De meesten van ons zullen graag toegeven dat wanneer we ons eenzaam voelen, dingen een beetje raar kunnen aanvoelen. Aristoteles had de spijker op z’n kop toen hij beroemde uitspraak deed: “De mens is van nature een sociaal dier.” Het is een simpel feit dat wij mensen andere mensen nodig hebben.
Hoewel te lang alleen zijn voor de meesten van ons (introverte mensen inbegrepen!) een ongemakkelijke ervaring kan zijn, is voor mensen met monofobie, een angstgerelateerde fobie die is gecentreerd op de angst om alleen of eenzaam te zijn, is alleen zijn in principe onverdraaglijk.
Gedachten als “Mijn vrienden zullen me vergeten als ik niet constant bij hen ben” en “Wat als ik alleen ben en een hartaanval krijg zonder dat er iemand is om me te helpen?” kunnen mensen met monofobie zo plagen dat ze alleen zijn vermijden – ooit. Als dit bekend klinkt, ben je niet de enige. Het is niet meer dan natuurlijk om te verlangen naar intimiteit en tijd met anderen (dat doen we allemaal!), maar we hebben ook tijd voor onszelf nodig om na te denken en op te laden. Als angst houdt je van ooit alleen te zijn, hopen we dat de onderstaande informatie biedt u de steun en verlichting die u nodig hebt om deze intense angst te navigeren.
Wat is monofobie?
Monofobie, soms autofobie genoemd, is de extreme angst om alleen te zijn.
“Monofobie is een fobie waarbij mensen angst ervaren die verband houdt met alleen zijn of zich eenzaam voelen,” vertelde Jameeka Moore, Psy.D. die gespecialiseerd is in obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) en andere angstgerelateerde stoornissen, aan The Mighty.
Mensen met monofobie kunnen bang zijn om alleen te zijn om een heleboel redenen. De ene persoon kan zich zorgen maken over een noodgeval dat hen overkomt (zoals inbrekers die inbreken of een hartaanval krijgen), en er is niemand in de buurt om te helpen. Een ander kan het alleen zijn zien als een “bevestiging” van zijn angst om ongewenst te zijn door de mensen in zijn leven. Hoe de angst zich ook manifesteert, mensen met monofobie verbinden het samenzijn met anderen meestal met emotionele en/of fysieke veiligheid.
Symptomen van monofobie
Iemand met monofobie kan hoge niveaus van angst ervaren wanneer hij of zij wordt geconfronteerd met alleen zijn – zelfs als ze op een plaats zijn die meestal comfortabel voor hen voelt, zoals hun huis of werkplek. In extreme gevallen kunnen sommige mensen niet naar het toilet gaan zonder dat er een andere persoon bij hen in de kamer is.
Wanneer ze alleen zijn (of vermijden alleen te zijn), kunnen ze ten prooi vallen aan “catastroferen”, een irrationeel denkpatroon dat ons doet geloven dat het ergste onvermijdelijk zal gebeuren, zelfs als de kans vrij klein is. Iemand met monofobie kan bijvoorbeeld in een gebied met weinig criminaliteit wonen, maar zich toch angstig voelen en de kans overschatten dat hij wordt beroofd, wat ertoe leidt dat hij nooit alleen is als een manier om zich voor te bereiden op deze “eventuele” uitkomst.
Volgens gediplomeerd klinisch psycholoog Philip Pierce, Ph.D., kunnen mensen met monofobie, wanneer ze worden getriggerd, veel voorkomende fysieke angstsymptomen ervaren, zoals duizeligheid, trillen en een snelle hartslag. Sommige andere symptomen kunnen zijn:
- Excessieve bezorgdheid over alleen zijn
- Moeilijke ademhaling of hyperventilatie
- Intestinale nood
- Intensievere transpiratie
- Zich flauw voelen
Om ongemakkelijke symptomen als deze te vermijden, kunnen mensen met monofobie zich bezighouden met “veiligheidsgedragingen”, handelingen die worden verricht om met angst om te gaan en deze te verminderen. Een klassiek veiligheidsgedrag is vermijding.
“Wanneer de symptomen worden geactiveerd, zullen mensen een intense drang ervaren om te voorkomen dat ze alleen zijn of om situaties te ontvluchten waarin ze alleen zijn,” legde Dr. Moore uit.
Andere veiligheidsgedragingen kunnen zijn: altijd samenwonen met huisgenoten, reizen met z’n tweeën of in een groep, of constant aan het bellen zijn of videobellen als ze alleen thuis zijn. Klinisch postdoctoraal medewerker, Samantha Myhre, Ph.D., merkte op dat sommige mensen geneigd kunnen zijn om op zoek te gaan naar geruststelling (bijvoorbeeld voortdurend vragen aan geliefden wanneer ze terug zullen zijn) of afhankelijkheid van medicatie of stoffen om te gaan met de angst om alleen te zijn.
