Alai

Twee decennia geleden, toen ik in de politiek werkte, kwam ik in New York een vriend tegen nadat ik was teruggekeerd van mijn zoveelste reis naar Washington. Verkiezingsdag was nog weken weg, en ik was moe op de manier waarop politieke mensen moe zijn in de herfst van jaren die eindigen op een even getal.

Hij uitte zijn onbehagen over hoe weinig hij bezig was met politiek. Hij was een briljant acteur, maar deed niet veel meer dan stemmen. Ik zei – met volle overtuiging – dat we het geluk hadden te leven in een land waar kunst belangrijker was dan politiek. Plaatsen waar politiek alles opslokte en alles belangrijk was, waren steevast plaatsen met grote problemen.

Amerika is nu zo’n plaats.

De staat van de Amerikaanse politiek is gevaarlijk disfunctioneren. Een nieuwe natie worstelt om geboren te worden. Een oude natie doet alles wat het kan om het een doodgeborene te maken. En de tol van die strijd stijgt.

“De nabijheid van de huidige partijcompetitie is beslist niet normaal in de Amerikaanse politiek,” schreef politicologe Frances E. Lee in 2014. “In feite hebben de laatste drie decennia de langste periode van bijna pariteit in partijconcurrentie voor de controle van nationale instellingen gezien sinds de Burgeroorlog.”

De Burgeroorlog was geen hoogwatermerk voor nationale grootheid. En de Amerikaanse politiek is er sinds 2014 niet beter op geworden.

In veel opzichten zijn deze verkiezingen veel beter verlopen dan het had kunnen zijn. Op de dag van de verkiezingen e-mailde de voormalige Republikeinse senator Alfonse D’Amato van New York mij met de woorden: “Ik vrees dat we de komende weken niet zullen weten wie de winnaar is!!! Ik bid dat onze natie niet zal worden belegerd met chaos en geweld!!”

Volwassenheid, nee. Chaos, ja.

President Donald Trump wilde natuurlijk chaos, en het is niet overdreven om te zeggen dat alles wat Trump’s enge belangen dient, de belangen van de natie schaadt. Voorspelbaar claimde hij een overwinning die niet van hem is – zeggen in een tweet (sinds gemarkeerd door Twitter) dat “We zijn BIG up, maar ze proberen de verkiezing te stelen.”

Dit is niet waar, natuurlijk. En dat is geen klein deel van het probleem waar Amerika voor staat. Democratische politiek wordt gevoerd via toespraken – noem het “debat” als je ouderwets bent. Er kan geen functionele, laat staan gezonde, democratische politiek zijn als de uitvoerende macht een fontein van leugens is.

Trump kan heel goed worden verwijderd nadat de stemmen zijn geteld. Een Democraat zal de populaire stemming winnen. Nogmaals. En hoewel de nacht van Joe Biden niet was waar Democraten op hadden gehoopt, vertoont het enige gelijkenis met de verkiezingsnacht in 2018, toen Florida de Democraten opnieuw in verwarring bracht, maar de late stemmingen in het Midwesten en Westen een Democratische overwinning versterkten. Het lijkt erop dat de Democratische meerderheid in het Huis is uitgedund, maar overeind blijft. Als de Blauwe Muur standhoudt in de Upper Midwest, of de juiste combinatie van een gedeeltelijke muur met Nevada en Arizona staat, dan zal Biden president zijn.

Dat de volksstemming geen invloed heeft op dat resultaat is een structureel probleem dat op dit moment geen oplossing heeft. Dat Biden een Senaat kan krijgen met een obstructieve Republikeinse meerderheid is een meer dringende zorg. Zoals de New York Times over de Senaatswedstrijden rapporteerde, “Op het spel stond het vermogen van de volgende president om zijn kabinet te vullen, rechters te benoemen en zijn agenda uit te voeren.”

De onderliggende veronderstelling is dat als de Democraten niet de totale overwinning in alle takken van de regering behalen, de Republikeinen de natie onbestuurbaar zullen maken terwijl ze proberen de economie te saboteren. Zoals mijn collega John Authers schreef: “Er zal geen grote spelveranderende verschuiving zijn naar fiscaal beleid en weg van monetaire overheersing.”

Als Trump op de een of andere manier zegeviert, zal Amerika goed op weg zijn naar een mislukte staat, met een corrupte en incompetente regering die door een meerderheid van de burgers blijft worden tegengewerkt. Als Biden zegeviert, wat steeds waarschijnlijker lijkt, en de Republikeinen houden de Senaat, zullen de Republikeinen zich toeleggen op het gebruiken van de Senaat om Biden’s presidentschap te vernietigen.

Er is op dit moment een enorme grassroots in de VS, van Black Lives Matter tot vrouwen in de voorsteden die hun buurten organiseren. Een toekomst komt in zicht. Ja, de anti-meerderheid Senaat en kiescollege zijn ernstige belemmeringen. Maar miljoenen Amerikanen hebben op Trump gestemd.

De Republikeinse Partij heeft brede en echte politieke steun. Het lijkt grotendeels te zijn verslagen gisteravond. Maar het werd niet berispt, dus het zal niet veranderen. De kosten van Republikeinse onverzettelijkheid zullen blijven stijgen.

Francis Wilkinson schrijft over de Amerikaanse politiek en binnenlands beleid voor Bloomberg Opinion.