Alai

De basis van rivierkreeft

Door Justin Pierce

Veel mensen associëren rivierkreeft met hun jeugd. Noem het woord “rivierkreeft” en mensen reageren met iets als “oh ja, ik ving ze altijd in de beek toen ik een kind was”.
Hoewel de hobby van het houden van rivierkreeften in gevangenschap enorm in populariteit is toegenomen onder mensen van alle leeftijden. De mogelijkheid om ze in een aquarium te observeren, stimuleert de waardering die verder gaat dan de eenvoudige kindernieuwsgierigheid. Dit is vooral het geval in Japan en sommige Europese landen waar ze al tientallen jaren erg in de mode zijn. De Verenigde Staten lopen gewoonlijk achter de feiten aan wat aquariumtrends betreft, en volgen dit voorbeeld met hun eigen rage van rivierkreeften. Rivierkreeften worden steeds vaker te koop aangeboden in aquariumwinkels en op internetveilingen en websites.
Deze toename in populariteit komt niet als een verrassing voor de mensen die bekend zijn met rivierkreeften. Eenmaal blootgesteld aan hun interessante gedragingen, individuele persoonlijkheden en aantrekkelijke kleuren en patronen ontwikkelen mensen vaak de extreme fascinatie die grenst aan obsessie, vergelijkbaar met veel andere aquarium genres. Ik dacht, ik neem even de tijd om een artikel te schrijven dat de basisprincipes van het houden van rivierkreeften behandelt. Dit zou alle mensen die geïnteresseerd zijn in het houden van rivierkreeften een basis moeten geven over wat er nodig is om dit te doen.
Hopelijk zul je zien dat ze heel gemakkelijk te verzorgen zijn, wat een van de vertederende kwaliteiten is die ze zo populair maken.

Huisvesting
Kreeften behoren tot de minst veeleisende dieren die als huisdier worden gehouden, waardoor ze geschikt zijn voor zowel kinderen als volwassenen. Vergeleken met andere aquatische en semi-aquatische dieren vereisen ze slechts de eenvoudigste leefomstandigheden, waarbij filters en luchtpompen eerder optionele extra’s zijn dan essentiële onderdelen van de uitrusting. De meeste mensen houden rivierkreeften echter in een typische aquariumopstelling met een filter, en als u uw rivierkreeft op deze manier wilt houden, des te beter. Maar het minste wat je nodig hebt om een rivierkreeft te houden, is een kleine hoeveelheid zoet water die diep genoeg is om het dier volledig te bedekken, en een rots of een tak waarmee het dier uit het water kan klimmen (zonder te kunnen ontsnappen, natuurlijk!). Let wel, de mogelijkheid om uit het water te klimmen is een essentiële vereiste indien het water niet belucht of gefilterd is; rivierkreeften hebben veel zuurstof nodig, en in stilstaand water, zoals in een bak zonder filter of luchtsteen, halen zij de benodigde zuurstof uit de lucht. Maar als ze niet gemakkelijk uit het water kunnen klimmen, zullen ze effectief verdrinken.
Kreeftjes hoeven niet in een echt aquarium te worden gehouden, hoewel dit wel de beste kijk op deze beestjes biedt. De bak kan zo eenvoudig zijn als een 5-gallon emmer of een plastic schoenendoos. Zorg er wel voor dat de rand van de bak hoger is dan de lengte van de rivierkreeft: het zijn geweldige ontsnappingskunstenaars! Als de bak niet hoog genoeg is, zullen ze waarschijnlijk een geventileerd deksel nodig hebben om ze binnen te houden. De meeste rivierkreeften maken in zekere mate een hol, of het nu een tunnel is met ingewikkelde kamers die in de modder zijn gegraven of gewoon een holte die onder een onder water liggende steen of tak is uitgegraven. In gevangenschap zullen ze zich veel veiliger voelen als ze een soort grot krijgen waarin ze kunnen verblijven. PVC-buizen die ten minste gedeeltelijk in het grind zijn ingegraven, zijn bijzonder welkom bij rivierkreeften die in het wild uitgebreide holen bouwen. Anders kunnen keramische of plastic buizen die in de lengte doormidden zijn gesneden en bovenop het substraat zijn geplaatst, worden gebruikt om schuilplaatsen te vormen die door de meeste rivierkreeften op prijs worden gesteld. Een andere mogelijkheid is om de rivierkreeft zijn eigen hol te laten graven door een grote platte steen (zoals een leisteen) boven op enkele centimeters grind te leggen.

