Op zoek naar een leuk cadeau-idee voor de feestdagen?
Bekijk dan nu onze complete Seinfeld-cadeaugids! Inclusief T-shirts, dvd’s en meer!
Getranscribeerd door “Mazzy”,
Episode Nummer: 074
Oorspronkelijke Uitzenddatum: December 09, 1993
Written door: Tom Gammill & Max Pross
Directed by: Tom Cherones
Gastencast:
Kimberly Norris (Winona)
Sam Lloyd (Ricky)
Carissa Channing (Sylvia)
Ralph Manza (Gepetto)
Al Roker (Hijzelf)
Veralyn Jones (Renee)
Lisa Pescia (Joanne)
Benjamin Lum (Postbode)
Irvin Mosley Jr. (Jerry’s standup piece.
Jerry’s standup piece.
JERRY: Je kunt altijd zeggen wat het beste jaar van je vaders leven was, want
ze lijken die kledingstijl gewoon te bevriezen en het gewoon tot het einde uit te zitten,
nietwaar? En het is niet zo dat ze niet blijven winkelen, het is gewoon dat ze er op de een of andere manier in slagen nieuwe oude kleren te vinden. Elke vader is een soort mode tijdcapsule, je weet wat ik bedoel. Alsof ze op een voetstuk moeten staan, met iemand naast zich die zegt: ‘Dit was 1975’. Het ergste vind ik het kopen van een broek. Ik haat aan- en uitkleden in die kleine kamer. Wat mannen nodig hebben is een winkel waar je naar binnen gaat, je broek controleert bij de deur en gewoon in je ondergoed door de winkel loopt. Dat zou de beste
manier zijn. Dan zou je echt moeten liegen tegen de verkoper. Heb je hulp nodig? Nee, ik wil alleen een luchtje scheppen. Hoe zou je de geur in dit huis omschrijven? Roos? Ja, dat hoort er ook bij. (Kasha? Er is wat kasha. Ja. Roos, kasha, mottenballen, goedkope vloerbedekking. Het is potpourri, echt. George komt uit de keuken. Oké, we gaan. Kom mee. Ga je mee? Ja. Je weet dat we niet hadden moeten bowlen. Ik kom te laat. Kramer komt uit de badkamer. Hij houdt een paar felgekleurde voorwerpen in zijn
hand en heeft duidelijk een onaangename smaak in zijn mond.
KRAMER: Egh. Dit zijn geen snoepjes. Kramer, heb jij die gebruikt? Dit zijn gastenzeepjes! (Ik ben een gast. Nu weten m’n ouders dat ik mensen op bezoek heb gehad. Mag je geen mensen op bezoek hebben? Ik mag geen feestjes geven als zij de stad uit zijn. (Wat, is dit een feest? Niet meer. Kom op, pak je bal, we gaan. Laten we gaan, laten we gaan.
Jerry, Elaine en Kramer beginnen te vertrekken. George komt weer binnen en ziet Jerry’s
mok op de salontafel staan.
GEORGE: (schreeuwt) Wow! Wie heeft dit kopje op de nieuwe tafel gezet! Ik dronk koffie, ik zette het op de koffietafel. Maar je hebt geen onderzetter gebruikt, Jerry, je hebt een vlek achtergelaten! (hij rent naar de
keuken)
KRAMER: Whoah jongen. Op elk feestje is er wel een, hè? George komt terug met een doekje en begint de vlek weg te vegen. Kom op! Waarom zo’n haast? Er komen mensen op bezoek. Wie? De meisjes voor pokeravond. Je weet wel, Joanne, Renee, Winona… Zal Winona er ook zijn? Ja. En ze heeft het uitgemaakt met de vitaminejongen. Echt ? Ik zal een goed woordje voor je doen. Bedankt, want ik zou heel graag… (Het spijt me. Het spijt me. (Maar Jerry, dit komt er niet uit! Leg er gewoon een koffietafelboek overheen. Mijn ouders lezen niet! Ze zullen zich afvragen wat een boek op de tafel doet! Weet je wat een geweldig koffietafelboek zou zijn? Een koffietafelboek over koffietafels! Snap je? Ik snap het! Kom op, we gaan, we gaan. Dag George. Wacht, wacht, wacht, niet zo snel. Jerry, je moet me meenemen om dit ding af te maken. Nu? Ja, nu. Het duurt een paar dagen en mijn ouders komen terug. Ik moet het eerder terug hebben dan zij! Jerry, je hebt beloofd dat je me om zeven uur thuis zou brengen. Goed, we nemen de metro. Alsjeblieft. Dan ben je op tijd thuis. De metro? Vanuit Queens? Goed, Jerry, ik pak mijn jas. Het spijt me, Elaine, ik maak het goed met je. Ik heb iets te lezen nodig in de metro. Hier, lees dit eens. TV-gids? Elaine en Kramer zitten bij elkaar. Elaine leest TV Guide, Kramer borduurt
voort op zijn boekconcept.
