Letsels aan de mediale zijde van de knie zijn de meest voorkomende kniebandletsels. De meeste letsels komen voor bij jonge atleten tijdens sportevenementen, waarbij het gebruikelijke mechanisme een valguscontact, tibiale externe rotatie of een gecombineerde valgus- en externe rotatiekracht op de knie inhoudt. Hoewel de meeste volledige graad III mediale knieletsels genezen, doen sommige dat niet, wat kan leiden tot voortdurende instabiliteit. Voor deze patiënten zijn een grondig begrip van de voorgeschiedenis en een lichamelijk onderzoek belangrijk omdat deze letsels vaak verward kunnen worden met posterolaterale hoekletsels. De belangrijkste anatomische structuren van de mediale zijde van de knie zijn het oppervlakkige mediale collaterale ligament, het diepe mediale collaterale ligament en het posterieure oblique ligament. Bovendien is het nauwkeurig lokaliseren van 3 benige uitsteeksels over het mediale aspect van de knie – de adductorknobbel, de knobbel van de gastrocnemius en de mediale epicondylus – belangrijk om een goed lichamelijk onderzoek uit te voeren en voor chirurgische herstellingen en reconstructies. De klinische diagnose van mediale knieletsels wordt hoofdzakelijk uitgevoerd door het uitoefenen van een valgusspanning in volledige extensie en bij 30° flexie van de knie. Bovendien wordt de mate van anteromediale tibiale rotatie onderzocht bij 90° flexie, terwijl de draaischijftest, uitgevoerd bij 30° en 90° flexie, belangrijk is omdat deze evalueert op rotatieafwijkingen. Valgus stress radiografieën zijn nuttig om objectief de mate van gapping van het mediale compartiment te bepalen en om te onderscheiden of er sprake is van gapping van het mediale of laterale compartiment wanneer een mediaal of posterolateraal hoekknieletsel niet kan worden onderscheiden, vooral bij een chronisch letsel. De meerderheid van acute graad III mediale knieletsels zal genezen na een niet-operatief revalidatieprogramma. In de meeste gevallen van een kniedislocatie of letsel aan meerdere kniebanden kan een primair herstel met hechtingen geïndiceerd zijn. Bij ernstige letsels van de mediale knie of chronische letsels van de mediale knie kan een anatomische reconstructie van de mediale knie met transplantaten geïndiceerd zijn. Revalidatieprincipes voor acute mediale knieverwondingen omvatten het onder controle houden van oedeem, het herwinnen van bewegingsbereik en het vermijden van grote spanning op de genezende banden. Een goed begeleid revalidatieprogramma kan bij de meerderheid van de patiënten tot uitstekende functionele resultaten leiden.