Alai

Sinds het vier decennia geleden voor het eerst op de consumentenmarkt werd gebracht, heeft aspartaam, het hoofdbestanddeel van caloriearme zoetstoffen zoals Equal en Nutrasweet, in de medische en wetenschappelijke wereld voor controverse gezorgd. Hoewel het huidige wetenschappelijke bewijs suggereert dat aspartaam veilig is, zijn veel consumenten nog steeds bezorgd over bijwerkingen en het risico op kanker. Om voor jezelf te beslissen over de potentiële gevaren van aspartaam, is het essentieel om de feiten te kennen.

Controverse over de veiligheid van aspartaam

Vanaf het moment dat aspartaam in 1973 goedkeuring van de FDA kreeg, is er controverse geweest over de veiligheid ervan.

Vroege studies koppelden aspartaam aan hersenschade

In 1973 publiceerden Dr. John Olney, M.D. en James Turner hun bevindingen over de giftige effecten van aspartaam. Zij ontdekten dat aspartaam hersenbeschadiging kon veroorzaken en gevaarlijk was voor mensen met PKU (Phenenlyketonuria), een genetische ziekte die ervoor zorgt dat mensen niet in staat zijn om fenylalanine af te breken.

FDA Ruled That Aspartame Was a Possible Carcinogen

Gebaseerd op hun onderzoek in 1981, stelde de FDA een openbare onderzoekscommissie in, bestaande uit verschillende artsen en wetenschappers. De commissie kreeg de opdracht om te bepalen of aspartaam kon leiden tot hersenbeschadiging of tumoren. De conclusie was dat aspartaam het risico op hersen- of endocriene disfunctie niet verhoogde, maar dat het wel kankerverwekkend zou kunnen zijn.

FDA haalde aspartaam kortstondig van de markt

Bovendien stelde de FDA een interne beoordelingsraad aan, waarvan de helft de FDA adviseerde om de stof niet goed te keuren. Aspartaam werd in 1980 door de raad uit de handel genomen, maar in 1981 overrulede de FDA Commissioner de raad en keurde de stof opnieuw goed voor gebruik.

Aspartaam Is Veilig Bewezen In Studies En Wordt Niet-Carcinogeen Beschouwd

Sinds 1981 heeft bijna elk regulerend overheidsorgaan, samen met vele andere wetenschappelijke en medische tijdschriften, aspartaam veilig bevonden. Dit omvat de FDA, de CDC, en zelfs de European Food Safety Administration (EFSA), die voedselproducten test op veiligheid in de EU.

Het oordeel van de American Cancer Society over de veiligheid van aspartaam is dat het geen kanker veroorzaakt en niet in verband wordt gebracht met gezondheidsproblemen.

Hoeveel aspartaam is veilig?

De FDA heeft veilige niveaus voor menselijke consumptie vastgesteld op 50 milligram per kilogram lichaamsgewicht per dag. Volgens de American Cancer Society zou de gemiddelde volwassene meer dan 21 blikjes light frisdrank per dag moeten drinken om dit niveau te overschrijden. De EFSA niveaus zijn iets lager vastgesteld op 40 milligram per kilogram lichaamsgewicht.

Gerapporteerde gezondheidsproblemen met aspartaam

Ondanks zijn status als een veilige stof, vinden veel mensen het nog steeds gevaarlijk om deze kunstmatige zoetstof in te nemen. Artsen en individuen hebben andere bijwerkingen gemeld aan de FDA. De meest voorkomende zijn de volgende:

• verminderd gezichtsvermogen
• hoofdpijn
• duizeligheid
• irriteerbaarheid
• problemen met het endocriene systeem
• allergische reacties

Gevaren van aspartaam voor mensen met PKU

Phenylketonuria, of PKU, is een genetische ziekte waarbij uw lichaam niet in staat is om fenylalanine af te breken. Artsen testen pasgeborenen routinematig om vast te stellen of ze de ziekte hebben of niet. Baby’s met PKU die fenylalanine binnenkrijgen lopen het risico op het volgende:

• irreversibele hersenbeschadiging
• mentale retardatie
• gedragsproblemen

Als u of iemand die u kent PKU heeft, is aspartaam gevaarlijk voor u en moet het worden vermeden. Houd alles wat u eet nauwlettend in de gaten om te voorkomen dat u fenylalanine binnenkrijgt of producten die aspartaam bevatten.

Blijvende controverse

Het is onwaarschijnlijk dat de controverse over aspartaam ooit zal verdwijnen. Mensen aan beide zijden van het hek zijn overtuigd van de geldigheid van hun standpunt. Consumenten moeten hun eigen geïnformeerde keuzes maken op basis van de beschikbare literatuur.