Zoals in de geschiedenisboeken staat geschreven, komen de machtigste leden van de koninklijke familie eeuwenlang over als stijf en conservatief. Dat begon te veranderen in 1981, toen de 20-jarige Lady Diana Spencer trouwde met Prins Charles en jeugdige energie en een nieuwe geest bracht in de stugge monarchie. Diana werd al snel omarmd door het Britse volk en zij omarmde hen terug en werd een populair icoon die optrok met artiesten en beroemdheden en zich in het openbaar waagde wanneer ze maar kon – ook al moest ze daarvoor soms een vermomming dragen.

Diana was erg ondeugend

Diana was bevriend met een aantal baanbrekende rocksterren in de jaren ’80, waaronder Elton John en Freddie Mercury, de legendarische leadzanger van de band Queen. Terwijl haar relatie met John zeer goed gedocumenteerd was, vloog de vriendschap met Mercury grotendeels onder de radar totdat actrice Cleo Rocos een ongelooflijk verhaal vertelde over het paar in haar memoires uit 2013.

Volgens Rocos werd ze close met Diana in de jaren tachtig, en op een avond hingen de vrouwen rond met Mercury en de komiek Kenny Everett in Everetts huis in Londen. De groep genoot van een vroege avond van het kijken naar The Golden Girls op mute en het verzinnen van pikante dialogen voor de hoofdrolspeelsters van de show, toen Diana de rest van de groep vroeg wat ze later die avond van plan waren te gaan doen.

De Prinses was duidelijk in voor een goede tijd en ze vonden het allemaal leuk om met haar om te gaan, maar de drie vrienden dachten dat hun plan om te gaan dansen in Royal Vauxhall Tavern, de iconische Londense homoclub, niet zo interessant zou zijn voor Hare Koninklijke Hoogheid. Maar Diana verraste hen allemaal door te vragen om mee te gaan naar de club, consequenties worden verdoemd.

De potentiële vertakkingen van het brengen van de toen toekomstige koningin van Engeland naar een rumoerige homobar tijdens de wilde jaren tachtig maakte Rocos ronduit doodsbang. “We smeekten: ‘Wat zou de krantenkop zijn als je betrapt werd bij een vechtpartij in een homobar?'”, herinnert ze zich in haar memoires. “Maar Diana was in de ondeugende modus. Freddie zei: ‘Ga door, laat het meisje plezier maken.'”

Royal Vauxhall Tavern

Foto: NIKLAS HALLE’N/AFP via Getty Images

Everett gaf Diana de outfit die hij die avond zou dragen als vermomming

Op dat moment was Diana niet alleen de toekomstige koningin van Engeland, ze was ook misschien wel de beroemdste vrouw ter wereld. Een verbijsterende 750 miljoen mensen zagen haar huwelijk met Prins Charles op televisie – meer dan 16 procent van de wereldbevolking in die tijd – en de dag werd uitgeroepen tot een nationale feestdag in het Verenigd Koninkrijk. Overal waar ze kwam, drongen paparazzi zich op voor foto’s van haar, en als jonge moeder werd elke beweging van haar nauwlettend in de gaten gehouden en gepubliceerd in de roddelbladen.

Op dat moment kon Diana nauwelijks over straat lopen zonder dat een pandemonium haar volgde, dus ze konden haar echt niet naar de club brengen zonder uitgebreide voorzorgsmaatregelen te nemen. Gelukkig waren uitgebreide outfits de norm in de Londense homo clubscene van midden jaren ’80, wat een perfecte gelegenheid bood. Everett bood de kleren aan die hij die avond wilde dragen, waaronder een legerjack, een donkere pilotenzonnebril en een leren pet, die Diana, zelf een mode-icoon, met verve droeg.

Tijdens een officiële reis naar Kyoto, Japan, droeg prinses Diana een kimono die ze cadeau had gekregen tijdens een bezoek aan het Nijo Kasteel in mei 1986.

Foto: Georges De Keerle/Getty Images

Prinses Diana droeg in april 1987 een pak in militaire stijl, ontworpen door Catherine Walker en een bijpassende hoed, ontworpen door Graham Smith.

Foto: Georges De Keerle/Getty Images

Prinses Diana schitterde in een lichtblauwe chiffon avondjurk ontworpen door Catherine Walker in september 1989.

Foto: Georges De Keerle/Getty Images

Prinses Diana stapte uit in een geruit pak ontworpen door Catherine Walker tijdens het bijwonen van de Braemar games in Schotland in 1989.

Foto: Princess Diana Archive/Getty Images

Prinses Diana trok een paars tweedelig ensemble aan tijdens een kerkdienst op eerste kerstdag, 1989.

Foto: Jayne Fincher/Princess Diana Archive/Getty Images

Prinses Diana stapte uit in een nauwsluitend elektrisch blauw nummer voor het Victor Chang Cardiac Research diner dansant in het Sydney Entertainment Center in Australië.

Foto: Tim Graham/Getty Images

Prinses Diana schitterde in een strakke wit met blauwe buisjurk tijdens het bijwonen van een uitvoering van “Romeo & Juliet” in Covent Garden in 1989.

Photo: Georges De Keerle/Getty Images

Prinses Diana droeg een zwarte jurk besteld bij Christina Stambolian op een Vanity Fair feest in november 1994. Deze jurk werd haar “wraakjurk” genoemd, omdat hij werd gedragen op de avond dat prins Charles zijn beruchte overspelbekentenis op televisie aflegde.

Foto: Anwar Hussein/Wireimage

Prinses Diana droeg een lichtblauw Chanel-pak en droeg daarbij een handtas ontworpen door Lana Marks.

Photo:Tim Graham/Getty Images

Na de aankondiging van hun verloving stapte Diana op 24 februari 1981 met prins Charles naar buiten in een prachtig kobaltkleurig pak.

