Redenen voor echtscheiding
Echtscheiding is een probleem met vele facetten dat zich in de loop der tijd voordoet. Bij het onderzoek naar de redenen waarom mensen scheiden, moet rekening worden gehouden met drie belangrijke factoren: geslacht, sociaaleconomische status en levensloopvariabelen. Variaties in deze factoren leiden tot verschillende interne en externe problemen, die leiden tot verschillende oorzaken voor een echtscheiding.
Scheiding is op een aantal manieren een seksegebonden probleem. Zo ontwikkelen de meeste getrouwde stellen in de loop van de tijd gedragspatronen die uitmonden in een zogenaamde “taakverdeling” in de relatie. Binnen die arbeidsverdeling hebben zich in de loop der tijd stereotiepe rolpatronen ontwikkeld. Het meest voor de hand liggende voorbeeld is dat de man gaat werken om het gezin te onderhouden, terwijl de vrouw zorgt voor het huis en de kinderen. Hoewel deze stereotypen mettertijd zijn vervaagd, zijn zij de reden dat de echtscheidingsverhalen van mannen en vrouwen zo verschillend zijn. Vrouwen hebben doorgaans meer aandacht voor de gezondheid van de relatie, terwijl mannen minder geneigd zijn om over de relatie te praten. Dat kan verklaren waarom echtgenotes vaker een echtscheiding aanvragen.
Sociaal-economische status is een andere belangrijke variabele waarmee rekening moet worden gehouden bij het onderzoek naar de redenen voor echtscheiding. De redenen waarom financieel bevoordeelde en financieel minder bevoordeelde mensen een echtscheiding aanvragen, zijn begrijpelijkerwijs verschillend, en het is niet zo verrassend dat opleiding en inkomensniveau positief gerelateerd zijn aan echtelijk succes. Hoger opgeleiden zijn beter in staat om hun problemen op te lossen en hebben minder kans op financiële instabiliteit. Financieel bevoorrechte paren hebben dan ook meer kans om uit elkaar te gaan door ontrouw, onverenigbaarheid of veranderingen in hun interesses. Daarentegen worden minder welgestelde paren gedwongen de last te dragen van financiële en werkgelegenheidsproblemen, die voor hen de voornaamste reden tot echtscheiding vormen.
Verschillen in levensloopvariabelen vormen de laatste factor die tot echtscheiding leidt. Levensloopvariabelen zijn gebeurtenissen die in een bepaalde of langere periode van iemands leven plaatsvinden. De meest relevante levensloopvariabelen met betrekking tot echtscheiding zijn de leeftijd waarop men trouwt en de aanwezigheid van kinderen. Zij die op jonge leeftijd trouwen zijn om twee redenen vatbaarder voor echtscheiding. Zij zijn psychologisch misschien nog niet zo rijp als hun oudere tegenhangers, wat betekent dat de kans groter is dat zij in de loop van de tijd veranderen en uit elkaar groeien. De andere reden is dat het huwelijksgeluk op de lange termijn afneemt, zodat jongere paren meer tijd hebben om dit te ervaren.
De tabel hierboven toont de responsresultaten van de studie, People’s Reasons for Divorcing: Gender, Social Class the Life Course, and Adjustment , uitgevoerd door Paul Amato en Denise Previti in 2003. De meest genoemde redenen voor huwelijksontbinding zijn ontrouw, onverenigbaarheid, drugsmisbruik en uit elkaar groeien. Uit de tabel blijkt ook dat vrouwen ontrouw, drugsmisbruik en fysieke mishandeling vaker als redenen voor echtscheiding opgeven. Anderzijds geven mannen vaker slechte communicatie, onverenigbaarheid en het niet kennen van de oorzaak op. Bovendien waren 157 antwoorden afkomstig van vrouwen en slechts 87 van mannen. Al deze resultaten ondersteunen het idee dat vrouwen meer aandacht hebben voor de gezondheid van de relatie, en meer gedetailleerde feedback geven over de reden van de scheiding. Een andere interessante vaststelling is dat er meer gedocumenteerde antwoorden zijn (244) dan zaken (208), wat erop wijst dat er meestal meerdere redenen zijn waarom een koppel uit elkaar gaat. Dit is logisch omdat echtparen in de loop van de tijd relatieproblemen zullen ervaren, en het cultiveren van die problemen is wat uiteindelijk tot de echtscheiding leidt.
