Alai

Kangoeroes zijn prominente dieren die bijna iedereen op het eerste gezicht herkent en onmiddellijk associeert met Australië, omdat ze per slot van rekening het nationale dier van Australië zijn. Hoewel het eerste waar je aan denkt bij kangoeroes kickboksen is, is er veel meer aan de hand dan je op het eerste gezicht zou zeggen.

Het zijn zoogdieren van de familie der Macropodidae, wat ze tot macropoda maakt. Macropoda zijn het Griekse woord voor “grote voeten”, wat een passende naam is voor deze dieren, omdat ze bekend staan om hun opvallend grote voeten.

Ze hebben ook buideldieren (buidels), waardoor ze worden ingedeeld in de infraklasse (subklasse) van de buideldieren (Marsupialia). Kangoeroes zijn een inheemse diersoort van Australië en zijn inheems in de regio.

Geschiedenis van Kangoeroes

Kangoeroes worden al geruime tijd beschouwd als vreemde dieren, bijna uniek. Vroege ontdekkers beschreven ze als wezens met hertachtige koppen maar zonder gewei, die rechtop op hun twee achterpoten stonden als mensen en stuiterden als kikkers.

Vroegere ontdekkingsreizigers meldden ook dat dit dier een gecombineerd lichaam leek te hebben dat het tweekoppige uiterlijk vertoonde van een moederkangoeroe met een ander hoofd, van wat een baby leek te zijn die uit de buidel van de moeder gluurde.

De meeste mensen die van deze verhalen en gedetailleerde beschrijvingen hoorden, deden ze een tijdlang af als louter reizigerspraatjes. Toen de populatie van deze dieren geleidelijk begon toe te nemen en Australië door meer mensen werd bewoond, werd de mythe al snel een bekend feit.

Volgens deskundigen bestaan kangoeroes al zo’n vier miljoen jaar. Nu veel van zijn ondersoorten zijn uitgestorven, zijn er nog maar een paar soorten kangoeroes over die nog door hun geboortegrond zwerven. In feite hebben kangoeroes de meeste levende en uitgestorven soorten van alle andere soorten in het geslacht Macropus.

Enkele van de primitieve kangoeroe geslachten zijn:

• Procoptodon: Deze kangoeroes waren de grootste herbivore (weidende) kangoeroes in hun soort.
• Sthenurus: Dit waren kangoeroes met gespierde staarten.
• Propleopus: Dit waren vleesetende kangoeroes (b.v. reuzenrat-kangoeroe) die niet in de conventionele categorie van bladetende kangoeroes pasten.
• Simosthenurus: Dit waren bladetende (bladerende/grazende) kangoeroes.

Habitat

Kangoeroes leven in Oost-Australische woestijnen, droge bossen en open graslanden. Ze grazen op deze plaatsen in kleine groepen die troepen of kuddes worden genoemd, of in mobs zoals de Australiërs ze noemen. Deze troepen bestaan gewoonlijk uit ongeveer 50 of meer dieren.

Inheemse en Europese Australiërs hebben al eeuwenlang op verschillende plaatsen open gebieden ontgonnen en waterbronnen aangelegd, die beide noodzakelijk zijn voor kangoeroes.

Nummers

Er grazen meer dan 24 miljoen kangoeroes op de Australische weiden, hoewel een aanzienlijk aantal van hen elk jaar wordt gedood voor hun vlees Meer en meer van het vlees vindt langzaam zijn weg naar verdere kruidenierswinkels en luxe restaurants met elke dag die voorbijgaat. Kangoeroes worden ook bejaagd voor hun zeer gewilde huiden.

Dieet

Kangoeroes zijn herbivore dieren. Ze grazen op Australische graslanden en eten gras, bloemen, bladeren, varens, zaden en mos.

Zoals koeien hebben kangoeroes een eenkamermaag en daarom braken ze de gegeten vegetatie soms uit, kauwden het opnieuw als kauwgom en slikten het dan weer in om het volledig te verteren.

