Alai

Behandeling bij depressie kan ontmoedigend aanvoelen. Vaak zit de depressie zelf in de weg. Een kind dat depressief is, voelt zich misschien overweldigd, moe en hopeloos. Het kan ook zijn dat ze zichzelf of haar omstandigheden ten onrechte de schuld geeft van hoe ze zich voelt. Dit zijn enkele van de kenmerkende symptomen en gedachten die gepaard gaan met depressie, en ze kunnen het moeilijk maken voor iemand die depressief is om zich uit te spreken en om hulp te vragen, of bezorgde ouders te geloven als ze zeggen dat behandeling voor depressie hen kan helpen.

Maar behandeling kan kinderen en adolescenten die worstelen met depressie echt helpen, waaronder verschillende soorten therapie en medicatie die allemaal bewezen effectief zijn. Welke behandeling voor uw kind wordt aanbevolen, hangt af van de symptomen en voorkeuren van uw kind en de expertise van de behandelaar. Veel artsen adviseren dat als een kind antidepressiva slikt, het ook therapie moet volgen.

Wendy Nash, MD, een psychiater aan het Child Mind Institute, zegt dat ze therapie “bijna een vereiste” vindt als ze medicijnen voor depressie voorschrijft, en legt uit dat “mensen de vaardigheden moeten leren die ze in therapie leren”. Een deel van het voordeel van therapie is dat de vaardigheden die kinderen leren altijd bij hen blijven.

Wat kunt u verwachten van een clinicus

Het hebben van een goede relatie met uw clinicus is essentieel, want hoe meer betrokken en toegewijd iemand is bij de behandeling, hoe groter de kans dat deze succesvol zal zijn. Een goede arts moet ervoor zorgen dat u de doelen van de behandeling begrijpt en u het gevoel geven dat uw vragen serieus worden genomen. Je moet ook het gevoel hebben dat je eerlijk kunt zijn over hoe het met je gaat.

Jill Emanuele, PhD, senior directeur van het Mood Disorders Center aan het Child Mind Institute, zegt dat een van de eerste dingen die ze doet met een nieuwe patiënt is proberen een goede verstandhouding op te bouwen. “Je leert de persoon kennen, je stelt hem op zijn gemak. Je creëert een veilige ruimte waarin je laat zien dat je luistert en dat je om hem geeft. Vaak genoeg zijn we de eerste persoon die echt naar hen luistert op een manier die ze niet eerder hebben ervaren, of niet vaak hebben ervaren.”

Als een persoon resistent is tegen de behandeling, zegt Dr. Emanuele dat ze dat probeert aan te pakken. “Misschien hebben ze eerder een moeilijke ervaring met therapie gehad, of vertrouwen ze volwassenen niet echt, of misschien worden ze beschaamd door hun gedrag of wat ze voelen, en willen ze dat niet aan een andere persoon laten zien.” Dr. Emanuele zegt dat dit een aantal veel voorkomende redenen zijn waarom iemand terughoudend kan zijn om met een behandeling te beginnen. Goede clinici zullen proberen om deze weerstand aan te pakken, uit te leggen hoe de behandeling werkt (en waarom het anders kan zijn dan een eerdere ervaring), en het vertrouwen van hun patiënt te winnen.

Als uw kind nog geen formele diagnose heeft gekregen, moet zijn clinicus ook een evaluatie uitvoeren. Dit is om te bevestigen dat uw kind daadwerkelijk een depressie heeft, en ook om te bepalen of hij misschien ook een andere psychische stoornis of leerstoornis heeft. Het is niet ongewoon dat kinderen met ongediagnosticeerde angsten, ADHD, leerstoornissen en andere problemen een depressie ontwikkelen. Als uw kind meerdere stoornissen heeft, moet zijn behandelingsplan hulp voor al deze stoornissen omvatten.

Therapie voor depressie

Er zijn verschillende soorten therapie die worden beschouwd als “evidence-based” voor de behandeling van depressie, wat betekent dat ze zijn bestudeerd en klinisch bewezen effectief te zijn. Hier is een uitsplitsing van enkele van hen:

Cognitieve gedragstherapie (CGT)

Cognitieve gedragstherapie is de gouden standaard therapie voor de behandeling van kinderen en adolescenten met depressie. CGT werkt door mensen vaardigheden aan te leren om te gaan met symptomen zoals een depressieve stemming en niet-helpende gedachten (zoals “niemand vindt me aardig” of “het zal altijd zo gaan”). Bij CGT werken kinderen en therapeuten actief samen om gestelde doelen te bereiken, zoals het betrappen van die niet-helpende gedachtepatronen en het verbeteren van het probleemoplossend vermogen.