KRAMER: Ik heb geschiedenis van koffietafels, beroemdheden en hun koffietafels.
Het is een natuurlijk. Dit is een verhaal dat verteld moet worden. Hmm-mmm. Dus, je gaat er met je baas over praten, huh? Hmm-mmm. Het eerste wat ik morgenochtend doe. Ja, inderdaad: Volgende halte, Queensboro Plaza. Oh, Queensboro Plaza. (Deze halte is beroemd om zijn gyros, wil je er ook een? Hoe krijg je iets en kom je op tijd terug in de trein? Nou, ze hebben een kraam op het perron. Gyros zijn gekookt en ingepakt, en klaar om te gaan. (Drie dollar, geen wisselgeld. Wil je er ook een? Nee, dank je. Goed, maar geen hapjes. Kramer gaat naar de deur, waar hij met een paar andere kerels staat te wachten tot hij opengaat. Als dat gebeurt, gaan ze allemaal haastig naar buiten. Elaine gaat
door met het bestuderen van de tv-gids. Een man die ertegenover zit (kaal, bril, anorak van binnen en buiten) biedt een pen aan.
RICKY: Markeerstift?
ELAINE: Pardon?
RICKY: Om de programma’s te markeren die je van plan bent te kijken.
ELAINE: Ah. Ik probeer gewoon te lezen. Goed, oké. Het is gewoon, ik heb nog nooit een mooie dame gezien die ‘de
Guide’ leest zo ver weg van een TV. Je moet echt van televisie houden. De trein staat op het punt te vertrekken, de deuren beginnen te sluiten. Kramer probeert binnen te komen. De deur gaat dicht, zijn arm raakt bekneld bij zijn schouder en hij blijft
met zijn gyro in de wagon staan.
KRAMER: (schreeuwt) Elaine!
Een passagier die door de wagon loopt, pakt de gyro uit Kramers hand en gaat
zitten om hem op te eten. Kramer trekt zijn arm terug en de deuren slaan dicht. Ik denk dat je vriendje de volgende trein zal moeten nemen. Hij is mijn vriendje niet. Niet? (Interessant. Gepetto, de eigenaar van de winkel, bekijkt de staat van de koffietafel. Hé, misschien moet ik iets voor Elaine kopen. Waarom? Ach, weet je, ik heb haar niet naar huis gereden. En ik geef haar een cadeau waar Winona bij is, hoe kan dat mij schaden? Het kan jou niet schaden. En dit ding dan? De indiaan? Ja. Je weet wel, een soort van vredesoffer. Schattig. Ik kan de tafel maandag voor je klaarzetten. Goed, maar niet later, want mijn ouders komen terug. Ze hebben je alleen thuis gelaten, hè? Elaine zit nog steeds bij Ricky de tv-anorak. Hij bladert door de tv-gids. Elaine kijkt alsof ze liever ergens anders zou zijn. Op deze bewuste dinsdag (hij verwisselt van stoel en gaat naast Elaine zitten) had je zes uur Lucy kunnen kijken. Er is I Love Lucy, The Lucy Show, Here’s Lucy. De remmen gaan aan als de trein tot stilstand komt. O, mijn halte. (Bye-bye. Hey miss! (Je bent dit vergeten! Elaine is weg. Ricky kijkt naar de omslag van het tijdschrift en ziet het adres
etiket, waarop staat F. COSTANZA, 1344 QUEENS BLVD, FLUSHING NY 11353
Gepetto legt de indiaan uit aan Jerry. George zit te wachten.