Gemeenschappelijke kenmerken en karakteristieken

Enkele van de onderscheidende kenmerken van dit dier zijn zijn krachtige en gespierde achterpoten die helpen hoger te springen, de relatief kleinere voorpoten, zijn grote voeten, een stevige staart die hem helpt bij het balanceren, alsmede lange, puntige oren.

Door hun grote voeten en krachtige achterpoten kunnen kangoeroes in één sprong tot 30 voet hoog springen, en 48 kilometer, en soms meer, per uur afleggen.

Kangoeroes zijn de grootste onder alle buideldieren, met een hoogte van ongeveer een verbazingwekkende 6 voet. Het is ook vermeldenswaard dat de gemiddelde levensduur van een kangoeroe 23 jaar bedraagt, terwijl zijn gewicht over het algemeen 90 kilogram en meer bedraagt.

Vrouwelijke kangoeroes hebben ook een buidel, beter bekend als buidels, om de jongen te voeden tot ze ontwikkeld genoeg zijn om naar buiten te komen.

In tegenstelling tot wijdverbreide speculaties en overtuigingen, bestaan er vandaag de dag slechts vier hoofdsoorten kangoeroes. Er zijn artikelen die suggereren dat er 62 categorieën kangoeroes zijn. Maar in werkelijkheid zijn dit slechts sub-classificaties van de vier hoofdtypen.

Deze soorten zijn:

1. Antilopine Kangoeroe (Macropus antilophius)
2. Western Gray Kangoeroe (Macropus fuliginosus)
3. Eastern Gray Kangoeroe (Macropus giganteus)
4. Red Kangoeroe (Macropus rufus)

1. Antilopine Kangoeroe (Macropus fuliginosus)

Red Kangoeroe (Macropus rufus)

1. Antilopine Kangoeroe (Macropus fuliginosus). Antilopine kangoeroe (Macropus antilophius)

De naam “Antilopine” is ontleend aan de pels van deze soort, die zowel qua kleur als qua textuur vergelijkbaar is met die van antilopen. De Antilopine kangoeroes (M. antilopinus), worden soms ook aangeduid als de Antilopine wallaroos en de Antilopine wallaby.

Zij bevolken de vlakten en paddocks van het tropische noorden, helemaal van het Cape York Peninsula in het oosten, tot aan de Kimberley in het westen.

Deze kangoeroes zijn kleiner dan de rode kangoeroes en lijken qua algemeen voorkomen op de wallaroos, hoewel deze slanker gebouwd zijn. De kangoeroes van deze soort zijn nauw verwant met rode kangoeroes en ook deze vertonen sexueel dimorfisme.

Volwassen Antilopine mannetjes kunnen tot 1,8 meter lang worden en kunnen tot 70 kg (154 pond) wegen, terwijl vrouwelijke Antilopine kleiner zijn en meestal minder dan 30 kg (66 pond) wegen.

De neuzen van mannelijke Antilopine kangoeroes zwellen op achter hun neusgaten, waardoor ze in een heet en vochtig klimaat meer warmte kunnen afvoeren, zodat ze zich kunnen afkoelen.

De mannelijke Antilopine zijn bedekt met een dikke, roodbruine vacht met bleke borstfronten. De vacht van de vrouwtjes daarentegen varieert van grijs tot een lichte bruintint in kleurtonen.

De Antilopine hebben een slank gezicht en hinde-achtige ogen en hebben een gemiddelde levensduur van 16 jaar. Deze kangoeroes zijn uitzonderlijk snelle hoppers.

De Antilopine kangoeroes voeden zich hoofdzakelijk met gras en zoeken steeds naar korte grasvlakten en grasvlekken. Inheemse Australiërs verwijzen graag naar deze kangoeroes als gregarious grazers vanwege hun gewoonte om excessief te grazen als een menigte.

