Als je alles gelooft wat je hoort over kinderen online, zou je kunnen denken dat pedofielen en cyberpesters in elke cyberhoek te vinden zijn. Ja, er zijn slechte dingen daarbuiten. Maar de waarheid is dat er ook veel goeds is, en sommige deskundigen pleiten tegen een “techno-paniek mentaliteit” die ouders onnodig ongerust maakt. Waar het op neerkomt, is dat we onze kinderen niet veilig kunnen houden als we de feiten niet kennen. Hier zijn de vijf populairste mythes over internetveiligheid — en de waarheden die je zorgen kunnen wegnemen.

Mythe: Sociale media veranderen kinderen in cyberpesters.
Waarheid: Er zijn veel redenen waarom een kind zou kunnen cyberpesten, en sociale media is gewoon een handige manier om het vuile werk op te knappen.
De realiteit is dat kinderen die zich met dit gedrag bezighouden, meestal iets anders aan de hand hebben dat hen dwingt om te handelen. Ze kunnen in een crisis zitten – thuis, op school, of op een andere sociale manier. Het kan ook zijn dat ze persoonlijk pesten, of dat ze een onderontwikkeld gevoel van empathie hebben. Als ouders en opvoeders zich bewust zijn van de omstandigheden waarin cyberpesters zich bevinden – wat niet betekent dat het gedrag wordt goedgepraat – kunnen ze de waarschuwingssignalen herkennen en eventueel ingrijpen voordat het te ver gaat.

Mythe: Kinderen leren niet met vreemden te praten is de beste manier om ze online veilig te houden.
Waarheid: Door kinderen te leren hoe ze roofzuchtig gedrag kunnen herkennen, kunnen ze ongewenste toenaderingen vermijden.
In de wereld van vandaag, waarin kinderen vanaf acht jaar online met mensen omgaan, moeten ze de grens kennen tussen gepaste en ongepaste gesprekken. Kinderen worden vaak door hun eigen vrienden onder druk gezet om over seks te praten, dus ze moeten weten dat het oké is om tegen leeftijdsgenoten te zeggen dat ze op moeten houden. Ga verder dan “gevaar voor vreemden” en leer ze wat voor soort vragen niet OK zijn (bijvoorbeeld, niet OK: “Ben je een jongen of een meisje?”; “Waar woon je?”; “Wat heb je aan?”; “Wil je een privégesprek voeren?”). Leer kinderen ook om niet online op zoek te gaan naar sensatie. Risicovolle online relaties ontstaan vaker in chatrooms wanneer tieners vrijwillig seksuele gesprekken zoeken of aangaan.

Mythe: sociale media vervreemden kinderen.
Waarheid: de meeste kinderen zeggen dat sociale media hun relaties versterken.
De meeste kinderen willen plezier maken, uitgaan en normaal online met elkaar omgaan – en volgens ons onderzoek is dat ook wat de meerderheid doet. Kijk eens naar deze geruststellende cijfers:

  • De meeste tieners zeggen dat sociale media een positief effect op hen hebben.
  • Social media is een belangrijk middel voor creatieve expressie.
  • De kwaliteit van de online relaties van kinderen heeft een grote invloed op hun welzijn.

En hoe zit het met de kinderen die cyberpesten hebben bestreden en het internet hebben gebruikt voor een sociaal doel, zoals Greta Thunberg? Steeds meer kinderen maken gebruik van de kracht van de online wereld – en ontkrachten daarbij een paar mythen.

Mythe: Het is gevaarlijk om foto’s van je kinderen online te zetten.
Waarheid: Als je privacy-instellingen gebruikt, je publiek beperkt en je kinderen niet identificeert, kan het redelijk veilig worden gedaan.
Hoewel het waar is dat het plaatsen van iets online risico’s met zich meebrengt, zijn er manieren om deze te beperken als je slim bent over hoe je het doet.

  • Gebruik privacy-instellingen. Zorg ervoor dat uw privacy-instellingen zo zijn ingesteld dat alleen de naaste mensen in uw netwerk uw berichten kunnen zien.
  • Beperk uw publiek. Deel berichten alleen met naaste familie en vrienden. Of gebruik sites voor het delen van foto’s, zoals Google Foto’s, waarvoor je moet inloggen om foto’s te kunnen zien.
  • Laat je kinderen niet opjagen door sociale media. Houd u aan de regels om kinderen onder de 13 jaar buiten de sociale media te houden. Zodra uw kinderen een online profiel hebben, kunnen ze in foto’s worden getagd, waardoor hun online aanwezigheid groter wordt. Als je foto’s van ze gaat uploaden, identificeer ze dan niet en tag ze niet – zo kan de foto niet naar hen worden herleid.

Mythe: Ouderlijk toezicht is de beste manier om de online activiteiten van mijn kinderen te controleren.
Waarheid: Als je je slechts op één methode voor internetveiligheid concentreert, geef je ze een vals gevoel van veiligheid.
Om je kinderen online veilig te houden – en ze op te voeden tot verantwoordelijke, respectvolle digitale burgers – is meer nodig dan het installeren van ouderlijk toezicht. Om te beginnen kan ouderlijk toezicht door vastberaden kinderen worden omzeild. Ze vangen ook vaak te veel op in hun filters, waardoor elke zoektocht op internet nutteloos wordt, en ze creëren een “ouder vs. kind”-dynamiek die averechts kan werken.

Gebruik in elk geval ouderlijk toezicht om blootstelling aan leeftijdsongeschikt materiaal te helpen voorkomen en om tijdslimieten te beheren. Maar denk niet dat je daarmee vrijuit gaat. Blijf praten over verantwoordelijk, respectvol online gedrag, stel regels en gevolgen voor wangedrag, en train je kind om zijn of haar eigen gebruik te beheren.

Geactualiseerd op 1 september 2019

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.