Het hebben van voldoende schuilplaatsen is vooral belangrijk wanneer geprobeerd wordt om meer dan één rivierkreeft in een bak te houden. Sommige soorten verdragen elkaar vrij goed, mits ze niet overbevolkt zijn, maar andere zijn zeer territoriaal en agressief. Zelfs de soorten die meestal niet agressief zijn, kunnen besluiten een onlangs vervelde soortgenoot aan te vallen en op te eten. Tijdens het vervellen is de rivierkreeft zwak en het lichaam is zacht en kwetsbaar, waardoor het een gemakkelijke maaltijd is voor een hongerige bakgenoot. Door te zorgen voor voldoende schuilplaatsen kan de vervellende rivierkreeft ontsnappen aan een aanval in deze gevaarlijke periode.
In principe moet u een rivierkreeft uit zijn bakgenoten halen voordat het vervellingsproces begint en hem pas terugplaatsen als het exoskelet (‘schild’) volledig verhard is en hij weer actief is en zich normaal voedt. Hoe weet je wanneer een rivierkreeft aan het vervellen is? Rivierkreeften stoppen, net als de meeste andere schaaldieren, kort (meestal minstens een dag of langer) met eten voordat ze het oude skelet afwerpen. Als u merkt dat een rivierkreeft in uw verzameling niet eet, kan dat betekenen dat hij op het punt staat te vervellen en als hij in een aquarium met meerdere exemplaren wordt gehouden, is dit een goed moment om hem af te zonderen van zijn bakgenoten. Natuurlijk kan een gebrek aan eetlust ook op andere problemen wijzen, dus controleer ook de waterkwaliteit en de chemische parameters en kijk naar tekenen van ziekte of fysieke schade.

Waterkwaliteit
Als er geen filtratie wordt gebruikt, moet het water regelmatig, minstens een keer per week, volledig worden ververst. Als er grind in de tank wordt gebruikt, moet dit worden gestofzuigd of gespoeld om overtollig detritus te verwijderen. Anders is een kale bodem prima te gebruiken en gemakkelijk schoon te houden. Ornamenten en de zijkanten van de tank moeten ongemoeid worden gelaten om voldoende nuttige bacteriën achter te laten om het water voldoende schoon te houden. Als u op enig moment ammoniak of nitriet in het water aantreft, betekent dit dat er niet voldoende bacteriën in de tank aanwezig zijn en dat het toevoegen van een filter nuttig is.
Ondergrondfilters zijn niet de beste keuze voor rivierkreeften, omdat deze gravende dieren het grind zullen verplaatsen, waardoor blootliggende delen van de filterplaat bloot komen te liggen, hetgeen de efficiëntie van dit type filter drastisch vermindert. Interne of externe canister filters en hang-op-de-rug filters die voor biologische filtratie zorgen zijn een veel betere keuze. Luchtaangedreven sponsfilters werken ook prima, maar ik heb gemerkt dat sommige soorten er graag op kauwen. Dit lijkt nooit schadelijk te zijn voor de kreeften, maar het filter zal moeten worden vervangen als ze het voldoende hebben afgeschraapt. De mogelijkheid dat hun spijsverteringskanaal wordt aangetast door het onverteerbare sponsmateriaal moet niet volledig worden genegeerd, maar ik heb nog nooit enig bewijs gezien van dit hypothetische probleem.

Temperatuur
Kreeftjes komen zowel uit gematigde als tropische streken, en de temperatuur van het water zal afhangen van de soort die je houdt. Een verwarming is niet nodig en zou ook niet moeten worden gebruikt in aquaria met de meeste Noord-Amerikaanse soorten, hoewel soorten uit het zuiden van de Verenigde Staten zonder problemen temperaturen tot 28 graden Celsius kunnen verdragen. Twee zeer populaire Noord-Amerikaanse soorten zijn Procambarus alleni en Procambarus clarkii, die beide afkomstig zijn uit het zuiden van de Verenigde Staten. Kleurrijke variëteiten worden in grote aantallen gekweekt in vijvers speciaal voor de aquariumindustrie.
Maar ook andere Noord-Amerikaanse soorten duiken op in de handel, zij het op veel kleinere schaal, en in het geval van deze minder vaak geziene rivierkreeften moet je ervoor zorgen dat je weet waar ze vandaan komen, zodat je ze op een geschikte temperatuur kunt houden. Als algemene regel geldt echter dat het beter is de Noord-Amerikaanse soorten niet te koel te houden dan te warm, en de meeste doen het goed bij kamertemperatuur.
Australische soorten worden steeds populairder, en de meeste daarvan vereisen tropische temperaturen rond 25 graden Celsius.

