misleidende video zet schijnwerper op China
En vertegenwoordigers van de Chinese industrie en de Chinese overheid hebben sterke verklaringen afgelegd waarin zij de echtheid van de video in twijfel trekken.
De wereldwijde bontindustrie hield dit voorjaar de adem in toen dierenrechtengroeperingen nieuwe en werkelijk schokkende video’s vrijgaven die zogenaamd “normale” bontproductiepraktijken in China lieten zien.
De schade op de korte termijn is in ieder geval in Noord-Amerika beperkt gebleven, deels omdat de media dergelijk materiaal eindelijk met de nodige scepsis lijken te behandelen die het verdient. Maar de video zal niet verdwijnen, en verwijzingen ernaar in propaganda voor dierenrechten zijn overal te vinden.
Dus de industrie kan het zich niet veroorloven om rustig te rusten. Integendeel, we moeten de situatie in ons voordeel ombuigen door de verantwoordelijken voor deze gruwelijke productie te ontmaskeren – wie dat ook mogen blijken te zijn.
***
De problemen begonnen toen de dierenrechtengroep Swiss Animal Protection video’s begon te verspreiden op het web en tijdens protesten, waarin de standaardpraktijken voor bontproductie in China zouden worden getoond.
Niet voor het eerst werd beweerd dat dieren levend worden gevild. Maar wat deze video zo gruwelijk maakte, was dat dit duidelijk het geval was, en wel op de wreedst denkbare manier!
Een maagverscheurende scène, die zich afspeelt op een marktplein, begint met een man die een slagersschort draagt en snel een wasbeerhond uit de weg ruimt. Maar dan wordt een andere man in gewone kleren (leren jas en bandplooibroek) getoond met een levende wasbeerhond vastgebonden aan de achterkant van een vrachtwagen zonder nummerplaat. Vervolgens vilt hij het dier met veel moeite terwijl het spartelt en hem probeert te bijten. (Zie Verdachte Dialoog hieronder.) Voor ons in de industrie waren alle tekenen er van dat dit weer een gefabriceerde “snuff” film was: sterk gemonteerde fragmenten van opnamen die gemaakt zijn op niet geïdentificeerde locaties, van niet bij naam genoemde mensen die onmenselijke daden begaan – misschien voor geld? Maar zouden de media de tekenen opmerken?
De camera richt zich dan op een gevild, maar nog bewegend dier op een stapel kadavers. Terwijl dit dier onder het bloed zit, wat duidt op een hartslag tijdens het villen, zijn de dieren eronder schoon, zoals dat ook het geval zou zijn als ze dood gevild zouden zijn.
Een andere scène toont een man die een vos met een mes op de kop slaat, waardoor het dier tijdelijk verdoofd maar niet gedood wordt. Vervolgens probeert hij het nog bewegende dier te villen, waarbij hij het afwisselend met het mes slaat. Het dier stribbelt zo tegen dat het onmogelijk wordt, dus gaat de man op zijn kop staan.
Uitgezonden video gevraagd
De industrie kwam in actie, maar zorgde er wel voor dat dit een gecoördineerde en wereldwijde teamprestatie was. Of de video nu in scène was gezet of niet, het was van vitaal belang om vast te stellen waar deze illegale en barbaarse daden werden gepleegd en door wie.
Een Europese vertegenwoordiger van de bonthandel schreef een brief aan de Zwitserse dierenbescherming met het verzoek om een kopie van de onbewerkte video, inclusief audio, plus details over wanneer de video was opgenomen en waar precies. Maar het verzoek werd geweigerd.
En vertegenwoordigers van het Chinese bedrijfsleven en de Chinese overheid gaven krachtige verklaringen uit waarin de echtheid van de video werd betwist.
“Beelden waarop te zien is hoe dieren levend worden gevild, zijn duidelijk geplot,” merkten de China Fur Commission en de China Leather Industry Association op in een gezamenlijke verklaring. “Iedereen met gezond verstand zou niet voor deze slachtmethode kiezen om bont te verkrijgen.”
“e verwerpen ten stelligste sommige organisaties die een individueel probleem aanvoeren dat geen basis heeft, zelfs in de mate van het produceren en wijd verspreiden van een onwaar rapport,” schreef de regering van Suning County in de provincie Hebei, een centrum van de Chinese bontproductie. “Wij hopen dat de Zwitserse dierenbeschermingsorganisatie de waarheid kan respecteren en zal stoppen met hun ongerechtvaardigde beschouwing over de bontindustrie van ons graafschap.”
Aan de andere kant van het hek begon People for the Ethical Treatment of Animals de video in Noord-Amerika te verspreiden en voegde andere scènes uit onbekende bronnen toe.
