Alai

Wat betekent de term lichamelijke inactiviteit?

Lichamelijke inactiviteit is een term die wordt gebruikt om mensen aan te duiden die niet het aanbevolen niveau van regelmatige lichaamsbeweging krijgen. De American Heart Association beveelt drie tot vier keer per week 30-60 minuten aërobe lichaamsbeweging aan om de cardiovasculaire conditie te bevorderen. In 1996 werd in het Report of the Surgeon General on Physical Activity and Health aanbevolen dat het minimumniveau van lichamelijke activiteit dat vereist is om gezondheidsvoordelen te behalen een dagelijks verbruik van 150 kilocalorieën aan matige of krachtige activiteiten was. Deze aanbeveling is in overeenstemming met de richtsnoeren van de Centers for Disease Control and Prevention en het American College of Sports Medicine. Zij is ook in overeenstemming met de consensusverklaring van 1996 van de National Institutes of Health, waarin volwassenen wordt aanbevolen de meeste dagen van de week ten minste 30 minuten matige activiteit te beoefenen. Tot de matige activiteiten behoren plezierwandelen, traplopen, tuinieren, werken in de tuin, matig tot zwaar huishoudelijk werk, dansen en lichaamsbeweging thuis. Krachtigere aërobe activiteiten, zoals stevig wandelen, hardlopen, zwemmen, fietsen, rolschaatsen en touwtje springen – drie of vier keer per week gedurende 30-60 minuten – zijn het beste voor het verbeteren van de conditie van het hart en de longen.

Wat zijn de gevolgen van lichamelijke inactiviteit voor hart- en vaatziekten (CVD)?

Reguliere fysieke activiteit vermindert het risico om vroegtijdig te overlijden aan CVD. Het helpt ook de ontwikkeling van diabetes te voorkomen, helpt gewichtsverlies te behouden en vermindert hypertensie, wat allemaal onafhankelijke risicofactoren voor CVD zijn. Minder actieve, minder fitte personen hebben een 30-50 procent hoger risico op het ontwikkelen van hoge bloeddruk. Lichamelijke inactiviteit is zelf een belangrijke risicofactor voor CVD. Het is te vergelijken met roken, hoge bloeddruk en een verhoogd cholesterolgehalte. Een van de redenen waarom het zo’n grote invloed heeft op het sterftecijfer is de prevalentie ervan. Twee keer zoveel volwassenen in de Verenigde Staten zijn lichamelijk inactief dan er sigaretten roken. Van regelmatige lichamelijke activiteit is aangetoond dat het helpt beschermen tegen een eerste hartaanval, helpt bij het herstel van patiënten na coronaire operaties, en het risico van terugkerende cardiale gebeurtenissen vermindert.

Hoe groot is het probleem van lichamelijke inactiviteit in de Verenigde Staten?

Geschat wordt dat ongeveer 35% van de sterfte aan coronaire hartziekten te wijten is aan lichamelijke inactiviteit. Het belang van deze relatie ligt in het feit dat coronaire hartziekten de belangrijkste doodsoorzaak in de Verenigde Staten zijn met meer dan 700.000 sterfgevallen per jaar. Ongeveer 60% van alle Amerikanen van 18 jaar en ouder geeft aan dat ze lichamelijk inactief zijn. Lichamelijke inactiviteit heeft een grote economische impact. Het wordt gevoeld door het verlies van inkomen en productiviteit wanneer invaliderende ziekten het gevolg zijn. In 1989 kostte lichamelijke inactiviteit het land naar schatting 5,7 miljard dollar als gevolg van ziekenhuisopnames en andere gerelateerde kosten voor de gezondheidszorg.

Welke segmenten van de bevolking zijn lichamelijk inactief?

Nauwelijks ongeveer 22 procent van de Amerikanen rapporteert regelmatige aanhoudende lichamelijke activiteit (activiteit van enige intensiteit die 5 keer per week 30 minuten of meer duurt). Vijftien procent van de Amerikanen rapporteert krachtige activiteit (activiteit intens genoeg om het hart snel te laten kloppen en hard te ademen gedurende ten minste 20 minuten of meer 3 keer per week). In alle segmenten van de samenleving kan dus verbetering worden gebracht in de lichamelijke activiteit. Lichamelijke inactiviteit komt vaker voor bij vrouwen, zwarten en Hispanics, oudere volwassenen en minder welgestelden. Mensen met minder dan 12 jaar onderwijs hebben ook meer kans om aan lichaamsbeweging te doen. Bovendien vertonen mensen met een lichamelijke handicap, mensen met bewegingsbeperkingen, adolescenten, volwassenen met overgewicht, vrouwen en mensen met een laag inkomen een hoger niveau van sedentair gedrag.

Facts and statistics about physical inactivity in NYS:

BRFSS Reported levels of Physical Activity

Sedentary Lifestyle: geen gemelde activiteit of elke fysieke activiteit of elk paar activiteiten die minder dan 20 minuten of minder dan drie keer per week worden gedaan.

Regular and Sustained: elke fysieke activiteit of elk paar fysieke activiteiten die worden gedaan gedurende 30 minuten of meer per sessie, vijf of meer keer per week, ongeacht de intensiteit.

Regulier en Krachtig: elke fysieke activiteit of elk paar activiteiten die gedurende ten minste 20 minuten, ten minste drie keer per week, worden uitgevoerd en waarbij ritmische contractie van grote spiergroepen op 50% van de functionele capaciteit vereist is.

• 59% van de bevolking van New York rapporteerde een sedentaire levensstijl
  • 58% van de mannen
  • 60% van de vrouwen
  • De niet-blanke bevolking had een 6% hoger niveau van sedentaire levensstijl
• 20% van de bevolking voldoet aan de criteria voor een regelmatig en aanhoudend activiteitenniveau.
  • 21% van de mannen
  • 19% van de vrouwen
  • De niet-blanke bevolking had een 4% hoger niveau van regelmatige en aanhoudende lichamelijke activiteit
• 14% van de bevolking voldoet aan de criteria voor regelmatige en krachtige activiteitsniveaus.
  • 13% van de mannen
  • 15% van de vrouwen
  • De niet-blanke bevolking had een 5% hoger niveau van regelmatige en krachtige lichamelijke activiteit