Er zijn veel grote voorbeelden van genade in de Bijbel, maar hier zijn er 5 die tot de grootste behoren.
Gade is…
Ik hou van de acrostichon voor genade: God’s rijkdom ten koste van Christus. Dat is precies goed. Gods genade zou als volgt gedefinieerd kunnen worden: God geeft ons wat we niet verdienen, terwijl genade als volgt gedefinieerd kan worden: God geeft ons niet wat we wel verdienen. We zijn gered uit genade en niet uit werken (Ef 2:8-9), en daarom is het evangelie zulk goed nieuws, want als we afhankelijk zouden zijn van werken, zou niemand van ons het ooit kunnen halen, en niemand van ons zou er ooit zeker van kunnen zijn of we genoeg goede werken hadden gedaan om onszelf te redden. Dat is waarom boodschappen over genade zo krachtig en effectief zijn in het verkondigen van het evangelie van verlossing door Jezus Christus, en waarom elke boodschap berouw, belijdenis, geloof in Christus zou moeten bevatten, en dit alles mogelijk gemaakt door de genade van God. Het was gratis voor ons, maar het was van het grootste belang voor God. Wat wij nooit hadden kunnen bereiken komt vrij voor allen die komen, maar de genade van God is niet alleen te vinden in het Nieuwe Testament zoals we zullen lezen.
Twee Verjaardagen
Jezus zei dat we opnieuw geboren moeten worden om het Koninkrijk der hemelen binnen te gaan (Johannes 3:3-7), maar de beste vertaling is dat we “van boven geboren” moeten worden zoals het Grieks aangeeft. Als we “van boven geboren” zijn, dan kunnen we daar niet over opscheppen. Sterker nog, ik denk dat we ons nergens op kunnen beroemen (1 Kor 4:7). Dat zou hetzelfde zijn als opscheppen over onze natuurlijke geboorte, waar we overigens niets mee te maken hadden. Hebben wij gepland wanneer wij geboren zouden worden? Hebben wij gepland waar wij geboren zouden worden? Hebben we gepland wie onze ouders zouden zijn? Nee, dit lag buiten ons bereik of vermogen om te controleren omdat we toen nog niet eens bestonden, maar God heeft altijd bestaan en heeft dit vanaf het begin gepland (Ef 1). Ik hoop dat je begrijpt dat er niets is wat we hebben gedaan om het te verdienen, noch ooit zouden kunnen doen om het te verdienen. Het enige wat we echt kunnen doen is ons bekeren en vertrouwen op Christus, maar zelfs hier kunnen we niet tot Jezus komen tenzij de Vader ons trekt (Johannes 6:44), en God is Degene Die bekering schenkt (2 Tim 2:25). Jezus koos Zijn discipelen uit… niet andersom. En vandaag de dag doet Hij nog steeds de keuze.
Nieuws Ontvang het dagelijkse Faith In The News Story in je FB messenger. Klik gewoon op de blauwe knop om te beginnen
Lazarus opwekken
Lazarus was al vier dagen dood, en er is geen enkele manier waarop hij zichzelf tot leven had kunnen wekken, noch iemand van zijn familie of vrienden, dus toen Jezus Lazarus uit de dood opwekte, droeg Lazarus daar iets aan bij? Jezus ging niet naar het graf van Lazarus en vroeg hem met zijn ogen te knipperen en ik zal de rest doen. Jezus zei niet tegen hem: “Als je echt, echt uit de dood wil worden opgewekt Lazarus, zeg dan iets!” Nee, Lazarus had niets te maken met opgewekt worden uit de dood. Paulus herinnert ons eraan dat “gij dood waart in schuld en zonden” (Ef 2:1), en “zelfs toen wij dood waren in onze schuld, hebt gij ons levend gemaakt tezamen met Christus, door genade zijt gij behouden” (Ef 2:5), en doden kiezen niet voor Christus. Het is alsof de apostel Paulus rechtstreeks tot ons spreekt, en ons zegt: “u, die dood was in uw schuld en de onbesnedenheid van uw vlees, heeft God samen met hem levend gemaakt, door ons al onze schuld te vergeven, door het schuldbewijs dat tegen ons stond met zijn wettelijke eisen, kwijt te schelden. Dit heeft Hij terzijde gesteld door het aan het kruis te nagelen” (Kol 2:13-14). Het was dus God die ons levend maakte. Dat betekent dat redding volledig een werk van God is, en dat is waarom Hij alle eer krijgt. Het was “niet het resultaat van werken, opdat niemand roeme” (Ef 2:9).