GEPETTO: Deze worden niet meer gemaakt. Het werk wordt allemaal met de hand gedaan. Het duurt jaren, en jaren, en… (Sylvia! Je bent verdorie 45 minuten te laat! Ja, ja. (Is dat jouw auto? Nee, die is van hem. (Oh, leuk. Jullie komen duidelijk uit Manhattan. Nou, hij wel. Ik woon hier om de hoek. Echt? Ik dacht niet dat er coole jongens in deze buurt woonden. Nou, nu wel. De buurt is aan het veranderen. Oké, ik neem het. Slimme keuze. Wow, je hebt de Indian gekocht? Oh, jullie hebben een goede smaak. Nou, we zijn verzamelaars. We zien mooie dingen en die moeten we hebben. Elaine en de meisjes zitten aan een tafel te pokeren. Een paar tweeën: Oh/Aah. (Ha, ha, ha ha! Er wordt op de deur geklopt. Wie is daar? Het is Jerry.
Elaine staat op en opent de deur, waardoor Jerry naast een groot
object (de indiaan) staat, half bedekt met een zwarte plastic zak.
ELAINE: Jerry!
JERRY: Verrassing! (Wat is dit? Nou, ik had een slecht gevoel over vanmiddag, dus ik heb iets voor je.O, heb je dat gedaan? (Oh, kennen jullie Jerry allemaal? Hoi Jerry, hallo. (Hoi. Hoi Winona. Leuk je weer te zien: Elaine, ben je jarig? Nee. Ik heb geen reden nodig om cadeaus te geven, dat ligt in mijn aard. Ik maak graag mensen blij: Dat is zo lief. (Zijn jullie er klaar voor? Ja. Ta-da! Er valt een doodse stilte. Het is een Indiaan uit een sigarenwinkel. (Lees de kaart. Dat is erg aardig. Dank je wel.Lees het hardop.Ik, ik denk het niet.We hadden een kleine ruzie vanmiddag.Laten we de strijdbijl begraven. We roken een vredespijp. Hé, weet je, het is al laat. Ik moet echt gaan. Ik neem het je niet kwalijk, Winona. Ik, uh… Jerry begint de Indiaan heen en weer te wiegen, het stereotype film-Indianengezang makend. Hé-yah, ho-ah, hé-yah, ho-ah. Linona vertrekt, beledigd kijkend. Ben je gek geworden?! Het is kitscherig. Winona is een indiaan. Is dat zo?
Sylvia kijkt de woonkamer rond. Op de achtergrond klinken wat cheesy samenzang van mannen. Je hebt een heel aparte smaak. Ik hoop dat pruimensap goed is. Het is het enige dat ik had dat gekoeld was. Prima. Het spijt me van het slot op de drankkast. De combinatie moet uit mijn hoofd zijn gevlogen. Het is een mentale blokkade. Ahh! Is dit je zoon in het bubbelbad? Nee, dat ben ik. Je ziet niet veel jongens van jouw leeftijd die babyfoto’s van zichzelf bij zich hebben. (Ik vind het leuk. Het is consistent met de rest van het huis. Ja, het is consistent. Ik heb geprobeerd in het hele huis een consistent… gevoel te behouden. Waar luisteren we naar? The Ray Conniff Singers. (Mmmm, wat is dat voor geur? Kasha? Het is een potpourri. Mag ik u de grote slaapkamer laten zien? (Jerry, beneden in Winona’s gebouw. Hij spreekt via de zoemer: Wie is het? Winona, met Jerry Seinfeld. Ja? Luister, ik voel me echt rot over wat er is gebeurd, en ik wil me verontschuldigen. Mag ik naar boven komen? Ik kom wel naar beneden. Ik kwam mijn bal halen. Hij ligt daar. Bedankt. (Ja, hij heeft de magische grip. Hoe denk je dat ik die twee-twintig vandaag gebowld heb, huh? (Hé! Waar komt dit vandaan? Wil je het? Mag ik dit hebben?! Als je hem naar de stad wilt sjouwen, mag je hem hebben. Ik sjouw wel. Het ligt gewoon heel gevoelig bij me. En zo hoort het ook. Als je wat tijd met mij zou doorbrengen, zou je zien dat ik ook heel gevoelig ben voor dit soort zaken. Heb je toevallig honger, of niet? Ik denk dat ik wel een hapje kan gaan eten. Hou je van Chinees eten, want ik ben eens naar een geweldig Szechwan restaurant geweest in deze buurt. Ik weet het exacte adres niet meer… (hij ziet een postbode
gehurkt een doos legen) Uh, excuseer me, u moet weten waar het Chinees
restaurant hier in de buurt is.
