Ik dacht dat dit misschien een goed moment was om jullie eens te vertellen wat een bodylotion of -crème eigenlijk is. Sommige cosmeticafabrikanten maken een bodylotion of -crème niet vanaf nul, maar kopen een in de handel verkrijgbare “lotionbasis”, waaraan ze gewoon een parfum toevoegen. Daar is niets mis mee, maar ik beschouw dit niet als een artisanaal gemaakt product waarvoor ik een hoge prijs zou betalen. Ik maak mijn lotion vanaf nul in batches van 30 flessen.
In een notendop: Water + Olie + Emulgator + Conserveermiddel = Lotion of Crème.
Zowel “lotion” en “crème” worden gemaakt met behulp van hetzelfde proces, de differentiator is in het percentage water gebruikt in het recept, dat de viscositeit bepaalt.
Minder water = dikker product, een crème.
Meer water = dunner product, een lotion.
Handgemaakte lotionmakers voegen allerlei lekkers toe aan de bovenstaande formule, en commerciële lotionmakers voegen allerlei chemicaliën en goedkope vuloliën toe, dus lees de etiketten mijn vrienden. Kortom: lotion kan bestaan uit water, een olie, emulgerende was en een chemisch conserveringsmiddel.
Laten we nu eens kijken naar elk van deze ingrediënten:
Olie betekent elke olie of boter, van goedkope sojaolie tot de luxe oliën zoals hennep, weidefoam en argan. Mijn favoriete olie voor huidverzorgingsproducten en de olie die ik gebruik is hennepzaadolie, die in de cosmeticawereld “natures perfect oil” wordt genoemd. Het bevat de volledige keten van vetzuren en absorbeert snel en volledig. Hennepolie kost me $8 meer per pond dan olijfolie, en is $10 meer per pond dan kokosolie. De cosmetica-industrie is de uitzondering op de regel dat “je krijgt waar je voor betaalt” Als je etiketten leest, zul je snel voor jezelf concluderen wat waardevol voor je is en wat niet.
Een emulgator is een product dat het water en de olie bindt. Het is nodig omdat, zoals we allemaal weten, water en olie niet met elkaar mengen. Je kunt ze mengen en schudden in een fles om onmiddellijk te gebruiken (zoals azijn en olie saladedressing), maar zonder een emulgator om een “emulsie” te maken, zullen het water en de oliën weer uit elkaar gaan en zul je nooit lotion hebben. Deze blog gaat over lotion, niet over emulgatoren. Maar omwille van deze blog, zal ik je vertellen dat een emulgator werkt door het aantrekken van zowel water en olie naar verschillende plaatsen in de formule, maar op hetzelfde moment.
Ja, het conserveermiddel is absoluut nodig, omdat elk product dat is gemaakt met water moet een conserveermiddel worden toegevoegd aan het of het zal groeien nasties. Vitamine E en ROE zijn geen conserveermiddelen, ze voorkomen oxidatie en kunnen daardoor de houdbaarheid verlengen, maar ze remmen niet de groei van schimmels of bacteriën. Ik word er gek van als ik ambachtslieden zie en hoor beweren dat hun product op waterbasis “helemaal natuurlijk” is omdat het geen conserveringsmiddel bevat. Dit is gewoon een onervaren, verkeerd geïnformeerde maker die zich niet aan de FDA richtlijnen houdt. Ze heeft haar huiswerk niet gedaan.
Ik gebruik Optiphen Plus in mijn lotion; het is een zeer effectief breedspectrum antimicrobieel conserveermiddel zonder formaldehyde donoren en is het enige parabeenvrije conserveermiddel op de markt. Zoek naar Optiphen op een etiket als dat belangrijk voor je is, maar er zijn ook veel andere conserveringsmiddelen beschikbaar.
Zo zie je maar, je hoeft geen biochemisch ingenieur te zijn om lotion te maken, maar er zijn veel en gevarieerde grondstoffen die in het maken van dat product gaan. Lees de etiketten en bepaal zelf de waarde van het product op basis van het watergehalte en het feitelijke type oliën dat de lotion bevat.
Als u liever geen conserveermiddel in uw vochtinbrengende crème hebt, gebruik dan Body Oils, die geen toegevoegd water hebben en daarom geen chemische conservering nodig hebben.
XO,
Lisa