In hindsight, kan dit een vermomde zegen zijn geweest. Weinig of geen media buiten Zwitserland hadden waarschijnlijk ooit gehoord van de Zwitserse Dierenbescherming, waardoor haar geloofwaardigheid een onbekende was. PeTA daarentegen staat bekend als een onbetrouwbare bron, dus de associatie met de video heeft naar alle waarschijnlijkheid het scepticisme van de media vergroot.(1)
Once Bitten, Twice Shy
Wat de reden ook was, de meeste TV stations in Noord Amerika kozen ervoor de video niet uit te zenden toen de integriteit ervan in twijfel werd getrokken.
Sommigen werden ongetwijfeld gealarmeerd door het feit dat de video een grafische voorstelling was van waarom alleen een dwaas een levend, worstelend dier zou villen. Maar zelfs de minst kritische redacteur zou zich ervan bewust zijn geweest dat zijn bedrijfstak al eerder in de val is gelokt.
In het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld leidde de misleiding van de BBC door Greenpeace in 1995 over de vermeende inhoud van het Brent Spar-olieplatform tot een gezamenlijk besluit van de Britse pers om in de toekomst waakzamer te zijn. En in de VS werd de Boston Globe in april van dit jaar vernederd nadat zij een artikel had gepubliceerd over jagers uit Nova Scotia die “bij honderden jongen van zadelrobben afschoten, terwijl het ijs en het water rood kleurden”. In werkelijkheid was de jacht uitgesteld en pas over drie dagen begonnen!(2)
Om dergelijke schande te voorkomen, nemen grote media-organisaties in de VS nu als vanzelfsprekend contact op met FCUSA als er bontverhalen op hun bureau liggen. Deze keer was de uitgebreide chronologie van de dierenrechten “snuff” films(3) op onze website voldoende om verschillende media ervan te weerhouden de uiterst verdachte beelden uit te zenden. Het is tenslotte hun taak om de feiten te brengen, niet om propaganda uit te zenden.
Gevaren op lange termijn
Maar schadebeperking in tijden als deze eindigt niet bij de media.
Maar liefst 40 jaar geleden ondertekende een man die gefilmd was terwijl hij een zeehond levend vilde, een beëdigde verklaring waarin hij bekende dat hij betaald was om deze gruweldaad te begaan.(3) Toch zouden de beelden terechtkomen in een productie van het Internationaal Fonds voor Dierenwelzijn, en de leugen dat zeehondenjagers zich met deze praktijk bezighouden, blijft vandaag de dag onverminderd sterk aanwezig in de propaganda voor dierenrechten.
Zo ook zullen dierenrechtengroeperingen naar deze nieuwste video blijven verwijzen voor wat hij waard is, op websites, in persberichten en in fondsenwervingsacties. En het is een simpele waarheid dat als mensen iets maar vaak genoeg horen – vooral de jonge en beïnvloedbare mensen waar dierenrechtengroeperingen op azen – sommigen het zullen geloven.
Als pelsdierhouders willen voorkomen dat ze hetzelfde stigma krijgen als zeehondenjagers 40 jaar lang hebben gehad, moeten we deze nieuwste aantijging in de kiem smoren.
We moeten alle hulp bieden bij het opsporen van degenen die verantwoordelijk zijn voor deze video, of dat nu pelsdierhouders zijn of, wat waarschijnlijk lijkt, dierenrechtactivisten.
En als inderdaad blijkt dat de video in scène is gezet, moeten we ernaar streven de daders en degenen die van hun daden profiteren volgens alle toepasselijke wetten te straffen.(4)
We moeten de boodschap luid en duidelijk laten horen dat de bontindustrie bestaat uit mensen die precies dezelfde waarden delen als de samenlevingen waar wij deel van uitmaken. Het levend villen van dieren is een zonde, en we hebben niemand nodig om ons dat te vertellen.
Suspicious Dialogue
Bij het ter perse gaan van dit rapport gaat het onderzoek naar de zeer verdachte dialoog in de nieuwste schokkende dierenrechtenvideo uit China door. De audio is onduidelijk, maar bepaalde woorden – hier vertaald uit het plaatselijke dialect – zijn waarneembaar. Wat betekenen ze? U beslist.
Een man in burgerkleding staat op het punt een wasbeerhond levend te villen. Een andere man lijkt hem te instrueren met uitdrukkingen als “Dit moet je doen.” Ondertussen vraagt een duidelijk verbaasde toeschouwer: “Ga je het dier levend villen?”
Nadat het dier is gevild, roept een andere toeschouwer naar de fotograaf: “Maak hier snel een foto. Het dier leeft nog.”
NOTES:
(1) Een opmerkelijke uitzondering was de krant van PeTA’s woonplaats, The Virginian-Pilot, die de echtheid van de video leek te accepteren, zelfs toen ze berichtte over de rol van PeTA bij het bewerken ervan. Zie PETA vs. J.Lo: Achter de schermen van een campagne, Virginian-Pilot, 22 mei 2005. (Externe link.)
(2) “Canadese zeehondenjacht hervat,” door Barbara Stewart, Boston Globe, 13 apr. 2005. (Van het web gehaald.)