De postbode staat, draait zich om en wordt onthuld als Chinees. Hij neemt er aanstoot aan. Waarom moet ik dat weten? Omdat ik Chinees ben? Denk je dat ik weet waar alle Chinese restaurants zijn? (Vraag de eerbiedwaardige Chinees om de naam van de huurder. Ik vroeg het omdat jij de postbode bent, jij kent de buurt. Hallo, Amerikaanse Joe. Waar is de hamburger, hotdogkraam? (Dat wist ik niet… Weet je, het is laat. Ik kan maar beter naar huis gaan. Ik, ik had geen idee. Er rijdt een taxi langs. Kramer leunt uit het raam, samen met de bovenkant van de Indian. Hé Jerry! (slaat met zijn handpalm op de deur van de taxi) Kijk eens wat ik heb!
(begint oorlogswhoops te doen)
Winona kijkt weer beledigd. Jerry is gekrenkt, en kan niets vinden om te zeggen.
Winona stormt terug haar gebouw in.
George en Jerry brengen de tafel terug.
GEORGE: Ziet er goed uit.
Ja. Ik denk niet dat ze het zullen kunnen zien.
JERRY: Weet je, ik snap het niet. Je mag een Chinees niet vragen waar het Chinees restaurant is! Ik bedoel, zijn we niet allemaal een beetje te gevoelig aan het worden? Ik bedoel, als iemand me vraagt waar Israel is, vlieg ik niet uit de bocht. Hoe dan ook, hoe is het met… Ah, ze is een beetje gekalmeerd. Ik heb vandaag met haar gepraat. Ik ga vanavond zelfs naar haar toe. Geweldig. Ja, maar ik voel me een beetje ongemakkelijk. Ik ben bang dat ik weer een
fout maak. Kom op. De voordeur gaat open en George’s ouders komen binnen: Hallo, hallo! Ahh, hey je bent thuis. Hi.
ESTELLE: Oh, het huis ziet er heel mooi uit.
GEORGE: Ja, huh.
FRANK: Waar is de post?
ESTELLE: Hallo Jerry. Hallo. Hoe was de reis? Ah, je vader… Is er iets mis mee om een bonnetje te krijgen bij een tolhuisje? Ik ga naar boven. (Deze stapel zou groter moeten zijn, waar is de TV Gids ? Welke TV Gids ? Ik mis TV Gids deel 41, nummer 31. Euh, Elaine heeft hem meegenomen om in de metro te lezen.
Kramer komt binnen.
ELAINE: Hoi.
Kramer: Ja uh, Elaine uh, wat zei hij?
ELAINE: Wat zei wie?
Kramer: Je baas. Heb je hem niet verteld over het koffietafel boek? Ja, je hebt het hem niet verteld, of wel? Kramer, het is zo’n dom idee. Ik zou me (verheft haar stem terwijl Kramer zijn zin uitspreekt) totaal schamen om het te brengen…
KRAMER: (gelijktijdig) Wacht eens even, op de omslag ben ik…
ELAINE: Ik zou me schamen om het te brengen.
JERRY: Ik vond het een vrij goed idee. Het gaat over koffietafels, het staat op een koffietafel.
KRAMER: Ja, juist, juist, en op de omslag staat een ingebouwde onderzetter. (Oké, nou ik ga. Waar ga je heen? Nou, ik ga naar de sigarenwinkels. Ik ga kijken of ik die Indiaan kan verkopen. Mijn Indiaan? Weet je, ik denk dat het wel iets waard is. Het is kitscherig. (Hij gaat weg. George en Frank zitten voor de tv. Frank heeft nog steeds last van het tv-gids
incident. George zit onderuitgezakt in de bank en kijkt lijdzaam toe.