2. Western Gray Kangaroo (Macropus fuliginosus)

De Western Gray Kangaroos (M. fuliginosus) zijn groot en zeer algemeen langs de zuidkust van Zuidwest- en West-Australië en in delen van Zuid-Australië. De westelijke grijze kangoeroes worden gewoonlijk in grote groepen aangetroffen en kunnen alle kleuren hebben, van grijs tot bruin.

Westelijke grijze kangoeroes zijn korter dan oostelijke grijze kangoeroes, met een gemiddelde lengte van 1,6 meter. De volwassen westelijke grijze mannetjes kunnen tot 54 kg (ongeveer 120 pond) wegen. Deze kangoeroes worden ook wel zwartgezichten kangoeroes, malle kangoeroes en roetkangoeroes genoemd.

Volwassen grijze westerse mannetjes verspreiden een kenmerkende kerrie-achtige geur, waardoor ze de bijnaam “stinkerd” hebben gekregen. Deze kangoeroesoort heeft nog twee ondersoorten; Macropus fuliginosus melanops en de Macropus fuliginosus fuliginosus, meestal aangeduid als de Kangoeroe-eilandkangoeroe.

De vrouwelijke western grays hebben een gemiddeld gewicht van 62-100 pond en een lengte variërend tussen 2ft 9 inches en 3ft en 7 inches. Hun staarten zijn tussen 2ft 7 inches en 3ft 3 inches lang. Deze vrouwelijke kangaroes zijn ongeveer 3ft 3 inches groot.

Deze kangaroesoort vertoont sexueel dimorfisme, waarbij de mannelijke kangaroes twee keer zo groot zijn als de vrouwelijke. De Western Grays hebben een dikke, grove vacht variërend in kleur van grijs tot bruin. De borst, keel en buik hebben een blekere kleurschakering in vergelijking met de kleur van de rest van het lichaam.

Het onderscheiden van deze kangoeroe soort van de oostelijke grijze kangoeroe wordt als vrij moeilijk beschouwd, hoewel de westelijke grijze kangoeroe een donkerder kleuring rond de kop heeft. Deze kangoeroes voeden zich met gras, gebladerde struiken, en lage bomen, en eten voornamelijk ’s nachts.

3. Oostelijke grijze kangoeroe (Macropus giganteus)

De oostelijke grijze kangoeroe (Macropus giganteus) wordt ook wel de grote grijze kangoeroe of de Forester kangoeroe genoemd. Deze kangoeroes worden vooral gezien in de open bossen en graslanden van Oost-Australië en Tasmanië.

Zij verkiezen licht beboste gebieden als schuilplaats en de open vlaktes en weiden om te grazen. De Oostgrijze kangoeroe leeft in de nattere delen van Australië en verkiest open drukke graslanden voor schaduw overdag.

Oostgrijze kangoeroes zijn omvangrijker en bruiner dan alle andere kangoeroe’s. In feite staan deze kangoeroes bekend als de zwaarste soort onder alle kangoeroes. De Oostgrijze kangoeroe komt na de rode kangoeroe op de lijst van de grootste en zwaarste levende buideldieren.

Oostgrijze kangoeroes worden 2,1 meter hoog, van kop tot staart. De volwassen mannetjes wegen maar liefst 90 kg (ongeveer 200 pond). De vrouwtjes daarentegen wegen ongeveer 37-88 pond met een gemiddelde totale lengte van 6 voet.

Deze kangoeroes zijn gekend voor het springen tot 30 voet per keer. Grote mannetjes van de soort zijn gespierder en zwaarder gebouwd dan de rode kangoeroe. De oostelijke grijze kangoeroe kan zich verplaatsen met snelheden van ongeveer 30 mijl en meer per uur.

