Alai

Vertel me alsjeblieft niet dat een pandemie ons “nieuwe normaal” is.

Heb ik het mis om ineen te krimpen als ik mensen zie rijden met maskers en handschoenen aan? Heb ik het mis om een trieste zucht te slaken als ik de straat oversteek om een buurvrouw die haar hond uitlaat te ontwijken? Heb ik het mis om te klagen over de lege weg zonder auto’s, de gesloten restaurants, en de kinderen afgezonderd op hun eigen erf? Het is niet normaal, en het is niet goed.

Misschien is de uitdrukking “nieuw normaal” bedoeld om me gerust te stellen, suggererend dat ik me kan aanpassen en kan leren leven in quarantaine. Maar ik wil hier niet aan wennen.

Mensen kunnen gewend raken aan het leven in slopende situaties. Nadat de orkaan Andrew mijn stad had getroffen, leefden we meer dan drie weken afgesloten zonder elektriciteit, water of verkeerslichten in hitte van 90 graden. De Nationale Garde patrouilleerde door onze straten. Omgewaaide bomen blokkeerden onze wegen. Vernietigde oriëntatiepunten zorgden ervoor dat we de richting kwijt waren.

Ik weigerde dat als “normaal” te accepteren. Het was uitputtend, stressvol en beangstigend. Het enige wat ik troostend vond waren de woorden van mijn man: “Dit is tijdelijk. Het leven zal weer normaal worden. De bomen zullen weer aangroeien.”

Worst-casescenario Denken met ADHD

Doen alsof het leven “goed is zoals het is” terwijl dat niet zo is? Dat verhoogt de angst. Volgens deskundigen op het gebied van geestelijke gezondheid is de eerste stap naar het vinden van kalmte het benoemen van het ongemakkelijke gevoel dat je ervaart – hardop.

Wanneer ik toesta dat een bedreiging me bang maakt, verlies ik het cognitieve vermogen om mijn gevoelens te rationaliseren, te beseffen, te herkennen en te beheersen. Ik verlies uit het oog dat ik de macht heb om dat niet te laten gebeuren.

Ik word gemakkelijk bang. Met ADHD, gaat mijn creatieve geest naar onvoorstelbare plaatsen. Wanneer een echte bedreiging dichtbij is, in plaats van een actieplan te maken om te controleren wat ik kan, waagt mijn geest zich automatisch in het ergste scenario.

Na jaren van erkenning, bewustwording en oefening, weet ik nu hoe ik mijn gedachten kan beheersen op het moment dat ik voel dat ze overgaan in angst, bezorgdheid en paniek. Dit is mijn persoonlijke oefening.

Hoe kalmeer je angst: Benoem je angst

Ontkenning werkt averechts.

De snelste manier om verlichting te vinden van angst, bezorgdheid of bezorgdheid is om te benoemen wat je voelt – label het, zeg het hardop, of schrijf het op. Etiketteren is een ongelooflijk effectieve manier om om te gaan met wat je voelt. Het klinkt eenvoudig, maar het is meestal niet de eerste reactie, vooral als je ADHD hebt. We zijn eerder geneigd om weg te lopen voor de gevoelens van ongemak dan ze te erkennen. Doen alsof een bedreiging of ongemak niet bestaat is een tijdelijke en niet-helpende oplossing; geplette emoties verschijnen onverwacht en verscheuren ons uiteindelijk.

Kracht van karakter komt van het benoemen van je ongemak, in plaats van ervan weg te lopen. Als je het benoemt, kun je het beheersen. Praat met een niet-oordelende vriend over je gedachten. Als dat niet werkt, schrijf dan in een dagboek. Gooi je hart eruit. Het labelen van gedachten haalt ze uit je hoofd.

Hoe angst te kalmeren: Acknowledge Your Emotions

Paniek is besmettelijk. Angst is overal. Als ik het nieuws aanzet of naar buiten durf te stappen, weet ik zeker dat de zombie-apocalyps is aangebroken.

Treurig genoeg ben ik nu gewend aan het beheersen van mijn angst voor orkanen, aardbevingen, branden, tornado’s, schietpartijen op scholen en terroristische aanslagen. Maar dat zijn geïsoleerde incidenten. Als het verdriet voorbij is, kan ik me losmaken van die gebeurtenissen. Nu is er geen ontkomen meer aan de wolk die angst op ons neerregent. Deze pandemie heeft mijn angsten de wereld ingestuurd.

Pandemieën zijn niet nieuw, maar nooit eerder heeft onze samenleving zoiets meegemaakt. Het scala aan emoties dat we voelen is intens. Net als het reizen door de stadia van rouw, ervaren we ontkenning, woede, onderhandelen, en verdriet – allemaal in een poging om psychologisch en emotioneel te accepteren wat er gebeurt en uit te zoeken hoe we er doorheen komen.

Hoe angst te kalmeren: Blijf in het heden

Mijn ADHD-verbeelding springt snel naar de toekomst en verbeeldt zich de ergst mogelijke uitkomsten. De enige manier waarop ik kalm kan blijven is om mezelf uit het denken over de toekomst te halen en terug te keren naar het huidige moment. Mindfulness activiteiten helpen. Ik blijf geaard door een wandeling te maken, in de natuur naar de bomen te kijken, een aangename geur op te snuiven, of een mantra te herhalen zoals “Het gaat goed met me. Ik heb alles wat ik nodig heb. Ik ben sterk genoeg om dit aan te kunnen.”