Dit was een subjectief onderzoek naar de open antwoorden van 208 mensen op de vraag waarom hun huwelijk in een echtscheiding eindigde. De gegevens die in de studie werden gebruikt, waren gebaseerd op een 17-jarig longitudinaal onderzoek van Marital Instability Over the Life Course. Het doel van hun studie was om te bepalen hoe de rollen van geslacht, sociaaleconomische status en levensloopvariabelen uiteindelijk de scheiding van de respondenten veroorzaakten, en hoe de oorzaak (oorzaken) hun aanpassingsproces na de echtscheiding beïnvloedde.
In hun studie vonden zij dat, “voormalige echtgenoten die zichzelf of externe factoren de schuld gaven, de slechtste aanpassing hadden, terwijl voormalige echtgenoten die de relatie de schuld gaven, de beste aanpassing hadden (Amato & Previti, 2003, p. 18).” Bovendien was de gehechtheid van de echtgenoot direct gerelateerd aan de aanpassing na de echtscheiding, en dat slachtoffers van buitenechtelijke relaties de sterkste gehechtheid hadden aan hun voormalige echtgenoten. Tenslotte is het vermeldenswaard dat de meerderheid van zowel mannen als vrouwen hun ex-echtgenoten de schuld geven in plaats van zichzelf, wat de kansen uitsluit dat het echtpaar het huwelijk zou kunnen redden.
Scheidingstherapie
Scheiding is een moeilijke, levensveranderende ervaring die mentaal, emotioneel en financieel kwellend is voor beide partners. In veel opzichten is een echtscheiding een herstelproces dat niemand alleen zou moeten doorstaan. Iemand die door een echtscheiding gaat, kan gevoelens van schuld, angst, bezorgdheid, depressie en rouw ervaren. Voor diegenen die al eerder te kampen hadden met psychische problemen, met name angst en depressie, kan het proces van een echtscheiding deze problemen verergeren, omdat zij de echtscheiding kunnen zien als een persoonlijke mislukking. Het werken met een therapeut zal gescheiden mensen de kracht en de nodige vaardigheden geven om de storm van de scheiding te weerstaan door hen uit te rusten met een uitlaatklep voor een rationeel en objectief perspectief. Het doel van echtscheidingstherapie is om mensen te helpen op hun reis naar zelf-herontdekking. Het zal hen helpen om de mogelijkheden voor persoonlijke groei en ontwikkeling te zien die deze nieuwe levensovergang hen biedt.
Individuele Echtscheidingstherapie
Echtscheidingstherapie wordt het vaakst op individuele basis gezocht. Therapie is zeer nuttig in alle fasen van het scheidingsproces. Het zoeken van hulp voor of tijdens het scheidingsproces is vaak de meest effectieve manier om mensen te helpen met de aanstaande levensverandering. Het zal hen helpen constructieve methoden te ontwikkelen om om te gaan met stress en negatieve zelfbeeldkwesties die zich vaak voordoen tijdens de echtscheiding. Door pro-actief hulp te zoeken, leggen mensen de basis om hun nieuwe leven op te bouwen.
Als het volgen van therapie voor of tijdens het proces van een echtscheiding geen optie is, wordt sterk aangeraden dat men professionele hulp zoekt nadat de echtscheiding is afgerond. Hoewel veel mensen ervoor kiezen om “het alleen te doen”, zal de professionele hulp van een therapeut hen helpen om de veranderingen in zichzelf te zien die ze misschien niet hebben opgemerkt. Een moeilijke overgang in het leven zoals een echtscheiding heeft bijna altijd onbedoelde psychologische gevolgen die vaak onopgemerkt blijven wanneer men zichzelf introspectief onderzoekt. Met andere woorden, als iemand zonder psychische problemen een scheiding doormaakt, kan hij of zij symptomen van depressie of angst ontwikkelen. Als dit iets is wat ze nog nooit hebben meegemaakt, zou het moeilijk te herkennen zijn, en kan het invloed hebben op hun dagelijks leven.
