Alai

Hoe wordt de test gebruikt?

De bicarbonaattest (of totale CO2-test) wordt gewoonlijk samen met natrium, kalium en chloride besteld als onderdeel van een elektrolytenpanel, dat deel uitmaakt van een basismetabool panel (BMP) en een uitgebreid metabool panel (CMP). Een berekende bicarbonaatspiegel kan ook worden gerapporteerd als onderdeel van een bloedgaspanel.

Het elektrolytenpanel kan worden gebruikt om elektrolytenonevenwichtigheden en/of zuur-base (pH) onevenwichtigheden (acidose of alkalose) te helpen opsporen, evalueren en controleren. De tests kunnen worden gebruikt als onderdeel van een routine gezondheidsonderzoek of om een verscheidenheid van chronische of acute ziekten te helpen evalueren en controleren, zoals:

• Nierziekte
• Leverziekte
• Longaandoeningen
• Hoge bloeddruk (hypertensie)

Wanneer acidose of alkalose wordt vastgesteld, kunnen bicarbonaattests en bloedgassen worden besteld om de ernst van de pH-verstoring te beoordelen. Deze tests helpen te bepalen of het voornamelijk respiratoir is (als gevolg van een onevenwicht tussen de hoeveelheid zuurstof die binnenkomt en CO2 die wordt uitgestoten) of metabolisch (als gevolg van een onevenwicht in de hoeveelheid zuur die door het lichaam wordt geproduceerd of het vermogen van de nieren om zuur uit het lichaam te verwijderen). Ze helpen ook de behandeling te controleren totdat het zuur-base-evenwicht is hersteld.

Wanneer wordt het bevolen?

Bicarbonaattesten kunnen worden bevolen wanneer u een routine gezondheidscontrole ondergaat.

Deze test kan ook worden voorgeschreven wanneer acidose of alkalose wordt vermoed of wanneer u een acute aandoening heeft met symptomen zoals:

• Langdurig braken en/of diarree
• Wekkigheid, vermoeidheid
• Moeilijke ademhaling (ademnood)

Electrolyten kunnen met regelmatige tussenpozen worden besteld wanneer u een ziekte of aandoening hebt of een medicijn gebruikt dat een verstoring van het elektrolytenevenwicht kan veroorzaken.

Wat betekent het testresultaat?

Bicarbonaatspiegels worden meestal geïnterpreteerd samen met resultaten van andere tests die tegelijkertijd worden gedaan, zoals de andere elektrolyten.

Een bicarbonaatspiegel die hoger of lager is dan normaal, kan betekenen dat het lichaam problemen heeft met het handhaven van het zuur-base-evenwicht, hetzij doordat het kooldioxide niet kan verwijderen via de longen of de nieren, of misschien vanwege een elektrolytenonevenwicht, met name een tekort aan kalium. Beide onevenwichtigheden kunnen het gevolg zijn van een breed scala van aandoeningen.

Voorbeelden van aandoeningen die een laag bicarbonaatgehalte kunnen veroorzaken zijn onder meer:

• ziekte vanAddison
• Chronische diarree
• Diabetische ketoacidose
• Metabole acidose
• Respiratoire alkalose, die kan worden veroorzaakt door hyperventilatie
• Shock
• Kidney disease
• Ethyleenglycol of methanol vergiftiging
• Overdosis salicylaat (aspirine)

Voorbeelden van aandoeningen die een hoge bicarbonaatspiegel kunnen veroorzaken zijn onder andere:

• Erg, langdurig braken en/of diarree
• Longziekten, waaronder COPD
• Cushing-syndroom
• Conn-syndroom
• Metabole alkalose

Mijn bicarbonaatspiegel is slechts licht buiten bereik. Wat betekent dit?

Uw bicarbonaatresultaat wordt door uw arts geïnterpreteerd in de context van andere tests die u hebt laten doen en van andere factoren, zoals uw medische voorgeschiedenis. Een eenmalig hoog of laag resultaat kan al dan niet van medische betekenis zijn. Over het algemeen is dit het geval wanneer de testwaarde slechts iets hoger of lager is dan het referentiebereik. Dit is de reden waarom artsen een test bij u kunnen herhalen en waarom zij kunnen kijken naar resultaten van eerdere keren dat u dezelfde test hebt laten uitvoeren.

Aan de andere kant kan een resultaat buiten het bereik wijzen op een probleem en verder onderzoek rechtvaardigen. Uw arts zal uw testresultaten evalueren en bepalen of een resultaat dat buiten het referentiebereik valt, iets belangrijks voor u betekent.

Als ik een bicarbonaattest (totaal CO2) heb gehad, waarom wil mijn arts dan mijn bloedgassen testen?

Bloedgastesten, waarbij bloed wordt afgenomen uit een slagader in plaats van een ader, kunnen uw arts meer informatie geven over uw zuur-base-evenwicht. Ze kunnen uw arts vertellen of uw longen goed werken om zuurstof en kooldioxide op een gezond niveau te houden.

Als het bicarbonaatgehalte te hoog of te laag is, welke behandelingen kunnen dan helpen?

Als uw bicarbonaatgehalte hoog of laag is, zal uw arts de onderliggende oorzaak identificeren en behandelen. Een hoog bicarbonaatgehalte kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door emfyseem, dat kan worden behandeld met zuurstoftherapie en medicijnen, of door ernstige diarree of braken, dat kan worden aangepakt door de oorzaak van de diarree of het braken te behandelen. Een laag bicarbonaatgehalte kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door diabetische ketoacidose, die gedeeltelijk kan worden behandeld met vocht- en elektrolytenvervanging en insulinetherapie.

Is er nog iets anders dat ik moet weten?

Sommige geneesmiddelen kunnen het bicarbonaatgehalte verhogen, waaronder fludrocortison, barbituraten, bicarbonaten, hydrocortison, lisdiuretica en steroïden.

Bedrijven die het bicarbonaatgehalte kunnen verlagen zijn methicilline, nitrofurantoïne, tetracycline, thiazidediuretica, triamtereen, calciumremmers, antivirale/HIV-geneesmiddelen en valproïnezuur.