Diagnose van bekkenbodemspanningsmyalgie
Als u vermoedt dat u bekkenbodemspanningsmyalgie hebt of als u een van de hier genoemde symptomen hebt, is het belangrijk dat u naar uw arts gaat. Uw arts zal eerst uw symptomen en medische voorgeschiedenis doornemen en vervolgens een bekkenonderzoek doen. Bij uw medische voorgeschiedenis wordt gekeken naar zaken als:
- Vorige zwangerschappen
- Vorige urineweginfecties (UTI’s)
- Interstitiële cystitis
- Hoe gemakkelijk uw stoelgang is
Nadat uw arts het eerste onderzoek heeft gedaan, zal hij een afspraak met u maken om de controle van de bekkenspieren en de samentrekkingen te testen. Dit kan op twee manieren gebeuren:
- Inwendig onderzoek – Een perineometer (een kleine sensor) wordt in de vagina of het rectum ingebracht om de spiersamentrekkingen in het bekken te meten.
- Externe elektroden – Elektroden worden op het perineum (de huidzone tussen de anus en de vagina) geplaatst om het vrijwillig samentrekken en ontspannen van de bekkenspieren te meten.
- Anorectale manometrie – Een test die de druk, coördinatie en spierkracht van de anale sluitspieren meet.
- Uroflow-test – Een test om te bepalen hoe gemakkelijk u uw blaas kunt legen.
- Defecating proctogram – Een dik vloeibaar klysma wordt toegediend en bekeken op een video röntgen recorder, die de beweging van de spieren registreert tijdens het passeren van een stoelgang.
Behandeling
Onze artsen richten hun inspanningen voor behandeling en preventie op het verlichten van de pijn en het voorkomen van spierkrampen. De behandelingsopties voor bekkenbodemmyalgie omvatten:
- Fysiotherapie: Fysiotherapeuten kunnen u strategieën aanleren, zoals Kegeloefeningen, om uw bekkenbodemspieren te versterken en te ontspannen. Onze therapeuten maken ook gebruik van warmte- en koudetherapie en massage om de symptomen te verlichten.
- Massage: Uw zorgverlener oefent inwendige druk uit op de bekkenbodemspieren, hetzij via de vagina of het rectum.
- Medicatie: Medicijnen die via de mond worden ingenomen, waaronder niet-steroïde ontstekingsremmers, pijnstillers, antidepressiva en spierverslappers, kunnen de symptomen verlichten. Ook injecties met pijnstillende medicijnen of botulinum toxine (botox) kunnen verlichting geven.
- Elektrische stimulatie: Sommige mensen vinden verlichting met transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS), een behandeling die kleine elektrische impulsen afgeeft aan de zenuwen.
- Biofeedback: Deze therapie maakt gebruik van visuele of geluidssignalen om u te helpen uw bekkenbodemspieren op verzoek te leren ontspannen.
- Aanpassingen van de levensstijl: Weken in een warm bad of zitten op kussens kan bekkenspanning verlichten en spasmen voorkomen.
Het kan enige tijd duren om de behandeling of combinatie van behandelingen te vinden die het meest effectief is. Ons zorgzame team bij Dignity Health zal met u samenwerken om een behandelplan op te stellen dat bij uw levensstijl past en uw ongemak verlicht.
Voorbereiding
In de voorbereiding op uw eerste consult moet u bereid zijn om uw symptomen en uw medische voorgeschiedenis te bespreken. Hoewel u zich misschien schaamt om over uw aandoening te praten, bent u bij uw arts op een veilige plek. Uw arts wil u alleen maar helpen beter te worden.
U moet ook voorbereid zijn op een bekkenonderzoek, wat betekent dat u moet proberen uw afspraak te plannen wanneer u niet menstrueert. Hetzelfde kan worden gezegd voor eventuele tests, dat is de enige voorbereiding die nodig is. U hoeft zich ook niet speciaal voor te bereiden op de behandelingsmogelijkheden die u ter beschikking staan.
Herstel
In veel gevallen kan een volledig herstel van bekkenbodemspanningsmyalgie worden bereikt. Het kan echter vele weken of maanden duren voordat u door het gebruik van medicijnen en fysiotherapie een verbetering van de symptomen ziet. Bovendien moet u misschien afblijven van zware lichamelijke activiteiten, zoals gewichtheffen of skippen, waardoor uw bekkenbodem onder druk komt te staan.
De informatie in dit artikel is alleen bedoeld voor educatieve doeleinden en mag niet in de plaats komen van het advies van uw zorgverlener.