Achtergrond: Behandeling van chronische, refractaire biceps tendinitis blijft controversieel. De auteurs trachtten de klinische en functionele resultaten van arthroscopische release van de lange kop van de bicepspees te evalueren.
Hypothese: In specifieke gevallen van refractaire biceps tendinitis, kan plaatsspecifieke release van de lange kop van de bicepspees verlichting van pijn en symptomen opleveren.
Studieopzet: Case series; Level of evidence, 4.
Methoden: Vierenvijftig patiënten gediagnosticeerd met biceps tendinitis ondergingen artroscopische release van de lange kop van de bicepspees als een geïsoleerde procedure of als onderdeel van een concomitante schouderprocedure over een periode van 2 jaar. Patiënten werden niet uitgesloten voor bijkomende schouderafwijkingen, waaronder degeneratieve gewrichtsaandoeningen, rotator cuff scheuren, Bankart letsels, of instabiliteit. Negen van 40 patiënten hadden een geïsoleerde artroscopische release van de bicepspees. Na minstens 2 jaar werden de American Shoulder and Elbow Surgeons; de University of California, Los Angeles; en de L’Insalata schoudervragenlijsten alsook ipsilaterale en contralaterale metriek gebruikt voor evaluatie.
Resultaten: De L’Insalata; University of California, Los Angeles; en American Shoulder and Elbow Surgeons scores waren respectievelijk 77.6, 27.6, en 75.6, respectievelijk. Zeventig procent had een Popeye-teken in rust of tijdens actieve elleboogflexie; 82,7% van de mannen en 36,5% van de vrouwen hadden een positief Popeye-teken (P < .05); 68% werd beoordeeld als goed, zeer goed, of uitstekend. Geen enkele patiënt meldde pijn in de arm in rust distaal of proximaal; 38% van de patiënten klaagde over vermoeidheidsongemak (pijn) geïsoleerd tot de bicepsspier na weerstand biedende elleboogflexie.
Conclusie: Arthroscopische release van de lange kop van de bicepspees is een geschikte en betrouwbare interventie voor patiënten met chronische, refractaire biceps tendinitis. Cosmetische misvorming die zich presenteert als een positief Popeye-teken en vermoeidheidsongemak waren de primaire klachten.
Klinische relevantie: Hoewel tenotomie niet de ideale interventie is voor patiënten van alle leeftijden met verschillende schouderafwijkingen, suggereren de gegevens dat het een acceptabele chirurgische interventie kan zijn voor een specifiek geselecteerd cohort individuen.