What Causes Monophobia?
Voor sommige mensen kan monofobie worden herleid tot een traumatische ervaring uit het verleden, meestal uit de kindertijd.
“Sommige mensen die te maken hebben met monofobie kunnen in hun verleden een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt terwijl ze alleen waren en als gevolg daarvan een geloof hebben ontwikkeld dat ze bij iemand moeten zijn om veilig te zijn,” vertelde Dr. Myhre aan The Mighty. “Anderen hebben misschien een geschiedenis van verlatingsangst als kind.”
In andere gevallen is de “oorzaak” van monofobie onbekend. Als je monofobie hebt, maar geen “reden” hebt, vrees dan niet! Het vinden van de hoofdoorzaak van een fobie is niet noodzakelijk voor een succesvolle behandeling.
Als je merkt dat je niet alleen kunt zijn, ben je niet alleen. Monofobie of niet, het is belangrijk om de hulp te krijgen die je nodig hebt. Neem contact op met een vertrouwde geestelijke gezondheidsprofessional en een geliefde voor steun. Om online in contact te komen met mensen die om je geven, moedigen we je aan een Gedachte of Vraag te posten op The Mighty met de hashtag #CheckInWithMe.
Behandeling van monofobie
Als er één ding is dat je moet weten over het behandelen van monofobie, is het dat de behandeling voor fobieën, in het algemeen, vaak zeer succesvol is. Patiënten die deelnemen aan exposure and response prevention (ERP) – de gouden standaardbehandeling voor fobieën – zien vaak overwinning op de angsten die hen zo lang tegenhielden.
Voor degenen die nog nooit van ERP hebben gehoord, het is een soort therapie waarbij je jezelf langzaam blootstelt aan je angst en je verzet tegen de manieren waarop je er in het verleden meestal op hebt gereageerd. Klinkt moeilijk? Dat kan het ook zijn! Je angsten onder ogen zien is een uitdaging, maar het kan je helpen een vrijer leven te leiden.
In ERP-therapie zal een specialist je geleidelijk door een reeks “blootstellingen” leiden die zijn ontworpen om je na verloop van tijd aan je angst te laten wennen, zodat je in staat bent om het te tolereren zonder het te vermijden of veiligheidsgedrag te gebruiken om ermee om te gaan. Als je je afvraagt waarom ERP ontmoedigt vermijding en veiligheid gedrag, het is omdat ze eigenlijk kunnen schadelijk zijn voor u op de lange termijn door het versterken van uw afkeer van alleen zijn.
Enkele voorbeelden van blootstellingen voor iemand met monofobie kunnen zijn het luisteren naar muziek of het hebben van de tv aan terwijl je in je eentje bent, geleidelijk opwerkend tot het alleen zitten in een kamer in volledige stilte.
“Blootstellingstherapie kan ongelooflijk empowerend zijn wanneer je jezelf (en je hersenen) laat zien hoe sterk je echt bent,” legde Myhre uit.
Leven met monofobie betekent niet dat je gedoemd bent om voor altijd te worstelen. Angst hoeft niet altijd op de stoel van de bestuurder te zitten. Voor iedereen die twijfelt om zich te laten behandelen, heeft Myhre een paar bemoedigende woorden:
Soms kan onze angst ons ervan overtuigen dat de ergst mogelijke uitkomst waarschijnlijk is en dat als dat gebeurt, we er niet mee om zouden kunnen gaan. Nou, angst kan een leugenaar zijn! Als je in deze denkfout blijft geloven, heb je niet de kans om te bewijzen dat je angst ongelijk heeft. Als je worstelt met monofobie, moedig ik je aan om te overwegen of het volgen van de eisen van je angst je brengt waar je wilt zijn. Als dat niet zo is, overweeg dan om je te laten behandelen door een gekwalificeerde geestelijke gezondheidsdeskundige. Exposure therapie kan intimiderend aanvoelen, maar je leven en je toekomst zijn het “risico” waard. Fobieën zijn goed te behandelen en je verdient meer dan wat je fobie je oplevert!
Voor meer over ERP en fobieën, bekijk de volgende verhalen uit onze gemeenschap:
- Hoe Exposure Response Prevention Therapy het leven van mijn familie heeft veranderd
- Waarom wordt mijn fobie niet zo serieus genomen als dat van anderen?
- Als je een fobie hebt dat anderen je stem horen