Alai

In deze studie werd het effect van vanadium (V) en vitamine C (VC) op de productieprestaties, de eikwaliteit en de antioxidantstatus bij leghennen nagegaan. In totaal werden 360 leghennen (31 weken oud) willekeurig verdeeld over een 3 × 3 factorial opstelling (vier herhalingen en 10 kuikens per herhaling) met drie niveaus van V-voeder (0, 5 en 10 mg/kg) en drie niveaus van vitamine C (0, 50 en 100 mg/kg) gedurende 12 weken. Het effect van V en VC veranderde de eiproductie, het eigewicht, de gemiddelde dagelijkse voeropname en de voederconversie gedurende 1-12 weken niet. De hoogte van de eitjes en de waarde van de Haugh-eenheden daalden lineair (p < 0,001) door toevoeging van V, terwijl het effect van 100 mg/kg VC werd waargenomen om dit effect tegen te gaan (p < 0,05) in V-bevattende behandelingen gedurende 1-12 weken. Hennen gevoederd met V-bevattend dieet legden lichter (lineair effect, p < 0,05) gekleurde eieren (hogere lichtheidswaarde, lagere roodheids- en geelheidswaarde), en VC oefende hierop geen invloed uit gedurende 1-12 weken. De serum superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) en glutathione peroxidase (GSH-Px) activiteiten, het vermogen om hydroxyl radicaal te remmen, waren significant verlaagd, en het malondialdehyde (MDA) en V gehalte waren verhoogd (p < 0.05) door het effect van V gedurende 4, 8 en 12 week. Het effect van VC alleen en het interactieve effect tussen VC en V bleken de serum (p < 0,05) SOD activiteit in 4 week te verhogen en het MAD gehalte in 12 week te verlagen. De resultaten geven aan dat V de eikwaliteit verminderde en oxidatieve stress veroorzaakte op een niveau van 5 mg/kg en 10 mg/kg, en de toevoeging van 100 mg/kg vitamine C kan het eikwaliteit verminderende effect verlichten en kan de oxidatieve stress tot op zekere hoogte verzachten.