Dankzij ons vorige artikel, weet je nu hoe je jezelf op de juiste manier voorstelt! Als je meer wilt weten over de persoon met wie je bent, is het tijd om te leren hoe je een vraag stelt in het Japans.
Een vraag stellen in het Japans is heel eenvoudig: u hoeft alleen maar het deeltje か aan het eind van een declaratieve zin toe te voegen en uw stem iets hoger te zetten, zoals:
あなたはアメリカ人ですか。 (Bent u Amerikaans?)
De indeling van deze vraag is:
- あなた: jij
- は: topic marker
- です: copula, “te zijn”
In het Japans worden onderwerpen die volgen op は of voornaamwoorden van de eerste persoon meestal weggelaten als ze uit de context kunnen worden afgeleid. Hetzelfde geldt wanneer u een vraag stelt, omdat het natuurlijker zal klinken als u het voornaamwoord weglaat of naar de naam van de persoon verwijst:
アメリカ人ですか。(bent u Amerikaans?
ジョンさんは学生がくせいですか。(John, ben je een student?)
Dit zijn allebei ja of nee vragen. Je zult leren dat het Japans nogal wat woorden voor ja en nee kent. De formele woorden zijn はい en いいえ, maar ze worden vaak gecombineerd met andere zinnen om de spraak te verzachten.
はい、そうです。 (Ja, dat klopt.)
いいえ、学生ではありません。(Nee, (ik ben) geen student.)
Als je preciezere vragen wilt stellen, gebruik je specifieke vraagwoorden, zoals: ‘wat’ en ‘waar’.
お仕事しごとはなんですか。(Wat is uw beroep?)
エンジニアです。((Ik ben) een ingenieur.
お住すまいはどこですか。(Waar woon je?)
東京とうきょうです。(Ik woon) in Tokio.
お国くにはどこですか。(Uit welk land/waar kom je vandaan?)
アメリカです。((Ik kom uit) Amerika.)
Pitch is alles in het Japans en het is gebruikelijk voor moedertaalsprekers om het vraagwoord van een zin weg te laten en het onderwerp te vermelden als het duidelijk uit de context kan worden afgeleid.
お仕事は。((Wat is) uw baan?)
お住まいは。((Waar woont) u?
お国は。(Waar/uit welk land (komt u)?)
Houd in gedachten dat afgekorte vragen worden gemarkeerd met een stijgende intonatie.
Vocabulaireherhaling:
- お 仕事しごと: job
- お 国くに: country
- お 名前なまえ: name
- お 住すまい: huis, woonplaats
- ご 出身しゅっしん: woonplaats
Memo:
In beleefdheidsvorm worden sommige zelfstandige naamwoorden, wanneer ze over iemand anders spreken, voorafgegaan door het voorvoegsel お of ご. Wanneer u naar uzelf verwijst, moet u het voorvoegsel laten vallen.