Voeding
Kreeften zijn omnivore aaseters, die zich voornamelijk voeden met planten, algen en organisch detritus. Rivierkreeften vinden niet vaak een bron van dierlijke eiwitten, zoals een dode vis, en dergelijke maaltijden zijn zeer kostbaar voor hen, agressief verdedigen van een dergelijke maaltijd tegen andere aaseters.
Maar zullen rivierkreeften daadwerkelijk uw vissen doden en opeten? In een aquarium is het ongebruikelijk dat rivierkreeften gezonde vissen vangen en opeten, hoewel de kans op een dergelijke gebeurtenis afhangt van de grootte van het aquarium, het aantal vissen in het aquarium, welke soort rivierkreeft er gehouden wordt, en zelfs of de rivierkreeft goed gevoed is of niet. Hoewel het dus onwaarschijnlijk is dat een rivierkreeft uw vissen vangt, is er toch een mogelijkheid, vooral wanneer het kleine of traag bewegende vissen betreft. In de meeste gevallen ziet men rivierkreeften een vis eten die al dood of stervende was, en de rivierkreeft deed gewoon zijn natuurlijke plicht als aaseter. Zonder dit te weten, zou de aquariaan de rivierkreeft ten onrechte van moord kunnen beschuldigen, wanneer hij ziet dat de kreeft op het karkas kauwt!
Rierkreeften moeten om de dag of zo een kleine hoeveelheid voedsel krijgen. Overtollig voer moet onmiddellijk worden verwijderd. Voedsel voor uw rivierkreeftjes zijn onder andere groene bladgroenten zoals Romaine sla (of andere soorten); gedroogd zeewier zoals Nori; zinkend pelletvoer zoals garnalen of algen pellets; vlokkenvoer; en gevriesdroogd of diepvriesvoer zoals vis, krill, tubifex wormen, bloedwormen, inktvis, mosselen, enz. Aangezien dierlijke eiwitten in het wild zelden voorkomen, is het het beste om de rivierkreeft voornamelijk plantaardig of algenvoer te geven, en alleen dierlijk vlees aan te vullen. Sommige aquarianen voeren echter uitsluitend garnalenkorrels zonder duidelijke problemen.
Als een rivierkreeft langere tijd zacht blijft, d.w.z. langer dan een dag na de vervelling, kan dit betekenen dat hij niet genoeg calcium binnenkrijgt of dat de pH-waarde of hardheid van het water te laag is. Het overplaatsen van het zachte exemplaar naar water met een hoge hardheid kan helpen als dit het probleem is, maar het is het beste om dit probleem te voorkomen door rivierkreeften in hard water te houden en ze calciumrijk voedsel te geven. Er zijn enkele merken voer speciaal voor kreeftachtigen waaraan een hoger calciumgehalte is toegevoegd, zoals JBL NovoCrabs Food Chips en Sera Crabs Natural Complete Diet. Calcium kan ook aan ander voer worden toegevoegd door vochtig voer te deppen met een kleine hoeveelheid calciumcarbonaatpoeder voordat u uw kreeft voert.
Kreeften sterven soms tijdens de rui, een probleem dat blijkbaar wordt veroorzaakt door een jodiumtekort. Jodium, in de vorm van kaliumjodide, kan wekelijks aan het water worden toegevoegd om problemen met het ruiproces te verlichten. Jodiumdruppels die voor gebruik in zeewatertanks worden verkocht, werken hiervoor goed, hoewel een halve dosis in plaats van een volledige dosering voldoende is. Voedingsmiddelen die de algen Spirulina sp. of Chlorella sp. bevatten, bevatten van nature veel jodium en kunnen ook nuttig zijn.

