Alai

• 
• 
• 
• 
• 

Beschrijving van de grote witte haai

Grote witte haaien hebben grote koppen, met een kegelvormige snuit. Het lichaam van deze haai heeft de vorm van een torpedo, waardoor hij hydrodynamisch is en zich gemakkelijk door het water kan bewegen. De bovenste helft van de huid van de haai is grijs gekleurd, en de onderste helft is wit. Haaien hebben tweede rijen tanden achter de voorste rij. Deze reservetanden staan klaar om op hun plaats te worden gezet als een tand verloren gaat, en de tanden blijven op deze lopende band manier doorgroeien.

Belangrijke feiten over de grote witte haai

Grote witte haaien zijn zonder twijfel indrukwekkende roofdieren. Ze zijn gebouwd om op grote prooien te jagen, en kunnen zeker mensen verwonden. Dit gezegd hebbende, worden haaien over het algemeen verafschuwd en gezien als mensenetende beesten. In werkelijkheid is dit ver bezijden de waarheid.

• Tegenschaduw – De kleur van de haai helpt bij zijn jachtstrategie. Ze hebben een donkere bovenkant en een lichte onderkant, waardoor ze in hun omgeving opgaan. Dit kleurpatroon wordt “tegenschaduw” genoemd. Wanneer een dier vanaf de oppervlakte naar beneden kijkt, gaat de haai op in de donkere oceaan eronder. Als een dier van onderaf naar de haai kijkt, mengt zijn lichte buik zich met de zonnestralen die door het water schijnen. Tegenlicht helpt haaien om zich onopgemerkt door potentiële prooien te verplaatsen.
• Jachtstrategie – Grote witte haaien jagen vaak in een hinderlaag. Ze zwemmen op een behoorlijke diepte onder het wateroppervlak en letten boven op mogelijke prooidieren. Wanneer ze een mogelijke prooi zien, zoals een zeeleeuw of zeehond, vallen ze aan en raken het dier van onderen.
• Testbeten – De gangbare gedachte is dat haaien mensenetende monsters zijn. In tegenstelling tot dit geloof, komen haaienbeten op een andere manier voor dan hun typische jachtgedrag. De meeste haaienbeten zijn eigenlijk “testbeten”, waarbij de haai langzaam nadert en een testknabbel doet om een voorwerp te onderzoeken. Dit gedrag wordt ook gezien wanneer grote witte haaien boeien, drijfhout en andere onbekende voorwerpen onderzoeken.
• Dodelijke bijtincidenten – Helaas zijn deze dieren zo groot dat zelfs hun testbeten gevaarlijk kunnen zijn. Desondanks is het sterftecijfer bij beten van de grote witte haai relatief laag. Van de 272 onuitgelokte haaienbeten sinds 2012 hebben er 74 een dodelijke afloop gehad.

Habitat van de grote witte haai

Grote witte haaien leven in oceanen tussen 54º en 75º F, en zijn te vinden in de meeste oceanen met deze omstandigheden wereldwijd. Hun leefgebied wordt minder bepaald door hun eigen voorkeuren, maar meer door die van hun prooi. De grote witte haai wordt in grotere aantallen aangetroffen in gebieden met rijke prooimogelijkheden. Ze komen zowel in de open oceaan als dicht bij de kusten voor.

Distributie van de grote witte haai

Grote witte haaien worden in de grootste aantallen aangetroffen in de buurt van prooipopulaties. Zij komen voor in kust- en buitengaatse oceanen tussen 54º en 75º wereldwijd, maar verzamelen zich in bepaalde gebieden. Enkele van de hoogste concentraties worden aangetroffen in het noordoosten van de Verenigde Staten, voor de kust van Californië, in de Middellandse Zee, Zuid-Afrika, Chili en Japan. Dyer Island in Zuid-Afrika heeft de grootste bekende populatiedichtheid.

Dieet van de grote witte haai

Witte haaien zijn carnivoren die een aantal grote dieren als prooi hebben. Ze eten grote vissen, roggen, zeehonden, zeeleeuwen, dolfijnen en walvissen. De kaken van jonge haaien zijn niet sterk genoeg om op grote dieren te jagen, totdat ze zo’n tien meter lang zijn. In plaats daarvan voeden jonge haaien zich voornamelijk met grote vissen. Als ze een lengte van 2 meter hebben bereikt, gaan ze over op een dieet van zeezoogdieren. Ze jagen ook op zeeschildpadden, zeeotters en zeevogels.

Grote Witte Haai en Menselijke Interactie

Veel van de afkeer van alle haaien, grote witte haaien in het bijzonder, is begonnen na de film Jaws. Dit heeft geleid tot een algemene desinteresse in de benarde situatie van haaien. Menselijke activiteiten hebben grote gevolgen gehad voor alle haaiensoorten, en de grote witte haai staat op de lijst van kwetsbare soorten van de IUCN.

Haaien worden gevangen voor de haaienvinnensoepindustrie in Azië, en deze handel heeft sommige soorten gedecimeerd. Omdat het lang duurt voordat grote witte haaien geslachtsrijp zijn, kan de jacht grote gevolgen hebben voor de populatieniveaus.

Domesticatie

Grote witte haaien zijn op geen enkele manier gedomesticeerd.

Is de grote witte haai een goed huisdier

Het zou zeer moeilijk zijn om een grote witte haai als huisdier te houden. In feite is het zeer moeilijk om een grote witte haai in een professioneel aquarium te houden!

Grote Witte Haai Verzorging

Er zijn zeer weinig grote witte haaien in aquaria gehouden, en alle met succes in leven gehouden haaien zijn weer uitgezet in het wild. Het is moeilijk om grote witte haaien in aquaria te overtuigen om te eten. De keren dat de haaien met succes zijn gehuisvest, werden zij gehouden in een tank van 1 miljoen gallon in het Monterey Bay Aquarium. Alle haaien die daar zijn gehouden, zijn na een paar honderd dagen weer vrijgelaten.

Gedrag van de grote witte haai

Er is zeer weinig bekend over het gedrag en de dominantiestructuur van de grote witte haai. Wanneer haaien samenkomen in bepaalde voederplaatsen is vastgesteld dat zij een dominantiehiërarchie hanteren. Vrouwelijke haaien, die groter zijn dan de mannetjes, zijn het meest dominant, gevolgd door grotere mannetjes, en de dieren die in het gebied verblijven zijn dominant over nieuwkomers.

Hervoortplanting van de grote witte haai

Vrouwelijke grote witte haaien zijn pas geslachtsrijp als ze 33 jaar oud zijn. Paringen zijn nooit door mensen waargenomen of vastgelegd, dus er is weinig bekend over paringsrituelen of -gedrag. Zwangere vrouwtjes zijn wel waargenomen, maar een geboorte is nog nooit waargenomen.

Grote witte haaien zijn ovovivipaar, wat betekent dat hun eieren in de baarmoeder worden bewaard en ontwikkeld totdat de haai “levend” bevalt. In de baarmoeder blijft de moeder eitjes produceren, die de jongen opeten in een proces dat “oophagy” wordt genoemd. Na elf maanden bevalt het wijfje en trekken de jongen er zelf op uit.