FRANK: Hoe kun je zomaar een huis binnenlopen en een tv-gids meenemen? Hoe kan ze verwachten dat je TV kijkt? (Moet ik hem gewoon aanzetten en doelloos door de wijzerplaat dwalen? Estelle doet de deur open. Als ze open doet, ziet ze Ricky buiten staan, met een boeket bloemen in zijn hand. Hallo. Is Elaine thuis? Elaine Benes? Oh, ze is de vriendin van mijn zoon. En ze is niet welkom in dit huis! Oh, want ik heb een heel speciaal cadeau voor haar gemaakt. Kay, het is een boeket papier van haar TV gids. Dat is mijn TV gids! Aan flarden gescheurd! Heeft ze je dat gegeven?! Hé, kijk je naar de Twilight Zone? Ja. Oh, dit is een goeie. Elaine neemt de metro naar Queens: Volgende halte, Queensboro Plaza.
Elaine denkt na.
ELAINE (V.O.): Mmm, gyro.
Ze springt op en gaat naar de deur. Ze bekijkt de vrouw naast haar bij de
uitgang. Als de deur opengaat, duwt ze de vrouw opzij en stormt als eerste naar buiten.
Jerry schenkt glazen Perrier in de keuken in terwijl Winona om zich heen kijkt.
WINONA: Ik vind je huis mooi. Het is heel bescheiden. Nou, waarom zou ik dat denken. Ik veronderstel nooit. Leidt tot veronderstellingen. Oh, trouwens. Die TV gids die ik je gaf, ik wil hem terug. Waarom? Nou, ik ben bezig met een verslag over minderheden in de media, en ik wilde dat interview met Al Roker gebruiken. Nou, het is te laat. Ik heb het aan Elaine gegeven, en zij is al op weg om het aan George’s vader te geven. Jerry, ik wil het echt terug. Het is van mij. Je kunt niet iets geven en het dan terugnemen. Ik bedoel, wat ben je… Wat? Een persoon die… Een persoon die wat? Nou, een persoon die iets geeft en dan ontevreden is en wenste dat ze het nooit hadden gegeven….en? …geven, geven aan de persoon aan wie ze het oorspronkelijk gaven. Bedoel je als een Indiase gever? Het spijt me, ik ben niet bekend met die term. Terwijl ze dat doet, druipen er ongezien sappen van haar broodje op de tv-gids in haar tas.
Frank en Ricky zijn Frank’s tv-gidsverzameling aan het doornemen. De koffietafel ligt bezaaid met dozen van het tijdschrift. Ik vind de speciale herfstpremières het mooist. Die spaar ik al vanaf het begin.
De deurbel gaat.
RICKY: Deze zijn heel veel geld waard.
Estelle doet de deur open, om Elaine te vinden.
ESTELLE: Oh, hallo Elaine! Hallo. (Elaine! Hallo! Je ziet er verrukkelijk uit. Elaine kijkt nerveus en verbaasd. Waarom heb je mijn tv-gids gepakt? Het spijt me, Mr Costanza, maar kijk. Kijk, ik heb er nog een voor u meegebracht. (Ik heb deze voor u gemaakt. O, dank u. Wat is dit? Je hebt er overal vlekken op! Wat heb je in godsnaam gedaan? Hé, zo mag je niet tegen haar praten. Ik praat tegen haar zoals ik wil! Kom op Elaine, laten we gaan. Terwijl Ricky naar Elaine toeloopt, raakt hij met zijn been de koffietafel. Hij kantelt door het gewicht van de TV-gids en valt met een klap om: Mijn salontafel!
Kramer staat naast de indiaan in de sigarenwinkel en probeert een
verkoopklusje te klaren. De man achter de toonbank lijkt niet onder de indruk. Op de
achtergrond snuffelt Mr Lippman rond.
KRAMER: Ik begrijp het niet. Hoe kun je een sigarenwinkel hebben zonder een indiaan? Dat is ongepast. Ik geef je er een doos Corona’s voor. Vergeet het maar. Verkoopt u deze Indiaan? Ja, ja. Ik ben mijn kantoor aan het herinrichten met een zuidwesters motief en dit zou perfect zijn. Geef ik je er vijfhonderd dollar voor? Ja? Kun je me helpen het naar mijn kantoor te brengen, ik zit hiernaast. Pendant Publishing. Giddyup again.
