kon terugkrijgen door mijn schoen te verliezen. Ik bracht de volgende 60 seconden borstdiep door, rommelend in de modder, zoekend naar een schoen die nooit meer hetzelfde zou zijn. Het lukte me uiteindelijk om hem uit te graven en met één blote voet door de rest van de kuil te ploeteren, maar ik kwam erachter dat ik nu mijn sok miste en mijn voet niet eens meer in de schoen kon krijgen omdat die zo vol modder zat.