Voor alles geeft individuele therapie individuen een uitlaatklep om hun verhaal te luchten. Dit dient als een mentale en emotionele release die nieuwe constructieve perspectieven aan het licht brengt die anders onontdekt zouden zijn gebleven. Door in een vertrouwelijke omgeving met een therapeut over de echtscheiding te praten, kunnen mensen tot rust komen, omdat ze vrijuit kunnen spreken over wat hen werkelijk dwarszit zonder bang te hoeven zijn voor een oordeel. Zodra de problemen die het meest relevant zijn voor de persoon die therapie krijgt zijn geïdentificeerd, kan de therapeut hen helpen doelgerichte methoden te ontwikkelen om ze te overwinnen.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat het zoeken van professionele hulp in geen geval een teken van zwakte is. In feite is het precies het tegenovergestelde. De stigmatisering van het zoeken van psychologische hulp heeft mensen ervan weerhouden de hulp te krijgen die ze nodig hebben wanneer ze die het meest nodig hebben. Het doel van therapie is om mensen te helpen groeien, en de beste persoon te worden die ze kunnen zijn.
Divorce Therapy Groups
Divorce groepstherapie is de tweede meest populaire vorm van therapie. Een van de meest gunstige aspecten van groepstherapie is dat alle leden een gemeenschappelijk probleem delen – echtscheiding. Leden van echtscheidingstherapie groepen binden zich aan elkaar door het delen van hun ervaringen, het vinden van overeenkomsten tussen hen, en het beoordelen van hun verschillen. De gedeelde identiteit en de gemeenschappelijke problemen die de leden delen, bevorderen de emotionele en psychologische groei omdat het de leden van de groep laat zien dat ze niet alleen zijn. Hoewel het niet altijd gemakkelijk is om persoonlijke problemen in een groepssetting bekend te maken, biedt het horen spreken van andere mensen over een soortgelijke ervaring hen troost en de moed om naar voren te komen.
Groepstherapie stelt leden ook in staat om gehoord te worden. De mogelijkheid om vrijuit te spreken over de problemen die hen dwarszitten in een groepssetting is therapeutisch omdat het hen in staat stelt te decompresseren en troost te vinden in de steun van de andere leden van de groep. Door met de groep te spreken, krijgen de leden de kracht die ze nodig hebben om hun problemen te overwinnen, en de collectieve steun van de groep op hun weg. Een van de meest lonende aspecten van het spreken tot de groep is anderen de moed te geven hetzelfde te doen. Door anderen de moed te geven om te spreken, help je die persoon in zijn persoonlijke reis, omdat hij actief zijn problemen identificeert en aanpakt.
Het voordeel van het beoordelen van de verschillen tussen de verslagen van de leden is gunstig omdat het de groepsleden een gevoel van perspectief geeft. Terwijl de problemen die het ene individu probeert te overwinnen moeilijk kunnen zijn, kan een ander lid een moeilijker pad hebben. Door dit te beseffen, wordt het probleem voor het eerste individu oplosbaar, en krijgt het waardering voor de strijd van zijn medelid. Zodra de leden de relativiteit van de problemen tussen de groep hebben vastgesteld, kan het gemakkelijker worden problemen binnen zichzelf te identificeren. De eerste stap naar het oplossen van elk probleem is het vaststellen dat er een is, dus het verkrijgen van het vermogen om die problemen te identificeren is een grote stap voorwaarts.
Aanvullende bronnen
1.) “Nationale Huwelijks & Echtscheidingscijfers 2000-16.” https://www.cdc.gov , Center for Disease
Control , 20 jan. 2017, https://www.cdc.gov/nchs/data/dvs/national_marriage_divorce_rates_00-16.pdf.
2.) Neuman, Fredric. “Changing Gender Roles in Marriage.” Psychology Today , Sussex Publishers, 4 jan. 2013,
www.psychologytoday.com/blog/fighting-fear/201301/changing-gender-roles-in-marriage.
3.) Kitson, Gay C., en William M. Holmes. Portret van Echtscheiding: Adjustment to Marital
Breakdown . 3 ed., vol. 99, Guilford Press, 1992.
4.) Amato, Paul R., en Denise Previti. “De redenen van mensen om te scheiden: Gender, Social Class, the Life Course, and Adjustment.” Journal of Family Issues , vol. 24, no. 5, 2003, pp. 602-626., doi:10.1177/0192513×03024005002.
5.) “Echtscheiding / Echtscheiding Aanpassing.” https://www.goodtherapy.org , Goede Therapie , 7 juni 2017, www.goodtherapy.org/learn-about-therapy/issues/divorce.