Alai

Een intrigerende kijk in de hippiebeweging, de tegencultuur van de jaren ’60 die vrede, drugs en vrije liefde bracht in de Verenigde Staten.

In het midden van de jaren zestig bloeide in de Verenigde Staten een nooit eerder geziene hippie-tegencultuur op, die zowel de Flower Power-beweging als de algemene afkeer van meer rechtlijnige, Ward Cleaver-esque Amerikanen aanwakkerde.

Niet langer willen bijblijven met de Joneses of zich beperken tot witte piketomheinde korralen van repressieve en puriteinse seksuele normen, zouden deze frisgezichten massa’s al snel bekend komen te staan als Hippies.

Oorspronkelijk ontleend aan ‘Hipster’, werd de term ‘hippie’ gebruikt om beatniks te beschrijven die hun technicolor hart vonden in de Haight-Ashbury wijk van San Francisco; kinderen van de weg die geloofden dat ze liefde moesten bedrijven, geen oorlog.

Hun vocale verzet tegen de betrokkenheid van de Verenigde Staten in de Vietnamoorlog en de steeds hobbeliger weg naar gedeelde burgerrechten voor alle Amerikanen leidde tot deze nieuwe, alternatieve vorm van activisme.

Het dragen van psychedelische gebloemde kleding en het kweken van baarden die qua lengte wedijveren met die van Raspoetin, maakten allemaal deel uit van de evoluerende tegencultuur in het hippietijdperk. Hiermee kwam ook een nieuw tijdperk van mode, film en literatuur; een tijdperk dat binnen een tijdsbestek van een paar jaar uit de San Francisco vallei zou groeien en in het dagelijks leven van de massa’s in binnen- en buitenland zou doordringen.

Maar bij de hippies ging het niet alleen om experimenteren en broekflossen. Zoals eerder vermeld, ontstond het concept Flower Power ook als passief verzet tegen de Vietnamoorlog aan het eind van de jaren zestig.

De beatdichter Allen Ginsberg bedacht de uitdrukking in 1965 als een manier voor mensen om oorlog in vrede te veranderen.

The 1960s Counterculture Revolution And The Hippie Movement

Om de visie van een dichter een fysieke betekenis te geven, hulden hippies zich in bloemenstoffen en deelden bloemen uit aan zowel het publiek als aan soldaten.

Door dit alles werden ze bekend als bloemenkinderen, zingende en lachende activisten die rekwisieten gebruikten om anti-oorlogsbijeenkomsten om te vormen tot guerrilla straattheater in de hele Verenigde Staten. De beroemdste demonstraties werden uitgevoerd door de Bread and Puppet Theatre Company, waarvan de leden ingewikkelde kostuums maakten voor de rally’s.

Misschien wel een van de meest aangrijpende momenten van de beweging was op 21 oktober 1967. 100.000 hippies, liberalen en anderen marcheerden vreedzaam naar het Pentagon in een poging het te laten zweven.

Ze werden geconfronteerd met een menselijke barricade van 2.500 soldaten die het Pentagon omringden. En al snel brak er geweld uit toen de radicalere demonstranten in botsing kwamen met US Marshals. Het protest duurde bijna drie dagen voordat de orde werd hersteld.

Om hun pacifistische zaak verder te promoten, plaatsten sommigen in de hippiebeweging bloemen in de loop van de geweren van de soldaten, terwijl anderen margrietkettingen maakten. Het is duidelijk dat de recente woorden van activiste Abbie Hoffman in hun bewustzijn bleven hangen. In een workshop in het tijdschrift Nonviolence van mei schreef hij: “De roep van ‘Flower Power’ galmt door het land. Wij zullen niet verwelken. Laat duizend bloemen bloeien.”

Maar tegen het midden van de jaren zeventig begon de hippiebeweging te vertragen. De Verenigde Staten waren immers uit Vietnam, de burgerrechten waren althans formeel opgenomen in de federale wetgeving, en, wel, de yuppies waren gearriveerd. Jonge stedelijke professionals die een carrière voor zichzelf wilden maken, begonnen meer nationale aandacht te krijgen en zo kreeg het sociaal-libertarisme van de hippies een meer symbolische rol.

Meer video’s over de hippiebeweging

Als je deze geschiedenis van de hippies leuk vond, bekijk dan zeker onze andere posts over de meest iconische foto’s van de jaren ’60 en het leven op hippiecommunes. Bekijk tot slot enkele van de meest ongelooflijke Woodstock-foto’s die je terugvoeren naar 1969.