Hoe kalmeer je angst: Stop Fooling Yourself

Soms is doen alsof je “in orde” bent gezond gedrag. Een emotionele inzinking in het bijzijn van je kinderen (als ze al bang zijn) is geen gezonde manier om je angsten te uiten. Maar als je met je echtgenoot, partner of vrienden bent, is het gepast om je angstige gedachten te delen.

Toen we opgroeiden met ADHD, ontwikkelden velen van ons coping-mechanismen die jarenlang werkten, maar nu niet meer goed werken. Namelijk, we doen vaak alsof we in orde zijn, terwijl dat niet zo is. Iedereen heeft behoefte aan een betrouwbare, ondersteunende persoon aan wie ze hun donkerste angsten kunnen ontladen.

Hoe angst te kalmeren:

Acceptatie geeft kracht. Als ik een duidelijk beeld schets van wat ik voel, als ik in het huidige moment blijf en het protocol volg om gezond te blijven, voel ik me rustiger en in controle. In deze crisis zijn er dingen die we kunnen doen om onszelf te beschermen. Concentreer je daarop.

Ik voel me in controle als ik mijn handen 30 seconden was (20 seconden is voor mij niet genoeg). Ik heb het gevoel dat ik alles onder controle heb als ik voedzame maaltijden eet, dagelijks in de zon beweeg, mijn huis schoon houd en op een afstand van twee meter blijf van mensen op straat. Als ik de controle terugneem, kan ik mijn angsten loslaten.

Hoe angst te kalmeren: Pas op voor het nieuws

Handen wassen en mijn deurklinken desinfecteren zijn slimme en productieve reacties op de dreiging van de dag. Maar obsessief bezig zijn met het nieuws, eindeloos artikelen lezen en non-stop televisiereportages kijken is schadelijk voor mijn geestelijke gezondheid. De enige nieuwsberichten die ik bekijk of artikelen die ik lees, zijn die artikelen die me helpen beter voor mijn gezin en mezelf te zorgen.

Het absorberen van te veel nieuws en informatie, heb ik ontdekt, veroorzaakt onbewuste negatieve gedachten die weer de kop opsteken wanneer je ze het minst verwacht. Het verband is niet altijd duidelijk. Het nieuws van 18.00 uur stoort je misschien niet om 18.30 uur, maar het kan de reden zijn dat je om 3.00 uur naar het plafond zit te staren. Beperk uw nieuwsconsumptie tot een keer in de ochtend en geen ’s nachts.

Hoe angst te kalmeren: Resist the Crowd Mentality

Als ik op 6 voet afstand blijf van mensen op straat, familieleden die niet in mijn huis wonen, en de fantastische werknemers die mijn boodschappen bezorgen, neem ik ook afstand van de boodschappen van de massa. Ik hoef me niet in de chaos te storten. Ik kan mezelf informeren, maar ik hoef er niet mentaal ingezogen te worden. Ik kan een stapje terug doen.

De gedachte die me zou moeten troosten – “We zitten er allemaal samen in” – maakt me alleen maar banger. Ik ga naar een donkerder plek. Wat? Iedereen in de hele wereld kan ziek worden? Miljoenen mensen lijden. En ik word verondersteld kalm te blijven? Echt? De enige mensen met wie ik dit doe zijn mijn familieleden en zelfs dan hebben we elk een uniek, persoonlijk perspectief.

Het wereldwijde leed dat me diep bedroeft zal me overweldigen als ik er aan toegeef. Ik moet voor mijn gezin en mezelf zorgen. Ik voel me schuldig als ik toegeef dat ik geniet van de kwaliteitsmomenten die mijn gezin kan delen nu we zoveel tijd samen hebben. Geef jezelf toestemming om van die kostbare momenten te genieten en zoek tegelijkertijd naar manieren om degenen die het moeilijk hebben te helpen.

Hoe angst te kalmeren: Get Spiritual

Let’s face it: er gebeurt iets universeels. Sla deze over als het je niet aanspreekt, maar voor mij helpt spiritualiteit me door de moeilijkste tijden. Een spirituele mantra vervangt mijn negatieve gedachteproces. Gebed is een bron van troost en overgave. Kalmte is het resultaat van overgave aan een Hogere Macht. Het gebed geeft me de tijd en de ruimte om me af te vragen of er een globale les is die ik moet leren. Zou deze tijd mijn kijk op het leven kunnen verbeteren? Zou ik deze strijd kunnen gebruiken om een beter mens te worden? Ik weet dat het moeilijk voor te stellen is, maar zou ik – en de wereld op de een of andere manier – dit “nieuwe normaal” kunnen veranderen in een betere versie van het oude normaal?

Dit zijn vragen die het waard zijn om te stellen totdat we het antwoord vinden dat zich ergens onder al die angst verschuilt.

Dit ARTIKEL IS DEEL VAN DE GRATIS PANDEMIE COVERAGE
Om ons team te steunen bij het nastreven van nuttige en tijdige inhoud gedurende deze pandemie, wordt u abonnee van ons. Uw lezerspubliek en steun helpen dit mogelijk te maken. Dank u.

Gewijzigd op 20 januari 2021