Gelukkige werknemers zorgen meestal voor een hoger bedrijfsresultaat, maar hoewel er genoeg onderzoek is gedaan om bedrijfseigenaren en ondernemingen ervan te overtuigen dat ze hun werknemers goed moeten behandelen, zijn er verbazingwekkend veel bedrijven die niet alleen slechte lonen betalen, maar ook nog eens afschuwelijke arbeidsomstandigheden hanteren. Van mensenrechtenschendingen tot lage ethische normen en misbruik van werknemers, het is altijd verontrustend om te horen over een groot bedrijf dat profiteert van de mensen die voor hen werken.
Wat erger is, hoewel sociale media en het internet het gemakkelijker dan ooit hebben gemaakt voor mensen om hun werkervaringen te delen en anderen te waarschuwen, worden werknemers voor deze bedrijven gedwongen om te zwijgen uit angst voor vergelding en het verliezen van hun baan. Om de werkplekken met de meest verschrikkelijke arbeidsomstandigheden aan het licht te brengen, is vaak een media-exposure of een moedige klokkenluider nodig die naar buiten treedt. Hier zijn bedrijven die bekend staan om hun verschrikkelijke werkomstandigheden.
Tyson Foods
In een recent rapport van Oxfam America werd onthuld dat veel van de grootste pluimveeproducenten in de VS hun werknemers aan een meedogenloze behandeling onderwerpen. Een van de grootste boosdoeners is voedselmulticorporatie Tyson Foods – ja, degenen die de kipnuggets en dergelijke maken die in de diepvriesgangen van supermarkten liggen. Niet alleen worden de arbeiders van Tyson Foods slecht betaald, maar ze worden ook gedwongen om gevaarlijk dicht op elkaar te staan tijdens het werk aan de lopende band. Stel je voor dat je schouder aan schouder staat met je collega’s terwijl je scherpe messen en gereedschappen hanteert, herhaaldelijk kippen uit elkaar rukt en gevaarlijke machines bedient. En daar blijft het niet bij: het management van Tyson Foods ontzegt werknemers routinematig hun toiletpauzes. Het rapport, “No Relief: Denial of Bathroom Breaks in the Poultry Industry”, bleek dat een overweldigende meerderheid van de arbeiders toegaf dat ze deze pauzes werden geweigerd of door hun managers werden bespot en belachelijk gemaakt omdat ze er zelfs maar om vroegen. Dit is tegen de wet en onmenselijk. Als gevolg van het ontzeggen van deze basisbehoefte, hebben veel van de werknemers van het bedrijf hun toevlucht genomen tot het dragen van luiers voor volwassenen om hun eigen afval in te dammen.
Apple
Het is geen groot geheim dat Apple de fabricage van zijn producten en onderdelen uitbesteedt – nee, die iPhone waar je zo dol op bent, zal nooit buiten een vreemd land met deplorabele arbeidsomstandigheden worden gemaakt. Het verschrikkelijke is echter niet dat ze de productie van hun elektronica uitbesteden, maar het feit dat Apple er niet om geeft om te controleren hoe overzeese arbeiders worden behandeld. Met de miljarden die ze hebben, zou je denken dat het geen probleem zou zijn om ervoor te zorgen dat de arbeiders niet worden mishandeld of onderbetaald, maar het bedrijf maakt zich daar helemaal niet druk om.
Toen Apple ontdekte dat sommige fabrieken in hun toeleveringsketen hoge zelfmoordcijfers onder de arbeiders hadden, waarbij velen tijdens hun dienst uit de ramen sprongen, wat deed Apple toen? Je hebt het mis als je denkt dat ze onderzochten hoe de fabrieken werkten en verandering eisten. Nee, ze hebben de fabrieksleiding simpelweg opgedragen netten buiten de ramen te plaatsen om potentiële springers op te vangen en terug te sturen naar de productielijn.
We weten niet precies waarom de arbeiders in die fabrieken zichzelf ter plekke van het leven willen beroven, maar de fabrieken die Apple gebruikt hebben ook andere problemen, zoals het eisen van overwerk tot 200 uur per maand. Serieus, dat is onbegrijpelijk misbruik en hoogst illegaal. In de fabrieken van Apple krijgen de werknemers ook geen pauze en de machines en chemicaliën die worden gebruikt om de elektronische onderdelen te produceren zijn niet goed onderhouden of bijzonder veilig. Dit werd nog duidelijker toen er een grote explosie plaatsvond in een fabriek van Shanghai die door Apple wordt gebruikt, waarbij meer dan 60 arbeiders gewond raakten.
