In onroerend goed is betterment (beter maken) de waardevermeerdering van een onroerend goed door oorzaken waarvoor een huurder of het publiek, maar niet de eigenaar, verantwoordelijk is; het heeft dus het karakter van onverdiende vermeerdering. Wanneer bijvoorbeeld door een openbare verbetering de waarde van een stuk particuliere grond stijgt, en de eigenaar er zonder eigen verdienste op vooruitgaat, wint hij bij de verbetering, en vele economen en politici hebben getracht door middel van belastingheffing of anderszins te regelen dat de waardevermeerdering in de zak van het publiek komt en niet in die van de eigenaar. Een belasting op verbetering zou worden geheven om de eigenaar van het onroerend goed de winst te ontnemen die hem aldus onverdiend toekomt. Het hele probleem heeft te maken met de belastingheffing en met de waarde van het land, en in de Verenigde Staten en in Engeland zijn verschillende toepassingen van het beginsel van “betterment” beproefd, hetgeen van tijd tot tijd tot aanzienlijke controverses heeft geleid.