Kramer zit op een stoel voor het bureau en rookt een sigaar. Elaine komt binnen. Mr Lippman. Het spijt me, ik was in Queens uh… (ziet Kramer) Kramer!
KRAMER: Ja, hallo Elaine.
ELAINE: Wat doe jij hier daarmee?
KRAMER: Ah, nou, het is een zakelijke transactie.
LIPPMAN: (komt binnen, rookt een sigaar en heeft een handvol contant geld) Luister uh, petty
cash had alleen maar tientjes en twintigjes. (Ga je gang, tel het. Ja, ik weet zeker dat het er allemaal is. (Weet je, ik was net je salontafel aan het bewonderen, daar in de hal. Dat vind je mooi, hè? Die heb ik in Santa Fe laten maken. Vind je het erg als ik hem in mijn boek gebruik? Welk boek? Nou, ik ben bezig met een boek over salontafels. Over salontafels? Elaine trekt sceptische gezichten. Dat is fantastisch. (Wie is je uitgever? Nou, ik ben nog aan het rondkijken. Ja? (Zie je, dit is het soort idee waar je mee moet komen. Wat doe jij hier eigenlijk de hele dag? Nou, ik… …manuscript dat ik… God, die indiaan maakt de kamer echt af. Vind je niet
?
Elaine kijkt misselijk.
Estelle laat de tafel aan Sylvia zien.
SYLVIA: Ik ken deze salontafel, hij is van George Costanza.
ESTELLE: Hij is van mij. Ik ben zijn moeder. O, ik heb George al een tijdje niet gezien. Hij zal wel hard aan het werk zijn: George werkt niet. Hij is een zwerver. Daarom woont hij bij ons thuis. Echt waar? Jerry en Elaine zitten samen in de trein. Elaine kijkt nog steeds ongelukkig. Jerry
heeft een exemplaar van de tv-gids.
Ik snap niet waarom we hier niet eerder aan hebben gedacht. We kunnen TV-gids bellen. Ik weet het niet. Nou, Mr Costanza zal er erg blij mee zijn. (Ik denk het. Wat is er? Wat denk je dat er aan de hand is? Ik moet aan Kramers koffietafelboek werken. Dat is een goed idee, Elaine: Volgende halte, Queensboro Plaza. Wil je een gyros? Ik dacht het niet. Jerry springt op en stormt de deur uit, zich een weg banend langs andere forenzen. Elaine zit alleen op haar stoel. Jerry probeert het rijtuig binnen te komen op het moment dat de
deuren sluiten. Ze sluiten zich om zijn arm, die klem zit.
Elaine!
Een man die door de wagon loopt, pakt de gyro uit Jerry’s hand, net op het moment dat Jerry zijn arm vrijtrekt. Hij gaat tegenover Elaine zitten en maakt zich klaar om te eten. Ik denk dat je vriendje de volgende trein zal moeten nemen. Hij is mijn vriendje niet. Niet? Interessant. (geeft een grote grijns)
Elaine krijgt een vlaag van herkenning. Ze tilt de tv-gids op en ziet dat de
man tegenover haar dezelfde man is als op de omslag, Al Roker. Ze kijkt weer op
naar de echte man en hij heeft precies dezelfde uitdrukking als de foto op de
omslag.
Meer Jerry standup.
JERRY: Als kind was ik altijd opgewonden als de nieuwe tv-gids kwam. Op de een of andere manier
wanneer die voorpagina mooi en plat is, lijkt het alsof er goede nieuwe tv-shows
in staan. Dan, als de weken voorbij gaan, begin je de TV gids te haten. Alle shows stinken. Alles wordt verfrommeld en gescheurd door erop te zitten, door de kamer te gooien. TV Guide wordt altijd naar iemand anders gegooid. Het is ’s werelds meest weggegooide leesvoer. Waar is de tv-gids? (Daar ligt ie. Weet je dat achterin de tv-gids een telefoonnummer staat waarop ze je voor vijfennegentig cent per minuut de antwoorden op het kruiswoordraadsel geven? Mijn vraag is, als je de kruiswoordpuzzel van de TV gids niet kunt doen, waar haal je dan vijfennegentig cent vandaan?