Electric Lady “was deze kleurrijke, levendige ruimte die je aanmoedigde om je verbeelding te gebruiken en die nieuwe muziek inspireerde,” zegt Lee Foster. Het is een sfeer die hij vandaag de dag nog steeds in de studio’s cultiveert. Getty Images hide caption
toggle caption
Getty Images
Electric Lady “was deze kleurrijke, levendige ruimte die je aanmoedigde om je verbeelding te gebruiken en die je inspireerde tot nieuwe muziek,” zegt Lee Foster. Het is een sfeer die hij vandaag de dag nog steeds cultiveert in de studio’s.
Getty Images
Vijftig jaar geleden – op 26 augustus 1970 – opende Jimi Hendrix een psychedelische opnameruimte in Greenwich Village, N.Y. Opgericht door een artiest en voor artiesten, Electric Lady Studios brak de mal voor wat een opnamestudio zou kunnen zijn.
“Stel je voor hoe het is om een studio te hebben gebouwd door flower power, hippie, acid-tripping soort mensen,” zegt Nile Rodgers, de gitarist bekend om zijn werk in Chic en als arrangeur, componist en producer.
“Wanneer een muzikant daar binnenliep, hadden ze echt het gevoel van, ‘Wow, ik kan hier geweldige muziek maken,'” zegt Eddie Kramer, de opnametechnicus van de studio die Rodgers “de magische saus van Electric Lady” noemt.”
“Ik had het geluk om geassocieerd te zijn met Jimi Hendrix vanaf het begin van zijn carrière in Londen in 1967, dat is toen ik hem begon op te nemen,” zegt Kramer. “In 1969 kochten Jimi en zijn manager een club genaamd The Generation. Het idee was om het een plek te maken waar Jimi kon jammen en ze wilden een piepkleine 8-track studio in de achterste hoek.
“Ik werd uitgenodigd om te komen kijken en te zien wat ik van het idee vond,” gaat Kramer verder, “en ik zei: ‘Jongens, dat is een verschrikkelijk idee. Jullie willen dat Jimi een nachtclub heeft? Dat is waanzin.’ Het feit dat Jimi zoveel tijd in de studio doorbrengt, ongeveer 150.000 dollar per jaar spendeert, zei ik, ‘Waarom bouwen we het niet gewoon in de beste studio in de wereld?’ En Electric Lady Studios was geboren.”
Hendrix overleed minder dan een maand na de opening van de studio. Hoewel Electric Lady vandaag de dag nog steeds bestaat, heeft het in het begin van de jaren 2000 jarenlang stof verzameld. De managing partner van Electric Lady, Lee Foster, herinnert zich nog hoe het er toen aan toe ging.
“De muziekbusiness was als het ware op zijn kop gevallen. Je had Napster; je had digitale opname. Er was een idee in die tijd dat we geen opnamestudio’s meer nodig hadden,” zegt hij. “Toen ik hier voor het eerst kwam, kon je gewoon zien dat de mensen het hadden opgegeven. We hebben tien maanden lang geen enkele opnamesessie gehad in dit gebouw. Ik werd in de positie geduwd van ‘zorg dat het werkt of we gaan het sluiten’. “
Foster scheurde tapijten, gooide banken weg en we schilderden de muren om de oorspronkelijke vibes terug te brengen en het een ruimte te maken waar muzikanten zich geïnspireerd voelden. Het koesteren van dat aspect wierp zijn vruchten af.
“Tegenwoordig, als je hier bent,” zegt Foster, “loop je Mark Ronson, Lady Gaga, Lorde, Frank Ocean, Tyler, the Creator, A$AP Rocky tegen het lijf. Voor mij, als muziekfan, is het alsof ik de Avengers zie rondlopen.”
In het afgelopen decennium is alles van Kanye West’s My Beautiful Dark Twisted Fantasy-single “All of the Lights” tot Lady Gaga’s A Star Is Born-anthem, “Shallow”, opgenomen bij Electric Lady. Nile Rodgers, die heeft gewerkt met mensen als D’Angelo, Femi Kuti en Hall & Oates bij Electric Lady, herinnert zich zijn laatste bezoek aan de studio tijdens het werken aan Random Access Memories.
“Ik was aan het werk met Daft Punk en Thomas zei: ‘Grapje, je hebt hier Chic platen gemaakt? Geef me de mystiek van wat jullie hebben gemaakt.’ En dat is toen we ‘Get Lucky’ deden,” zegt hij. “Het vloeide gewoon voort uit het zijn in die ruimte en het voelen van de magie van de geschiedenis.”
Met 50 jaar geschiedenis in de muren, denkt Lee Foster dat als Jimi kijkt, “hij erg trots is op wat we hier doen en erg trots op de muziek die hier vandaan komt.”