Alai

Welkom bij Foreign Policy’s China Brief.

De hoogtepunten van deze week: Een lijst van leden van de Chinese Communistische Partij krijgt overdreven aandacht in de buitenlandse media, een Bloomberg-medewerker wordt gearresteerd in Beijing en waarom de uitvoerend voorzitter van Disney waarschijnlijk niet de volgende Amerikaanse ambassadeur in China zal worden.

Als u China Brief elke woensdag in uw mailbox wilt ontvangen, kunt u zich hier aanmelden.

De Australische krant, Sky News Australia en de Britse Daily Mail schreven deze week over een lijst van leden van de Chinese Communistische Partij (CCP) in Shanghai. De lijst, die lijkt te dateren uit 2016, is een interessante gegevensbron voor onderzoekers. Maar de enigszins hysterische toon van de verhalen laat zien hoe gemakkelijk onnodige paniek kan worden gecreëerd, zelfs over zo’n ernstige kwestie als de invloed van de CCP.

De verhalen beschreven een “door de staat gesponsorde spionagekring,” noemden de aanwezigheid van partijleden in buitenlandse bedrijven “infiltratie,” en presenteerden de lijst als een dramatische nieuwe ontwikkeling. Niets van dit alles is waar.

De aanwezigheid van CCP-cellen in westerse bedrijven met filialen in China is niet opmerkelijk. Volgens de grondwet van de partij moeten bedrijven met drie of meer leden een cel vormen. Cellen komen in buitenlandse bedrijven veel minder vaak voor dan in binnenlandse bedrijven. In de meeste gevallen zijn celvergaderingen vervelende afvinkzaakjes, hoewel ze onder president Xi Jinping steeds meer een instrument van directe invloed binnen het particuliere bedrijfsleven zijn geworden. Buitenlandse bedrijven hebben hun bezorgdheid geuit over de invloed van partijcellen op zakelijke beslissingen onder het nieuwe regime, maar hun aanwezigheid is algemeen bekend.

Ook consulaten en ambassades zijn zich er altijd van bewust geweest dat sommige personeelsleden CCP-leden zijn, maar dat maakt hen niet meer een risico dan andere lokale aanwervingen. Alle Chinese burgers van het vasteland staan onder druk van de staatsveiligheidsdiensten om te spioneren, en buitenlandse ambassades erkennen dat. In het verhaal van de Australische krant wordt als primeur aangevoerd dat het inhuren van personeel voor consulaten in Shanghai via een overheidsorgaan loopt. Maar dit is het geval in elke Chinese stad – zowel voor consulaten als voor buitenlandse media – en dat is al zo sinds ze in de Volksrepubliek China actief zijn.

Het CCP-lidmaatschap behandelen als een teken van loyaliteit aan de staat is ook dubieus. Mensen worden in de eerste plaats lid van de partij om hun cv op te vijzelen, vaak al op de universiteit of kort daarna. Er is geen mogelijkheid om te vertrekken, alleen om eruit geschopt te worden. Het Engels sprekende, hogere middenklasse personeel van buitenlandse bedrijven is waarschijnlijk eerder partijlid dan de meeste mensen, gewoon vanwege de lagen van de samenleving waar zij vaak vandaan komen.

De vragen over de Chinese invloed zullen de komende jaren een belangrijk onderwerp van debat zijn. Er zijn reële problemen met de Chinese invloed in Australië en andere Westerse landen, maar die moeten zorgvuldig worden besproken. Het zal van vitaal belang zijn duidelijke grenzen te trekken over wat belangrijk of bedreigend is, wat louter verontrustend is, en wat hysterisch of racistisch is. Verwacht soortgelijke verhalen in de toekomst – en wees bereid om ze kritisch en met oog voor de context te lezen.

Bloomberg-medewerker gearresteerd. Haze Fan, een getalenteerde Chinese verslaggever die als zogeheten nieuwsassistent voor Bloomberg in Beijing werkt, is afgelopen vrijdag gearresteerd op verdenking van het in gevaar brengen van de nationale veiligheid. Wettelijk mogen Chinese leden van buitenlandse nieuwsorganisaties alleen als nieuwsassistent worden aangenomen, maar in de praktijk doen zij vaak het meeste werk. Intern is Bloomberg een van de eerlijkste werkgevers van Chinees personeel. Het betaalt goed en publiceert veel verhalen onder een generieke nieuwsredactietitel in plaats van buitenlandse medewerkers krediet te geven voor stukken die door Chinese medewerkers zijn gemaakt.