Photo: Tim Graham/Getty Images

Tijdens een bezoek aan Dubai in 1989 stapte prinses Diana uit in een wit met blauw pak, compleet met tulbandhoed.

Photo: Georges De Keerle/Getty Images

Prinses Diana hield haar hand vast met prins Harry, terwijl ze een groen pak droeg op weg naar de kapel van Windsor voor het huwelijk van Lady Helen Windsor en kunsthandelaar Tim Taylor in juli 1992.

Photo: Jayne Fincher/Getty Images

Prinses Diana, met prins William, droeg een rood, wit en zwart pak – compleet met een bijpassende hoed en schoenen – voor de doop van haar nichtje.

Photo: Tim Graham/Getty Images

Prinses Diana trok in november 1985 een witte asymmetrische japon aan van chiffon met kristallen kralen, gemaakt door de Japanse ontwerper Hachi.

Photo: Tim Graham/Getty Images

Prinses Diana hield het casual tijdens een wandeling over het terrein van de Guards Polo Club met haar zoon, prins William, terwijl ze jeans, laarzen, een blazer en een trui van de British Lung Foundation droeg.

Photo: Tim Graham/Getty Images

Prinses Diana droeg een Catherine Walker-jurk met kralen en bijpassend bolerojasje voor de British Fashion Awards in oktober 1989.

Photo: Jayne Fincher/Getty Images

Prinses Diana stapte uit in een wit en grijs pak ontworpen door Catherine Walker, en een hoed gemaakt door ontwerper Philip Somerville in juni 1988.

Photo: Jayne Fincher/Getty Images

Prinses Diana in haar koninklijke trouwjurk ontworpen door David Emmanuel op 29 juli 1981.

Photo: Lichfield/Getty Images

“Toen we haar in het halflicht bekeken,” schreef Rocos in haar boek, “besloten we dat het beroemdste icoon van de moderne wereld wel eens – net – zou kunnen doorgaan voor een nogal excentriek gekleed mannelijk homomodel.”

Voldaan dat ze zou opgaan in de massa, nam het trio Prinses Diana mee naar de club, klaar om indien nodig tussenbeide te komen zodat ze van haar grote avond uit zou genieten. Ze waren zelf grote sterren – vooral Mercury natuurlijk – waardoor Diana, in haar travestietenvermomming, langs de menigte kon sluipen op weg naar een rustig plekje bij de bar.

“We liepen tussen de leren riemen en riemen door, tot we eindelijk bij de bar waren. We duwden elkaar als ondeugende schoolkinderen,” schreef Roscos. “Diana en Freddie waren aan het giechelen, maar ze bestelde wel een witte wijn en een biertje. Toen de transactie was afgerond, keken we elkaar aan, verenigd in onze triomfantelijke zoektocht. Het was ons gelukt!”

Prinses Diana, april 1989

Foto: Daily Mirror/Mirrorpix/Getty Images

Diana werd een prominent pleitbezorgster van de LGBTQ-gemeenschap

Aan het einde van de avond stelde de prinses, onder de indruk van de spanning van haar avontuur, voor om het nog eens over te doen. Of ze nog vele nachten in de Royal Vauxhall Tavern doorbracht is niet duidelijk, maar Diana zou een vroege en invloedrijke pleitbezorger worden voor LGBTQ mensen in een tijd dat een groot deel van de wereld hen de rug toekeerde.

Ondanks bezwaren van koningin Elizabeth, sprak Diana zich vroeg en vaak uit voor AIDS patiënten in een tijd dat het publiek – vaak als gevolg van foutieve persberichten en medische misinformatie – gevuld was met misvattingen over de ontluikende plaag die duizenden homoseksuele mannen doodde. In 1987 haalde Diana de krantenkoppen over de hele wereld toen ze een stervende AIDS-patiënt ontmoette en, zonder handschoenen te dragen, de hand schudde bij de opening van de eerste speciale kliniek voor deze ziekte in het Verenigd Koninkrijk. In die tijd dachten veel mensen dat HIV/AIDS nog steeds overdraagbaar was door lichamelijk contact en speeksel, waardoor haar gebaar een schok was voor miljoenen.

Haar activisme ten behoeve van HIV/AIDS patiënten bloeide vanaf dat moment op, met bezoeken aan ziekenhuizen over de hele wereld en donaties aan de National AIDS Trust en andere goede doelen. Ze bleef patiënten omhelzen en de wereld uitleggen dat het veilig was om dat te doen. “HIV maakt mensen niet gevaarlijk om te kennen, dus je kunt ze de hand schudden en een knuffel geven,” vertelde Diana een publiek in 1991. “De hemel weet dat ze het nodig hebben.”

De strijd was in sommige opzichten persoonlijk voor haar; Mercury zelf stierf ook aan AIDS in 1991.

Diana’s vriendschappen en relaties met leden van de LGBTQ-gemeenschap strekten zich uit tot ver buiten haar activisme; ze was ook goed bevriend met modeontwerper Gianni Versace, die tragisch genoeg werd gedood enkele maanden voordat Diana stierf in een door paparazzi aangewakkerd auto-ongeluk. Jaren na haar overlijden werd ze geëerd met een portret in de Gay Icons tentoonstelling in de National Portrait Gallery in Londen.

Haar overtuigingen werden duidelijk doorgegeven aan haar kinderen; Prins Harry en zijn vrouw, Meghan Markle, hebben zich op sociale media uitgesproken over LGBTQ-rechten en, Harry nam het op voor een van de eerste openlijk homoseksuele soldaten van het Verenigd Koninkrijk toen hij werd mishandeld door medesoldaten tijdens hun tijd in Afghanistan.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.