Alopecia areata is een vorm van niet-schurende alopecia, van het auto-immuun type, gekenmerkt door plaatselijke of gegeneraliseerde haaruitval. Het kan op elke leeftijd en bij beide geslachten voorkomen, maar het komt vaker voor bij kinderen en adolescenten.

Oorzaken van alopecia areata

Deze aandoening wordt beschouwd als een auto-immuunziekte – waarbij het immuunsysteem de haarfollikels aanvalt – die ook in verband wordt gebracht met een genetische aanleg, en kan worden uitgelokt door bepaalde omgevings-, infectieuze, endocriene, genetische, psychologische factoren, en andere oorzaken zoals irritatie van ogen of gebit, of hoofdtrauma.

Haaruitval treedt op wanneer een of andere auto-immuunfactor de inductie van de vervellingsfase (telogen) en haaruitval veroorzaakt, alsmede een verlamming in het begin van de follikelgroeifase (anagen) in een bepaald gebied van het lichaam.

Symptomen van alopecia areata

Patiënten presenteren zich meestal met een of meer ovale of ronde alopecische plaques, 2 tot 5 cm in diameter, gelegen op de hoofdhuid, baard of wenkbrauwen. Binnenin deze plaques, behoudt de huid de folliculaire openingen, maar zonder haar. Aan de rand van de plaque zitten korte haartjes, dun aan de bovenkant en breed aan de onderkant.

Een of meer uitbraken kunnen zich gedurende het hele leven voordoen, waarbij repopulatie optreedt, aanvankelijk met fijne, witte haartjes, die later gepigmenteerd worden.

Alopecia areata

Alopecia areata

Wanneer de alopecia de frontale, pariëtale en occipitale inplantingsgrens van het haar aantast en er slechts een haarlok overblijft, wordt dit ophiasische alopecia genoemd. Als al het haar op het hoofd uitvalt heet het alopecia areata totalis, en als al het haar van het hele lichaam uitvalt is het alopecia areata universalis.

Diagnose

Er moet een diagnose gesteld worden om het te onderscheiden van tinea tonsurans en scarring alopecia. It is important to rule out the presence of other diseases with which it may be associated such as vitiligo, atopy, Down syndrome, thyroid diseases, pernicious anaemia and Addison’s disease.

Treatment of alopecia areata

Although there is no totally effective and risk-free treatment, topical minoxidil, corticosteroids, rubefacients, etcetera, and systemic corticosteroids and ciclosporins are usually used.

Treatment of alopecia areata

Although there is no totally effective and risk-free treatment, topical minoxidil, corticosteroids, rubefacients, etcetera, and systemic corticosteroids and ciclosporins are usually used.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.