Mephibosheth
Toen David koning werd over heel Israël, vroeg David of er nog familie van Jonathan in leven was. David hield van Jonathan, maar nadat Jonathan was gedood, wilde David vriendelijkheid betonen aan al zijn verwanten die nog in leven waren. David ontdekte dat “Jonathan, zoon van Saul, een zoon had die aan beide voeten kreupel was. Hij was vijf jaar oud toen het nieuws over Saul en Jonathan uit Jizreël kwam. Zijn voedster raapte hem op en vluchtte, maar toen zij zich haastte om te vertrekken, viel hij en werd gehandicapt. Zijn naam was Mephibosheth” (2 Sam 4:4). Toen riep David Mefiboseth, die “naar David kwam en op zijn gezicht viel en zich ter aarde wierp. En David zei: “Mefiboseth.” En hij zeide: Hier is uw knecht, en David zeide tot hem: Vrees niet, want ik zal u goedertierenheid bewijzen om uw vader Jonathan, en ik zal u het ganse land van Saul, uw vader, teruggeven, en gij zult altijd aan mijn tafel eten” (2 Sam. 9:6-7). In ware nederigheid zei Mefiboseth: “Wat is uw dienaar, dat gij acht slaat op een dode hond, zoals ik? Toen riep de koning Ziba, Sauls dienaar, en zeide tot hem: Alles wat Saul en zijn ganse huis toebehoorde, heb ik aan den kleinzoon uws meesters gegeven” (2 Sam. 9:8). David zei tegen de knecht van Mefiboseth: “En jij en je zonen en je knechten zullen voor hem het land bewerken en de opbrengst binnenhalen, opdat de kleinzoon van je meester brood zal hebben om te eten. Maar Mefiboseth, de kleinzoon van uw heer, zal altijd aan mijn tafel eten. Toen zeide Ziba tot den koning: Uw knecht zal alles doen, wat mijn heer den koning zijn knecht beveelt te doen.” Zo at Mefiboseth aan Davids tafel als een van de zonen van de koning” (2 Sam 9:10-11), dus “Mefibosheth woonde in Jeruzalem, omdat hij altijd at aan de tafel van de koning; hij was verlamd aan beide voeten” (2 Sam 9:13). Vrienden; dat is genade! We kunnen aan de tafel van de koning zitten en beschouwd worden als een van de zonen of dochters van de koning.
Gezeten bij de koning
Mephibosheth zat nu bij de koning en hij had zeker niets gedaan om deze genade te verdienen. Hij had er niets mee te maken dat hij uit Jonathan geboren was, maar een groot punt is, dat wij net als Mephibosheth met kreupele voeten bij de koning kwamen, op ons gezicht, buigend voor de koning en niets meebrengend naar de tafel van de koning, maar net als Mephibosheth zullen wij al het brood krijgen dat wij nodig hebben, ook al waren wij niets meer dan een “dode hond”. Nu hoeven we niet bang te zijn als we voor de koning komen. Net als de dienaar van Mefiboseth, Ziba, is het land dat aan Saul toebehoorde aan ons gegeven… het land zal ons voortbrengen en voorzien. We waren allemaal gehandicapt door de zonde, we waren allemaal “dode honden,” en we brachten allemaal niets naar de tafel van de koning, maar toch kunnen wij, net als Mefiboseth, aan de tafel van de koning eten en “als een van de zonen” of dochters van de koning zijn. Dat is genade tot de nulde graad.
Hoe God ons ziet
Een van de meest opmerkelijke leerstellingen van de Bijbel is dat ons Jezus’ eigen gerechtigheid kan worden toegerekend. Dat is alleen omdat “Hij Hem om onzentwil tot zonde gemaakt heeft, die geen zonde gekend heeft, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem” (2 Kor 5:21). Het was “de rechtvaardigheid Gods door het geloof in Jezus Christus voor allen die geloven. Want er is geen onderscheid; want allen hebben gezondigd en komen te kort aan de heerlijkheid Gods, en worden door zijn genade gerechtvaardigd als een geschenk, door de verlossing die in Christus Jezus is, die God door zijn bloed als verzoening heeft voorgesteld, om door het geloof ontvangen te worden. Dit was om Gods gerechtigheid te tonen, omdat Hij in zijn goddelijke verdraagzaamheid vroegere zonden had overgeslagen” (Rom 3:22-25). Nadat iemand berouw heeft getoond en zijn vertrouwen in Christus heeft gesteld, ontvangt hij genade, en op dat moment wordt hij “gerechtvaardigd door zijn genade als een geschenk,” door de kostbare “verlossing die in Christus is…door zijn bloed.” En dit werd gedaan “om Gods gerechtigheid te tonen”, omdat “Hij over vroegere zonden was heengegaan”. Hoeveel hebben wij hieraan bijgedragen? Niets!
Conclusie
Predik de genade zo vaak als je kunt, zo veel als je kunt, voor zo veel van de glorie van God als je kunt, want dat is wat het evangelie is. Het is de onverdiende, onverdiende gunst van God ten koste van Christus. Het is wat Hij ons geeft dat we niet verdienen. Dat is waarom genade zo geweldig is. Als God nu naar ons kijkt, ziet Hij niet meer de zondige, verdorven, ellendige zondaar, maar Hij ziet de gerechtigheid van Christus. Hij ziet een zoon of dochter van de Koning. Nogmaals, dit is allemaal een werk van God… en allemaal tot eer van God.
Mag God u rijkelijk zegenen
Gepubliceerd door Blog Post Promoter