Life Issues – Clouds
Als kleine kinderen moeten we allemaal wel eens naar de hemel hebben zitten staren, ons voorstellende draken en kastelen en wezens zonder namen. Wolken waren wonderen die nooit bereikt konden worden, behalve misschien vanuit de hemel. En als de hemel van die donzige kussens waren, dan zouden wij van wolk naar wolk kunnen springen, deze pluizige massa’s kunnen vervormen en vormgeven en eindeloze uren in onze pluizige hangmatten kunnen doorbrengen.
Voor de meer bedachtzame momenten van onze kinderjaren hielden de wolken inderdaad de mogelijkheid in van een meer spirituele plaats. Hoe zouden we een aanblik die zo mooi is, een beeld dat zo volmaakt is, een plaats die mysterieuzer is dan de wolkenmassa daarboven die de hemel zelf vormt, niet kunnen beschouwen?
In de geschiedenis van het christendom is onze richting voor het gebed altijd omhoog geweest. Ons referentiepunt voor een plaats van utopische schoonheid is de hemel en verder geweest.
Voor hen die een andere vorm van geloof zoeken, vertegenwoordigen de wolken de stemmingen van Moeder Natuur zelf.
Nu een kleine les in wolkenkunde.
In het jaar 1803 had een nogal slimme Engelse kerel het een en ander te zeggen over de wolken daarboven. De persoon in kwestie was een apotheker en amateur meteoroloog genaamd Luke Howard.
Mr Howard (of Cloudy Luke zoals zijn vrienden hem zouden noemen) identificeerde tien categorieën wolken. Hij beweerde (terecht natuurlijk) dat alle 10 variaties voortkwamen uit drie basisvormen van wolken. En hier zijn ze…..
Puffy Cumulus Clouds,
Layered Stratus Clouds
Feathery Cirrus Clouds.
Mr Howard ontdekte dat wolken ontstaan wanneer vochtige lucht hoog genoeg van de grond wordt opgetild om af te koelen en te condenseren. Wanneer de zon het aardoppervlak ongelijkmatig verwarmt, ontstaat een Cumuluswolk. Warme luchtbellen vormen zich dan en versmelten met thermiek die door de koelere lucht naar boven drijft. Als de lucht afkoelt, koelen de belletjes natuurlijk ook af en als ze hoger komen, vormen ze damp, die condenseert en een wolk vormt. Voila!!!
Pikorde van de wolken
Als je wilt weten wie de grote baas is in de wolkenfamilie, zie je hier de top 10 van wolken van deze week. Welk lid van de wolkenfamilie staat aan de top van de wereld en welke van zijn pluizige verwanten zijn down to earth.
No10 – Nimbostratus
De wolk die het dichtst bij het aardoppervlak komt. Als kleine Nimbostratus in de buurt is, wordt het op zijn zachtst gezegd een beetje vochtig.
Nr.9 – Stratus
Gebruikt net boven kleine broer Nimbostratus, is grote broer Stratus een beetje een saaie kerel. Hij hangt nog steeds zo laag mogelijk en produceert vaak lichte motregen, maar komt tekort op het gebied van serieuze regen.
Nr 8 – Cumulonimbus
De Cumulonimbus, die het concept van respect voor zijn ouderen niet helemaal begrijpt, heerst over grote broer Cumulus. Cumulonimbus zorgt meestal voor regenbuien en kan een nogal explosieve persoonlijkheid hebben, die vaak plotselinge regenbuien en enigszins dramatisch onweer ontketent. Een beetje woedebeheersing zou dit Cloud familielid niet misstaan.
No 7 – Cumulus
Ondanks dat kleine broertje Cumulonimbus zijn grote broer beschimpt en niet respecteert, biedt Cumulus zijn kijkers een lust voor het oog. Cumulus is een wonder om te zien en is gemakkelijk te herkennen aan zijn enorme massa en torenhoge pracht. De Cumuluswolk heeft een dichte witte kop die vaak wordt beschreven als lijkend op een bloemkool. Geen erg aantrekkelijke beschrijving als je geen wolk bent, maar het mooiste compliment als je het wel bent.
