De laatste bevindingen van de Global Burden of Disease Study (GBD) laten zien dat 4,57 miljoen kinderen jonger dan vijf jaar leven met autisme, of ongeveer één op 138 kinderen. De grootste aantallen jonge autistische kinderen wonen in ontwikkelingslanden of landen met een laag of gemiddeld inkomen, waaronder meer dan een miljoen kinderen elk in Zuid-Azië en Afrika bezuiden de Sahara, terwijl de hoogste percentages autisme bij kinderen worden gezien in het Midden-Oosten, Centraal-Azië en Noord-Afrika.
Waarom het belangrijk is: Zoveel van de dialoog rond autisme is gericht op de VS, Canada en West-Europa dat we vaak vergeten dat veel van autisme bij kinderen in de wereld geconcentreerd is in regio’s waar de gezondheidsmiddelen beperkt zijn.
Het grote plaatje: India heeft het grootste aantal autistische kinderen (851.000), gevolgd door China (422.000), Nigeria (207.000), Pakistan (172.000) en Indonesië (159.000). De vaccinatiegraad is in deze regio’s vaak laag, wat de reeds ontkrachte beweringen over een verband tussen vaccins en autisme nog eens extra weerlegt. Daarentegen leven ongeveer 150.000 kinderen met autisme in Noord-Amerika en minder dan 140.000 in West-Europa.
Wees slim: Sommige voorstanders van patiënten zouden kunnen schuren bij het idee dat het behoren tot het autismespectrum kwalificeert als een “stoornis” in de huidige iteratie van de GBD. Dit argument heeft zijn waarde: Voor veel ouders zijn het vooral de co-morbiditeiten van autisme (waaronder verstandelijke beperkingen) die negatieve gevolgen hebben. Maar de gegevens zijn nog steeds waardevol bij het beoordelen van de behoefte aan diensten en hulp.
Wat is de volgende: De enorme aantallen kinderen op het autismespectrum die in landen met beperkte middelen leven, betekenen dat er nieuw en beter mondiaal gezondheidsbeleid nodig is om ervoor te zorgen dat zij toegang kunnen krijgen tot zorg en ondersteuning. Zowel het de-stigmatiseren van autisme als het verstrekken van middelen voor de kinderen in de wereld op het autismespectrum moeten prioriteiten zijn voor de Verenigde Naties.
Peter Hotez is hoogleraar kindergeneeskunde aan het Baylor College of Medicine, waar hij ook decaan is van de National School of Tropical Medicine, en de auteur van “Vaccins hebben Rachel’s autisme niet veroorzaakt.”
Noot van de redacteur: De legenda van de kaart is verduidelijkt om aan te geven dat de weergegeven autismecijfers per 100.000 kinderen jonger dan vijf jaar zijn.