Ziekte
Het is een zeer slecht idee om rivierkreeften van verschillende continenten samen te brengen. Er bestaat een risico op verspreiding van ziekten wanneer rivierkreeften in dezelfde bak worden geplaatst als een andere, maar één ziekte in het bijzonder vormt een zeer groot gevaar. Deze staat bekend als de rivierkreeftplaag en wordt overgedragen door Noord-Amerikaanse rivierkreeftsoorten. Het is een schimmel, Aphanomyces astaci, en Amerikaanse rivierkreeften zijn blijkbaar geëvolueerd om de schimmel zonder veel problemen te tolereren. De schimmel is echter dodelijk voor vele andere soorten rivierkreeften, waaronder die uit Australië en Eurazië.
Voeg nooit een rivierkreeft die afkomstig is uit een ander continent samen met die uit Noord-Amerika. Bovendien, wees zeer voorzichtig om geen materiaal zoals netten of emmers te delen wanneer u met Noord-Amerikaanse en niet-Noord-Amerikaanse soorten werkt. Dezelfde voorzorgsmaatregelen gelden voor grind, buizen en andere versieringen.
Een andere ziekte die rivierkreeften kan bedreigen is de Wittestipziekte. Dit is in de eerste plaats een ziekte die garnalen treft, maar kan op rivierkreeften worden overgedragen als zij rauw voer krijgen dat van besmette garnalen is gemaakt. Zorg ervoor dat al het voedsel dat garnalen bevat, gekookt is om het virus te vernietigen.
Als u van plan bent meerdere rivierkreeften in één aquarium te houden, zorg er dan voor dat u alle nieuwe rivierkreeften ten minste een maand in quarantaine houdt voordat u ze in het hoofdaquarium plaatst. Realiseer u dat ziekten bij rivierkreeften vaak moeilijk te herkennen en nog moeilijker te behandelen zijn.

Een laatste en zeer belangrijke opmerking!
Zet nooit een in gevangenschap gehouden rivierkreeft uit in de vrije natuur. Zorg er ook voor dat er geen mogelijkheid is voor de rivierkreeft om in het wild te ontsnappen; dit is vooral een probleem bij het houden van rivierkreeften in vijvers of buitenvishuizen.
Kreeften kunnen hele ecosystemen verstoren als ze worden geïntroduceerd in gebieden waar ze niet inheems zijn, zoals het geval is geweest in vele delen van de VS en het VK. Sommige staten van de VS zijn om deze reden begonnen met het opleggen van regels voor het vervoer van rivierkreeften, en in andere delen van de wereld kunnen er beperkingen zijn op welke rivierkreeften legaal als huisdier kunnen worden verkocht. Zelfs als u denkt dat een bepaalde rivierkreeft inheems is in uw gebied, is er nog steeds het risico van het introduceren van ziekten in de wilde populatie van rivierkreeften.
Veel rivierkreeften komen alleen voor in specifieke microhabitats binnen grotere waterlichamen. Dus zelfs als ze inheems zijn in uw algemene gebied, kan het zijn dat u ze plaatst in ongeschikte waterwegen in dat gebied. Bovendien, terwijl er vele soorten rivierkreeften zijn met een zeer brede verspreiding in algemene zin, in termen van genetica en morfologie kunnen er zeer verschillende populaties van rivierkreeften zijn binnen bepaalde gebieden. Het is waarschijnlijk dat sommige van deze populaties uiteindelijk zullen worden erkend als verschillende rassen, ondersoorten of zelfs nieuwe soorten, dus laten we ervoor zorgen dat de genetica van de verschillende populaties in hun natuurlijke staat blijven, zodat onderzoekers dit probleem kunnen oplossen!
Kreeften kunnen fascinerende huisdieren zijn, maar wees verantwoordelijk en zorg ervoor dat uw rivierkreeft binnen de perken blijft. Elke ongewenste rivierkreeft moet op humane wijze worden geëuthanaseerd of aan een verantwoordelijk persoon worden gegeven die deze kwestie begrijpt en de rivierkreeft zal huisvesten of vernietigen zoals vereist.

Rivierkreeftjes op WWM: Vergeet Langoestenpastei, laten we een Langoestenbak maken! Door Gage Harford & FAQs over:Rivierkreeft 1, Rivierkreeft 2, Rivierkreeft ID,Rivierkreeft Gedrag,Rivierkreeft Compatibiliteit,Rivierkreeft Selectie,Rivierkreeft Systemen,Rivierkreeft Voeding,Rivierkreeft Ziekte,Rivierkreeft Voortplanting,