Centraal in de behandeling is mensen te leren dat hun gedachten, gevoelens en gedragingen allemaal met elkaar verbonden zijn, dus het veranderen van een van deze punten kan alle drie veranderen. Een techniek die “gedragsactivatie” wordt genoemd, moedigt mensen bijvoorbeeld aan om deel te nemen aan activiteiten en vervolgens het effect daarvan op hun stemming te observeren. In de woorden van Dr. Emanuele: “We stellen een hiërarchie op van activiteiten waar ze aan kunnen beginnen. Het idee is om in beweging en actief te komen, zodat je niet alleen die fysieke impuls krijgt, maar ook positievere gedachten gaat ervaren door succes te hebben en meer met anderen om te gaan.”

Gedragsactivatie helpt het isolement tegen te gaan dat mensen met een depressie vaak ervaren, waardoor hun depressieve stemming kan worden versterkt.

Dialectische gedragstherapie (DBT)

Voor mensen met een ernstigere depressie kan dialectische gedragstherapie nuttig zijn. DBT is een vorm van CGT die is aangepast voor mensen die moeite hebben om met zeer pijnlijke emoties om te gaan, en zich kunnen bezighouden met riskant gedrag, zelfbeschadiging zoals snijden, en suïcidale gedachten of pogingen.

Om intense emoties te beheersen, leren mensen die deelnemen aan DBT om mindfulness te beoefenen (volledig aanwezig zijn in het moment en zich richten op één ding tegelijk, zonder oordeel) en probleemoplossende vaardigheden te ontwikkelen, zoals het verdragen van verdriet, het omgaan met moeilijke situaties op een gezonde manier en effectievere interactie met vrienden en familie. DBT is een zeer gestructureerde behandeling die individuele therapie en vaardigheidsgroepen omvat. DBT voor adolescenten omvat sessies met ouders en hun kind die samen vaardigheden aanleren.

Interpersoonlijke psychotherapie (IPT)

Sociale relaties kunnen depressie soms beïnvloeden en zelfs in stand houden. Wanneer een persoon depressief is, kunnen haar relaties daar ook onder lijden. Interpersoonlijke therapie werkt door de relaties van een kind aan te pakken om ze gezonder en ondersteunender te maken. In deze therapie leren kinderen vaardigheden om hun gevoelens en verwachtingen beter te communiceren, ze bouwen probleemoplossende vaardigheden op om conflicten op te lossen, en ze leren te observeren wanneer hun relaties hun stemming zouden kunnen beïnvloeden.

IPT is aangepast voor adolescenten met een depressie om veel voorkomende relatieproblemen van tieners aan te pakken, waaronder romantische relaties en problemen in de communicatie met ouders of leeftijdsgenoten. Deze gespecialiseerde vorm van interpersoonlijke therapie, IPT-A genaamd, is meestal een 12- tot 16-weken durende behandeling. Ouders zal worden gevraagd om deel te nemen aan sommige van de sessies.

Mindfulness-based cognitive therapy (MBCT)

Hoewel de werkzaamheid ervan nog wordt gemeten bij adolescenten, is mindfulness-based cognitive therapy een andere behandeling waarvan is aangetoond dat deze werkt voor jonge volwassenen en volwassenen met depressie.

MBCT werkt door cognitieve gedragstherapie (CGT) methoden te combineren met mindfulness. Mindfulness leert mensen om volledig aanwezig te zijn in het moment en hun gedachten en gevoelens te observeren zonder oordeel. Dit kan hen helpen ongewenste denkpatronen te onderbreken die een depressieve episode in stand kunnen houden of ertoe kunnen leiden, zoals zelfkritiek of fixatie op negatieve dingen op manieren die niet constructief zijn.

MBCT is oorspronkelijk ontwikkeld om mensen met terugkerende episoden van depressie te helpen, maar het kan ook worden gebruikt voor de behandeling van een eerste episode van depressie.

Medicatiebehandeling

Kinderen en adolescenten met een depressie kunnen ook baat hebben bij medicatie, en clinici schrijven vaak medicatie voor bij een ernstigere depressie of wanneer therapie alleen geen effectieve behandeling biedt.

Medicijnen die het vaakst worden voorgeschreven om depressie te behandelen, zijn selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals Zoloft, Prozac en Lexapro, en serotonine-norepinefrineheropnameremmers (SNRI’s) zoals Strattera en Cymbalta. Deze medicijnen staan ook bekend als antidepressiva. De arts van uw kind kan ook een atypisch antidepressivum zoals Wellbutrin voorschrijven.

Dr. Nash zegt dat jonge mensen (en hun families) zich soms zorgen maken over het nemen van medicatie voor depressie. Mensen maken zich vaak zorgen dat medicatie hun persoonlijkheid zal veranderen, of dat ze zich “gedrogeerd” zullen voelen. Ze maken zich ook zorgen dat ze verslaafd kunnen raken aan de medicatie.

