Lang voordat ‘bike build off’-wedstrijden populair werden bij fabrikanten, hield Deus er elk jaar een – op de parkeerplaats naast hun oorspronkelijke winkel in Sydney, Australië.
De Deus-wedstrijd is nu een wereldwijd evenement en trekt een vreemde en wonderbaarlijke selectie van amateurbouwsels aan. De winnaar van dit jaar was een bescheiden Honda S90, omgebouwd voor elektrische aandrijving. Hij versloeg meer dan 200 andere inzendingen en werd gebouwd voor het luttele bedrag van slechts $929.
De man achter de bromfiets is Aaron Laniosz, een ontwerper die naar Californië verhuisde nadat hij in Illinois een Master of Architecture had afgerond.
“Ik ben nog steeds gepassioneerd door architectuur,” vertelt hij ons, “maar ik heb me uitgebreid naar meubelontwerp, producten, robotica … en nu motorfietsen.”
De kleine Honda is Aaron’s eerste bouwproject, maar hij is al van jongs af aan gek op motorfietsdesign en -cultuur. En toen hij in Californië aankwam, wilde hij twee dingen: zijn eerste surfplank en zijn eerste motorfiets.
“Ik heb ze allebei op Craigslist gekocht. Ik betaalde 40 dollar voor elk. De surfplank zat vol gaten, en de motorfiets was verroest en vastgelopen.” De verkoper had de S90 gebruikt als een onderdelen motor – er was slechts een kleine kans dat het ooit weer zou lopen.
De eerste moeilijkheid was om de bromfiets achterin Aaron’s auto te proppen. De verkoper pakte prompt een moersleutel, verwijderde het voorwiel en samen klemden ze hem erin.
Terug in zijn appartement begon Aaron nauwgezet met de demontage, waarbij hij de roest stukje bij beetje verwijderde tot hij een kaal frame had. “Ik heb alles met twee spuitbussen satijnzwarte verf bespoten. Toen begon ik alles weer in elkaar te zetten.”
Dit was echter geen gewone opfris- en vervangklus: Aaron heeft de S90 omgebouwd tot een EV en heeft daarmee mogelijk een wereldprimeur behaald. (Ondernemende bouwers hebben in het verleden de losjes verwante Cub omgebouwd tot elektrische auto, maar we hebben nog nooit gehoord van een S90 die zo’n schokbehandeling heeft ondergaan.)
Aaron kocht een elektrische mountainbikebatterij van 48V en 17Ah. “Dit is niet enorm krachtig of met een hoge capaciteit,” legt hij uit, “maar ik heb berekend dat het me van en naar het werk en de sportschool zou kunnen brengen op een enkele lading.”
De batterij werd geleverd met een oplader die rechtstreeks in de muur kan worden gestoken. “Mijn elektriciteitsverbruik is inbegrepen in mijn huur, dus de lopende kosten van de motor zijn volledig gratis sinds ik klaar ben met de bouw!”
De grootste uitdaging was de winkelruimte, en niet zozeer de motor zelf. “Ik heb de Honda gebouwd in mijn studioappartement, en een hand-Dremel was het enige echte gereedschap waar ik toegang toe had,” zegt Aaron. Dat sloot het metaalwerk uit dat je vaak ziet bij custom builds: geen laswerk, geen snijwerk en geen slijpwerk.
“De fiets en al zijn onderdelen lagen op de vloer tussen mijn bed en mijn keukentje. Ik stapte er elke dag overheen toen ik onder de douche vandaan kwam.” Het bleek zowel een zegen als een vloek te zijn. Het dwong Aaron zich te concentreren op het zo snel en eenvoudig mogelijk bouwen van een functionerende motorfiets.
“Mijn geheime wapen bij deze taak was de toegang tot een 3D-printer en mijn CAD-modelleervaardigheden,” zegt hij. “Ik heb tien kritieke onderdelen gefabriceerd uit 3D-geprint NylonX Carbon Fiber Filament, die de motor nu bij elkaar houden – de motor, de accu, het zadel en de koplamp.”
De hele bouw was een leerzame ervaring met eindeloos zoeken op Google en YouTube. “Het moment dat ik de nieuwe banden monteerde en hem aan het rollen kreeg, was ik zo blij!”
“Ik ben gestopt met bouwen en heb meer dan een maand op de fiets gereden zonder goede remmen. Nu rijd ik elke dag met de fiets naar de sportschool en terug. Hij heeft zijn eigenaardigheden, maar er gaat niets boven rondrollen op iets dat je met je eigen handen hebt gebouwd.”
De legaliteit van dit soort bouwsels, waarbij technologie van het ene tijdperk naar het andere wordt getransplanteerd, is nog altijd een beetje een grijs gebied. “Ik heb overtuigende argumenten om de motor als e-bike van het type II te classificeren”, zegt Aaron.
“Californië heeft een zeer duidelijke reeks categorieën voor elektrisch aangedreven voertuigen gepubliceerd. Mijn fiets valt in de categorie van Type II, die legaal is op de openbare weg zonder licentie of registratie. Dit lijkt de indeling te zijn waar veel e-bike en elektrische bromfiets start-up bedrijven in werken. De enige voorwaarde is dat ik mijn snelheid beperk tot 20mph … sneller kan me in de problemen brengen.”
Voor ons is het mooiste aan dit verhaal dat het een zelfbouwproject is in de ware zin van het woord, en dat het minder dan 1000 dollar kostte voor een goed functionerende elektrische bromfiets. (“Het kostte $929,97. Ik heb een gedetailleerde spreadsheet bijgehouden.”)
Aaron is nu geïnspireerd om zijn avonturen op het gebied van motorfietsbouw voort te zetten. “Ik heb net een Kawasaki G3 uit 1974 opgehaald, in een vergelijkbare staat van verval als mijn eerste Craigslist-aankoop!”
“Ik betwijfel of een conventionele bouw evenveel aandacht zal trekken, maar ik zou het echt geweldig vinden om na al dit werk met batterijen en draden een stinkende, lawaaierige machine te hebben. Ik probeer mijn carrière te richten op het werken met mijn handen en het maken van mooie, functionele projecten – in welke vorm dan ook.”
Kudos to that-en we zullen je vorderingen in de gaten houden, Aaron.
Aaron Laniosz Instagram | Images by Monti Smith
