Wat is een Daemon?
Een Daemon is een halfgoddelijke geest, die meestal ontstaat wanneer een edel persoon of een held sterft. Deze wezens fungeren als tussenpersoon voor goden en stervelingen, door goddelijke boodschappen en zegeningen aan stervelingen over te brengen of slecht gedrag aan de goden te rapporteren.
Karakteristieken
Lichamelijke beschrijving
Daemonen worden beschreven als zowel lucht- als aardgeesten. In sommige teksten zijn ze een zwerm van dertigduizend prachtige wezens, die het luchtruim tussen de sterfelijke wereld en de goddelijke wereld vullen. In andere teksten dalen zij af van hun verheven hemel en zwerven over de aarde, waar zij onzichtbaar zijn of in nevelen gehuld. Af en toe kunnen enkelen van hen, zoals Agathos en Limia, als slangen verschijnen.
Sociale status
Toen Cronus, de leider van de Titanen, nog over de wereld heerste, schiep hij een “Gouden Ras” van mensen. Hoewel deze mannen sterfelijk waren, leefden zij als goden, met wonderbaarlijke kracht, vrolijke feesten, en wijze, zuivere harten. Toen een van de Gouden mannen stierf, werd hij een Daemon en bleef over de aarde zwerven, genietend van haar zegeningen, en wakend over haar toekomstige generaties.
De Daemons hadden een belangrijke rol tijdens het bewind van Cronus. Cronus zag in dat mensen altijd vatbaar zijn voor corruptie, wanneer zij in machtsposities worden geplaatst, en dat de menselijke beschaving wordt verzwakt door haar corrupte leiders. Daarom benoemde hij Daemonen tot heersers over de menselijke beschaving. Het plan was zeer succesvol, want de meer nobele wezens
“met veel troost voor henzelf en veel voor ons, namen de leiding over ons en zorgden voor vrede en bescheidenheid en ordelijkheid en rechtvaardigheid zonder ophouden, en maakten zo de mensenstammen vrij van vete en gelukkig.”
Helaas leidde de val van Kronos ook tot de val van deze gelukzalige sociale orde. Toen Zeus de macht overnam van zijn vader, werden de Gouden Daemonen vervangen door een inferieure groep van “Zilveren Daemonen”. Deze wezens hebben minder gezag over de mensen dan hun gouden voorgangers, maar hun invloed is nog steeds machtig. Als ze je betrappen op wreedheid of onrechtvaardigheid, kunnen ze je voor straf aangeven bij de goden. Aan de andere kant, als ze vriendelijkheid en bescheidenheid in je zien, kunnen ze je zegenen met een rijke oogst.
Helaas zijn niet alle zilveren Daemonen nobel van hart. Zij worden in twee groepen gesorteerd: de welwillende agathodaimonen en de kwaadwillende kakodaimonen. De meer duivelse geesten misbruiken vaak hun macht over ons, vergiftigen onze geest met leugens of straffen ons zonder reden.
Speciale vermogens
Zware verantwoordelijkheden rusten op de Daemonen. Gelukkig hebben ze verschillende nuttige krachten, die hen helpen hun werk gedaan te krijgen.
Ze zijn uitstekende reizigers, in staat om te verdwijnen en weer te verschijnen waar ze maar willen. Zij zijn welkom op de berg Olympus en in de sterfelijke wereld, en zij kunnen zelfs naar de onderwereld reizen en terug. Geen grens kan hen beletten te gaan waar zij nodig zijn.
Als afstammelingen van de grote aardgodin, Gaia, hebben zij een natuurlijke band met de aarde. Als zij ervoor kiezen om uw grond te zegenen, zullen uw gewassen rijk en overvloedig groeien. Ze kunnen zelfs een hongerende man van honger redden door fruit uit de aarde op te roepen.
Hoewel de geesten onzichtbaar zijn voor de mensen, kan hun aanwezigheid gevoeld worden, en hun stemmen kunnen gehoord worden. Zij zijn buitengewoon intelligent en kunnen zelfs de toekomst voorspellen. Wanneer zij een belangrijke boodschap te brengen hebben, kunnen zij die in een droom naar u zenden, of zelfs rechtstreeks in uw hart fluisteren.
Gerelateerde wezens
Toen het Christendom de Griekse en Romeinse tradities begon over te nemen, produceerden Christelijke geleerden verschillende nieuwe interpretaties voor Daemonen.
De meest bekende herbewerking is de “demon”. Christelijke demonen zijn gebaseerd op Romeinse verhalen over kakodaimonen, de boze geesten die mensen met pech en zondige impulsen vervolgen.
Een andere re-make is de “beschermengel”. Daemonen, die worden beschreven als half goddelijke wezens die worden geschapen wanneer goede mensen sterven, lijken veel op de engelen van het christendom. Het gewone Romeinse geloof dat Daemons over ons waken inspireerde het christelijke geloof in beschermengelen, die hetzelfde doen.
Culturele representatie
Socrates
Socrates, de vader van de Griekse filosofie, was beroemd omdat hij beweerde dat hij geboren was met een persoonlijke Daemon, die de goden hem als geschenk hadden gegeven. Socrates beschreef zijn Daemon als een “inwendig orakel”, wat betekent dat de geest een deel van hemzelf was, in plaats van een afzonderlijk wezen. Het orakel sprak zich uit wanneer Socrates op het punt stond zich verkeerd te gedragen, maar wanneer hij correct was, zei het niets. Op deze manier leek Socrates’ Daemon veel op het “geweten” van vandaag.”
Plato
De beroemdste leerling van Socrates, Plato, gaf een enigszins nieuwe draai aan de Daemon. Plato beweerde dat aan iedere man bij zijn geboorte een Daemon werd toegewezen, zodat hij altijd een nobele geest zou hebben die hem door het leven zou leiden en bewaken. In tegenstelling tot Socrates, specificeerde Plato dat dit uiterlijke wezens waren. Zij waren aan de mensen verbonden, maar zij behoorden niet tot de mensen. Op deze manier leek Plato’s Daemon veel op de hedendaagse “beschermengel.”
Aristoteles
Plato’s beroemdste leerling, Aristoteles, ging door met het wijzigen van het concept van de Daemon. Hij gaf de geesten nog meer macht en beweerde dat het geluk en het karakter van een persoon afhingen van de kwaliteit van zijn Daemon. Op deze manier leek de Daemon van Aristoteles veel op de hedendaagse “demonen”, die mensen kunnen bezitten en hun daden kunnen beheersen.
Aristoteles gaf zijn concept van de bezitterige Daemon door aan Alexander de Grote, een van zijn leerlingen. Toen Alexander aan de macht kwam, moedigde hij zijn onderdanen aan om zijn Daemon te aanbidden, in plaats van hem te aanbidden. Deze traditie ging door tot op het hoogtepunt van het Romeinse rijk, met roemrijke Daemons zoals “Augustus” die tussen leiders werden gerecycleerd en door het publiek werden verheerlijkt.
Moderne Daemon
Heden ten dage worden Daemons zelden door het publiek besproken. Ze zijn vervangen door soortgelijke concepten, zoals het geweten, de beschermengel, of de demon.
Hoewel de wezens nog steeds populair zijn in spirituele en psychologische kringen. Ze worden besproken in boeddhistische teksten en in de geschriften van Carl Jung. De meeste geleerden zijn tegenwoordig teruggekeerd tot een Socratische interpretatie van de Daemonen; zij geloven dat de geesten kwaliteiten symboliseren die bij de mens horen, zoals onze intelligentie en moraliteit, en dat hun stemmen eigenlijk gewoon een deel van ons zijn.