Zij neemt deze zorgen serieus, en praat met patiënten en hun familie over wat ze kunnen verwachten. De juiste medicatie in de juiste dosis zal een kind niet gedrogeerd laten voelen en het zal niet veranderen wie hij is, maar het zou zijn symptomen van depressie moeten helpen. Ze legt ook uit dat antidepressiva niet verslavend zijn. “Je hebt geen drang om ze te nemen, of om ze te zoeken ten koste van je relaties,” zegt ze. Als het tijd is om te stoppen met antidepressiva, is het ongebruikelijk dat mensen blijvende ontwenningsverschijnselen hebben als ze de medicatie voorzichtig en onder toezicht van hun arts afbouwen.

Dosering en bijwerkingen

Het komt zelden voor dat een persoon op dezelfde dosis blijft die ze in eerste instantie voorgeschreven heeft gekregen. In plaats daarvan passen artsen de dosering in het begin eens per week of eens per twee weken aan, omdat de medicatie zich in de hersenen opbouwt om een effectief niveau te bereiken. Gedurende deze tijd zal de arts van uw kind vragen stellen over hoe ze de medicatie verdraagt, inclusief bijwerkingen die ze zou kunnen ervaren.

“De meeste ongemakkelijke bijwerkingen zullen zich vroeg presenteren,” zegt Dr. Nash. “Ik vertel patiënten dat ze eerder last kunnen krijgen van bijwerkingen dan van de gewenste effecten.” Artsen moeten in contact blijven met gezinnen tijdens deze eerste weken, controleren hoe kinderen zich voelen en begeleiding bieden, omdat, zoals Dr. Nash zegt: “Het kan een moeilijke tijd zijn voor patiënten, die misschien hoofdpijn of slapeloosheid voelen, maar zich nog niet beter voelen.” Ze zegt dat de bijwerkingen na één tot twee weken kunnen verdwijnen.

Het kan een tijdje duren voordat een patiënt het volledige effect van een antidepressivummedicijn begint te voelen. “De medicatie kan beginnen te werken na twee tot vier weken, maar je kunt nog steeds meer voordeel voelen na zes weken verder,” zegt Dr. Nash.

Monitoring voor suïcidale gedachten

De Food and Drug Administration heeft een waarschuwing afgegeven dat kinderen en adolescenten die sommige antidepressiva gebruiken een verhoogd risico op suïcidale gedachten kunnen ervaren. Veel onderzoeken hebben aangetoond dat de voordelen van antidepressiva groter zijn dan de risico’s van het achterwege blijven van behandeling, dus worden ze nog steeds voorgeschreven aan jonge mensen. Om patiënten veilig te houden, is een protocol ontwikkeld voor voorschrijvende artsen om hen te helpen patiënten nauwlettend in de gaten te houden voor een verergering van depressie of het ontstaan van suïcidale gedachten als ze zich aanpassen aan een nieuwe medicatie.

Verlaten van medicatie

Om een terugkeer van depressie te voorkomen, zegt Dr. Nash dat het een goed idee is om medicatie te blijven gebruiken gedurende ten minste een jaar nadat een kind is gestopt met het voelen van symptomen van depressie. Ze waarschuwt ook dat het belangrijk is om na te denken over het “optimale” moment om te stoppen met medicatie. Het is bijvoorbeeld geen goed idee om vlak voor de SATs of wanneer hij naar de universiteit gaat te stoppen met de medicatie.

Om onaangename bijwerkingen te voorkomen, moet uw kind niet cold turkey stoppen met de medicatie. Het geleidelijk afbouwen van antidepressiva, onder begeleiding van een arts die hem in de gaten houdt om er zeker van te zijn dat hij gezond is, is belangrijk.

Betrokkenheid van het gezin

Zowel Dr. Nash als Dr. Emanuele benadrukken dat het gezin altijd betrokken moet worden bij de behandeling van de depressie van een kind. “Een deel van de behandeling, vooral in het begin, is om ouders te leren over depressie en hoe therapie werkt, zegt Dr. Emanuele. “Het is echt belangrijk dat ouders de concepten achter de behandelingen begrijpen, zodat ze hun kind van dag tot dag kunnen coachen om de vaardigheden te gebruiken die ze leren.” Dr. Emanuele voegt eraan toe dat ouders vaak merken dat ze er ook baat bij hebben om de vaardigheden te leren.

Clinici kunnen ook nuttig zijn in het geven van tips aan ouders over de interactie met een kind met depressie, wat soms moeilijk kan zijn. Kinderen met een depressie kunnen zich proberen af te zonderen van familie, of zelfs goedbedoelde ouderlijke bezorgdheid interpreteren als kritisch in plaats van liefdevol. Weten hoe je kinderen kunt steunen is belangrijk. Dr. Emanuele zegt dat ze ouders helpt een situatie-specifiek plan te ontwikkelen om hen te helpen weten wanneer ze moeten steunen en wanneer ze zich moeten terugtrekken. Artsen kunnen ook advies geven over het bevorderen van meer positieve interacties.

Voor ouders die het moeilijk hebben vanwege de ziekte van hun kind, kan het krijgen van deze steun een grote opluchting zijn. En natuurlijk, zodra een kind zich beter gaat voelen, zullen haar ouders zich ook beter gaan voelen.