Cumulus biedt niets dan ontzagwekkende schoonheid. Maar als Cumulus te groot wordt voor zijn laarzen, wordt hij een regendragende Cumulonimbus, wat zoals we weten niet zo’n mooi gezicht is.
Nr. 6 – Stratocumulus
Vaak omschreven als dekenwolken, vormt Stratocumulus zich uit het hoofd van kleine broer Cumulus. Stratocumulus grijpt het bovenste uiteinde van zijn Cumulus-zusje en spreidt zich uit tot brede lakens. Als een slecht opgemaakt bed liggen de dekens over de hemel uitgespreid, met kleine onderbrekingen om een glimp op te vangen van het grote achterland.
Nr 5 – Altocumulus
Een beetje artistiek van stijl, zijn deze gezwollen, rollende wolken werkelijk schitterend om naar te kijken. De Altocumulus heeft een duidelijk afgelijnde stijl, waardoor deze formatie een licht overlappend uitzicht heeft met donkere, beschaduwde zijkanten. De Versace onder de wolken.
Nr 4 – Altostratus
Minder persoonlijkheid, Altostratus is een hoge klimmer en denkt groot. Deze wolk kan vaak de hele hemel volledig bedekken, waardoor je de indruk krijgt dat je door opgestoomde specs kijkt of dat je een goede nachtrust nodig hebt.
Altostratus is meestal te vinden rond warme fronten. Nadat warme en vochtige lucht uit de tropen over een wig van koude, polaire lucht is opgeschoven, zal zijn ondergeschikte Nimbostratus vaak Altostratus verdringen. (Wat is dat toch met die jongere broertjes?)
Nr. 3 – Cirrocumulus
Wat een knaller van een wolkenformatie. De hele Cirrus wolkenfamilie bestaat uit ijskristallen. Cirrocumulus zijn echte knappe kereltjes. Deze kleine klompjes schaduwloze wolken, die vaak in grootte worden uitgedaagd, vormen een golfachtig effect. Deze wolken hebben de naam Makreel Sky gekregen (of visgezicht voor goede vrienden), en lijken inderdaad op de gevlekte schubben van een makreel. Dus met golven en vissen is er echt een waterpartij en toch laten ze geen regen vallen. Vreemd?
Nr. 2 – Cirrostratus
Wel, de Cirrostratuswolk staat hoog in de wolkenfamilie en komt echt op de tweede plaats na de koning der wolken. Cirrostratus ontstaat wanneer de hoogste der broers zich uitspreidt in dunne vellen die een beetje op gemorste melk lijken. Het effect dat deze wolken geven, kan vaak als hemels worden omschreven. De zon kan er extra verblindend uitzien en gekleurde ringen of halo’s rond haar randen onthullen. Prachtig.
Nr. 1 – Cirrus
De Crème de la Crème a la Cloud. Nou, het is zeker koud daarboven, maar dit zet geen domper op de glorie van koning Wolk zijn. Cirruswolken bevinden zich hoog in de troposfeer en omdat het daar koud genoeg is om een sneeuwpop wintertenen te bezorgen, bestaan deze wolken volledig uit ijskristallen. De Cirruswolk is te herkennen aan zijn penseelstreekeffect en zijn indrukwekkende verzameling trofeeën. Goed gedaan Cirrus, wat een wolk!
Dus daar heb je het. Met al deze prachtige informatie die beschikbaar werd gesteld door onze weerman Luke Howard, maken meteorologen vandaag de dag nog steeds gebruik van de bevindingen van de heer Howard.
De wolken zullen altijd een natuurwonder van onze mooie planeet blijven en ongetwijfeld zullen alle toekomstige generaties denkbeeldige wolkenspelletjes spelen en omhoog kijken naar de machtige Cumulus in de hoop de hemel zelf te zien.
Kom gauw weer bij ons langs voor een nieuwe Life Issues.