Sears
Sears staat er al jaren om bekend dat het gebruik maakt van sweatshop-arbeid, maar de kledingwinkel is niet de enige. Wat ze wel zijn, is harteloos. In 2012 ontplofte een van de fabrieken in Bangladesh waar zij hun werk aan uitbesteden in vlammen en kwamen 112 arbeiders om het leven. Dat is echter nog niet het ergste. Toen werd ontdekt dat een van de Samoaanse fabrieken waar Sears gebruik van maakt zijn arbeiders mishandelt, deed het bedrijf niets. De fabrieksarbeiders krijgen slechts ongeveer 500 dollar voor negen maanden werk – ja, slechts 500 dollar voor de hele negen maanden – en hun loon wordt vaak verlaagd naar gelang van de grillen van het management. De arbeiders zijn gedwongen in de fabrieken te wonen vanwege hun werktijden, en meer dan 250 van hen krijgen bij het eten in totaal slechts twee pond kip. Klachten van de arbeiders over hun behandeling leiden er vaak toe dat de elektriciteit wordt afgesloten en de temperaturen in de fabriek oplopen tot gevaarlijk hoge niveaus.
In nog een andere overzeese sweatshop die door Sears wordt gebruikt, dit keer in Vietnam, gaf het management toe een naaister letterlijk uit haar werkgebied te hebben gesleurd, haar voor alle andere arbeiders te hebben gezet, en haar oog te hebben uitgestoken met een plastic pijp. Waarom? Om een voorbeeld van haar te maken. Het toeval wil dat de detailhandelaar JC Penny dezelfde Vietnamese sweatshop gebruikt als Sears. Toen JC Penney erachter kwam wat er aan de hand was, veinsden ze tenminste berouw en compenseerden ze de mishandelde arbeiders. Sears erkende wat er was gebeurd, maar weigerde er iets aan te doen of de arbeiders iets te betalen.
Walmart
Walmart heeft niet alleen onveilige arbeidsomstandigheden in de overzeese fabrieken die het gebruikt om zijn goedkope goederen te produceren, maar ook hier in Amerika. De vuile, onveilige magazijnen en lange diensten voor een loon dat zo laag is dat een aanzienlijk aantal van de werknemers afhankelijk is van overheidssteun is al behoorlijk slecht, maar de mensen die in de sweatshops van Walmart werken, zetten elke dag letterlijk hun leven op het spel. In 2013 stortte een fabriek in Bangladesh in die Walmart gebruikte en doodde meer dan 1.000 mensen, allemaal te wijten aan hoe onveilig en slordig het gebouw was.
Na dit vreselijke incident ondertekenden retailers uit landen over de hele wereld een pact om te helpen hun sweatshops op een redelijke veiligheidsstandaard te brengen. Walmart weigerde het pact te ondertekenen, maar zei wel dat ze hun eigen inspecties zouden uitvoeren. Wie denkt dat deze zelfregulering iets zal uithalen, heeft blijkbaar niet goed opgelet wat Walmart heeft gedaan.
Family Dollar Store
Sinds 1938 is het bij wet verplicht dat werknemers per uur anderhalve keer betaald krijgen als ze overwerken. Hoe komt de discountwinkel Family Dollar hier voorbij? Door hun lage lonen werknemers een vast salaris te geven, ze “managers” te noemen, en ze de grond in te werken. Met een vast salaris en een promotie maakt het niet uit dat deze werknemers 60 of 70 uur per week moeten werken – het bedrijf hoeft ze geen overuren te betalen omdat het geen uurloners zijn. Heel slim, Family Dollar.
Toen een groep van deze zogenaamde managers het bedrijf voor de rechter daagde, werd onthuld dat sommigen van hen zo veel uren maken dat ze ’s nachts in hun winkels moeten slapen. Eén persoon meldde dat hij 60 uur per week zware arbeid verrichtte met het sjouwen van dozen, zonder overuren, terwijl een ander medische hulp werd geweigerd nadat hij tijdens zijn dienst zijn vinger had afgesneden – hij moest wachten tot na het werk om naar het ziekenhuis te gaan.