Era:
Babylon en Perzië
>> verberg grafiek <<
Data:
3616 – 3894 AM
608 – 330 v.Chr.
Kaarten:
Assyrische Rijk
Babylonische Rijk
Propheten
Bijbelse verwijzingen:
2 Kronieken 36
Ezra
Nehemia
Esther
Jeremia
Ezekial
Daniël
Haggai
Zecharia
In dit tijdperk komt er een einde aan Juda als onafhankelijke natie. Voorafgaand aan het Babylonische tijdperk waren de Assyriërs de dominante macht in de omliggende regio. Hun rijk strekte zich uit van de Perzische golf tot de oostkust van de Middellandse Zee, en omsingelde het koninkrijk Juda volledig. Gedurende deze periode was Juda een zijrivaal van Assyrië.
Het Assyrische rijk verloor aan kracht tegen het einde van de 7e eeuw v. Chr. en onder het bewind van Nabopolassar (de vader van Nebukadnezar) breidde Babylon zijn macht uit. In deze tijd diende Nebukadnezar als generaal in het leger van zijn vader.
In 608 v. Chr. streed Josia, koning van Juda, tegen Farao Neco van Egypte, die de Assyriërs bijstond. Zij ontmoetten elkaar bij Megiddo, en Josia werd gedood. Zijn lichaam werd teruggebracht naar Jeruzalem en begraven.
Het volk van Juda maakte Jehoahaz (Josia’s zoon) koning van Juda. Drie maanden later echter kwam Neco en voerde hem in ketens weg. Hij maakte vervolgens Jehoiakim (ook Josia’s zoon) koning in zijn plaats, en legde Juda een zware belasting op.
Drie jaar later, in 605 v.Chr., viel Nebukadnezar (bij de Babyloniërs bekend als Nebukadrezzar II) Juda binnen. Hij nam een aantal gevangenen uit Jeruzalem mee (waaronder Daniël) en Jojakim veranderde zijn trouw van Egypte in Babylon.
Jehoiakim betaalde drie jaar lang zijn tribuut, maar toen kwam hij in opstand en stopte met betalen. Ongeveer 6 jaar later, in 597 v. Chr., kwam Nebukadnessar Jeruzalem belegeren en veroverde het. Hij nam opnieuw gevangenen mee terug naar Babylon – dit was het tweede incident waarbij gevangenen werden meegenomen. Afhankelijk van welk verhaal je leest – Koningen of Kronieken – stierf Jojakim in Jeruzalem of werd hij meegenomen naar Babylon.
Jehojakims zoon, Jojiachin, volgde hem op als koning, maar hij hield het slechts drie maanden vol voordat Nebukadnezar hem naar Babylon liet brengen, samen met enkele artikelen uit de tempel. Zedekia (broer van Jojakim, en zoon van Josia) werd door Nebukadnezar tot koning benoemd.
Volgens het bijbelverhaal kwam ook Zedekia in opstand tegen Nebukadnezar. Als gevolg daarvan kwam Nebukadnessar en belegerde Jeruzalem drie jaar lang. Aan het eind van de drie jaar, in 586 v. Chr., veroverde Nebukadnessar Jeruzalem, plunderde het en maakte het met de grond gelijk – inclusief de tempel. De meeste inwoners werden in Babylon gevangen genomen – alleen de armsten bleven over.
Babylon werd in 539 v. Chr. veroverd door Cyrus de Grote (Cyrus II), na 70 jaar keizerlijk bewind. In 538 vaardigde hij een decreet uit dat alle inwoners van Juda die in ballingschap in Babylon waren, naar Juda mochten terugkeren. Een deel van de ballingen keerde in deze tijd terug. Andere ballingen (of beter gezegd, hun nakomelingen) keerden terug als gevolg van verschillende decreten zoals opgetekend in de verhalen van Ezra en Nehemia. Een aantal van deze decreten werd uitgevaardigd tijdens de regering van Artaxerxes I, in welke tijd Ezra en Nehemia zelf naar Juda terugkeerden.
Het Perzische Rijk kwam tot een einde in 330 v. Chr. toen Darius III werd verslagen door Alexander de Grote (Alexander III).