Het groeiende besef dat benzodiazepines ernstige schade kunnen berokkenen, heeft bezorgdheid gewekt wegens hun wijdverbreid en algemeen gebruik.
Dit artikel geeft een overzicht van de schadelijke effecten van benzodiazepinen, en concentreert zich op vier gebieden die bijzonder zorgwekkend zijn: drugsverslaving met de daaruit voortvloeiende ontwenningsverschijnselen; psychologische effecten tijdens het gebruik van de drugs; gebruik door ouderen; en tolerantie voor de effecten van de drugs.
Hoewel het verschijnsel van een benzodiazepine-onttrekkingssyndroom algemeen aanvaard is, bestaat er nog steeds controverse over de frequentie onder gebruikers. Een aantal belangrijke studies wordt hier besproken, en de belangrijkste methodologische kwesties worden besproken. Deze omvatten de definitie van ontwenningsverschijnselen, de selectie van proefpersonen en het gebruik van dubbelblinde, placebogecontroleerde condities.
De studies die psychologische stoornissen bij benzodiazepinegebruik onderzoeken, hebben vooral betrekking op motorische prestaties en coördinatie, hoewel er een grote groep studies is die het effect van de drugs op het geheugen onderzoekt.
Hoewel de geëvalueerde studies een aanzienlijke bijdrage leveren tot het begrijpen van de effecten van benzodiazepines, richten zij zich op fysiologische en specifieke psychologische variabelen, eerder dan op meer globale maatstaven van functioneren en gedrag. Hier wordt gesuggereerd dat deze nadruk moet veranderen om een duidelijker beeld te krijgen van hoe benzodiazepinen de kwaliteit van leven beïnvloeden. Toekomstige studies moeten ook prospectief van opzet zijn, en duidelijke criteria bevatten voor de selectie van proefpersonen en voor de definitie van ontwenningsverschijnselen.