De maximum geregistreerde snelheid van een kangoeroe is ongeveer 40 mijl per uur en dit record werd gevestigd door een groot vrouwtje oostelijke grijze kangoeroe. De kangoeroes van deze soort hebben een zachte grijze vacht die gemakkelijk te herkennen is en hun ogen lijken groot en wijd.

De oostelijke grijze kangoeroes staan bekend om hun kleine koppen en grote rechtopstaande oren. Zowel de westelijke als de oostelijke grijze kangoeroes zijn egaal gekleurd, en hun neuzen zijn behaard.

De oostelijke grijze kangoeroes dragen een genetische marker voor blindheid in één of soms in beide ogen, waardoor ze verziend zijn. Ze leven in de nattere delen van Australië en geven de voorkeur aan open druk grasland voor schaduw overdag.

4. Rode kangoeroe (Macropus rufus)

De rode kangoeroe (Macropus rufus) wordt beschouwd als het grootste nog bestaande buideldier ter wereld. Zij voeren ook de lijst aan van de grootste en krachtigste macropoda. Zij zijn de gemakkelijkst herkenbare soort onder alle soorten kangoeroes.

Rode kangoeroes worden aangetroffen in de graslanden in het binnenland van Australië en bewonen meestal het dorre en semi-dorre centrum van het land. Deze kangoeroes vertonen sexueel dimorfisme. De volwassen mannelijke kangoeroes zijn bedekt met een dikke vacht, gewoonlijk roodbruin of soms licht geelbruin van kleur.

De vrouwtjes daarentegen hebben een blauwgrijze pels die op het onderlichaam overgaat in een bleekgrijs. Vrouwelijke rode kangoeroes zijn relatief veel kleiner dan de mannelijke kangoeroes en wegen tussen 40-88 pond.

Ze kunnen een totale hoogte bereiken van 4,9-5,6 voet van kop tot staart. De mannetjes, daarentegen, zijn 5,5-6,4 voet lang en wegen ongeveer 200 pond.

De rode kangoeroes zijn gemakkelijk te herkennen aan hun lange armen, opvallende bolle gezicht, wittige onderdelen, opvallende zwart-witte snorharen op de snuit, en kale plekken op de neus (rhinarium).

Rode kangoeroes zijn sterk geëvolueerde soorten. De stand van hun ogen stelt deze dieren in staat een volledig gezichtsveld van 300 graden te hebben. Deze kangoeroes bevolken graslanden, struikgewas en verlaten gebieden van West- en Centraal-Australië vanwege hun dieet.

Studies wijzen uit dat 75-95% van de rode kangoeroes een dieet consumeren dat bestaat uit struiken en groene grassen. Deze dieren zijn ook in staat om lange tijd zonder water te blijven, omdat zij voldoende water kunnen opslaan om dorre en uitgedroogde omgevingen te overleven, zolang zij maar toegang hebben tot groene struiken en planten, aangezien zij vocht uit planten kunnen onttrekken. (

Rode kangoeroes zijn nacht- en crepusculaire dieren en komen alleen ’s nachts tevoorschijn, bij het krieken van de dag en het vallen van de schemering. Zij verkiezen overdag onder de schaduw te rusten en bewegen zich bij daglicht nauwelijks.

Rode kangoeroes zijn bekend om hun trektocht van 16-19 mijl op zoek naar goede voedselgebieden in geval van schaarste aan voedsel in hun gebied. Grazen neemt het grootste deel van de dagelijkse activiteiten van deze kangoeroes in beslag.

Fun Fact: De rode kangoeroe is ook het nationale dier en embleem van Australië!

Er zijn een aantal ondersoorten van deze 4 hoofdtypes kangoeroes die in de weiden van Australië rondzwerven.

De 4 hierboven besproken soorten vormen echter de hoofdpopulatie. Dus de volgende keer dat u op safari bent in Australië of ergens in een dierentuin kangoeroes ziet, verwachten wij dat u gemakkelijk kunt aanwijzen om welke soort het precies gaat.

Recent Posts