Fan’s arrestatie is op een paar fronten verontrustend. Het maakt deel uit van een algemene aanval op de persvrijheid, en met name de buitenlandse pers, in het afgelopen jaar. Aangezien Fan een Chinees staatsburger is, kan Bloomberg weinig doen om haar te beschermen. Sinds het bedrijf is gestraft voor zijn onthullingen over de rijkdom van Xi’s familie, is het voorzichtig in de omgang met de autoriteiten en heeft het enkele kwetsbare medewerkers overgeplaatst naar het buitenland. Het is mogelijk dat de zaak van Fan verband houdt met de detentie van de Australische staatsburger Cheng Lei, een vriend van haar, eerder dit jaar.

Mongoolse omzet. Het etnisch Mongoolse hoofd van de Nationale Commissie voor Etnische Zaken is vervangen door een nieuwe Han-Chinese leider. Dit is de eerste keer sinds 1954 dat het orgaan wordt geleid door een niet-minderheid. Deze maatregel volgt op protesten tegen het taalimperialisme in het door China bestuurde Binnen-Mongolië, die een nieuwe golf van staatsgeweld hebben ontketend. Het is opnieuw een teken dat etnonationalisme het CCP-beleid onder Xi domineert.

Jimmy Lai beschuldigde. De pro-democratische voorvechter en magnaat Jimmy Lai uit Hongkong is formeel aangeklaagd op grond van de nationale veiligheidswet van Peking. Hij is daarmee het meest in het oog springende slachtoffer tot nu toe van de draconische maatregelen. Lai, aan wie borgtocht is geweigerd, werd in augustus gearresteerd op basis van verzonnen beschuldigingen in verband met de huur van zijn gebouw, en China lijkt vastbesloten een voorbeeld van hem te stellen. De miljardairs van Hongkong steunen Beijing over het algemeen, maar diversifiëren hun activa ook stilletjes naar andere landen.

Gaming-gedoe. Het Poolse bedrijf GOG heeft het Taiwanese spel Devotion teruggetrokken, dat van het belangrijkste pc-gamingplatform Steam moest worden gehaald omdat het een denigrerende afbeelding van Xi bevatte nadat mainlanders de recensiesectie hadden gebombardeerd. Het besluit heeft geleid tot verontwaardiging onder gamers, die de stap zien als het toegeven aan Chinese censuur.

Dat is een lastige kwestie aan het worden voor videogamebedrijven nu China geleidelijk videogames heeft gelegaliseerd en zijn markt heeft opengesteld, terwijl het aanzienlijke censuur oplegt. De vrees is dat de platforms die voor videospelletjes worden gebruikt, terughoudend zullen worden om materiaal toe te staan dat China bekritiseert, zelfs buiten het vasteland.

Mickey Mouse, ambassadeur in Peking. The Hollywood Reporter meldt dat Bob Iger, Disney’s uitvoerend voorzitter, wordt overwogen voor een ambassadeurspost in het Verenigd Koninkrijk of China. Ondanks Iger’s gewicht in Hollywood lijkt dat onwaarschijnlijk, zelfs in het belachelijke Amerikaanse systeem dat miljonairs donoren naar kritische diplomatenfuncties stuurt.

Disney heeft een reputatieschade opgelopen over het filmen van Mulan in Xinjiang en de samenwerking met Chinese censoren. De benoeming zou een geschenk zijn voor een Republikeinse Partij die er op gebrand is Biden af te schilderen als een Chinees werktuig, en Iger zou worden verscheurd bij de bevestiging.

Dwangarbeid keten. De omvang van de gedwongen Oeigoerse arbeid – slavernij in feite – op de katoenmarkt in Xinjiang kan groter zijn dan gevreesd, volgens nieuw onderzoek dat aantoont dat meer dan een half miljoen arbeiders alleen al uit drie gebieden onder dwang zijn gemobiliseerd voor het katoenplukseizoen. China beweert dat de dwangarbeid een werkgelegenheidsscheppend plan is. Onder de gedwongen arbeiders bevinden zich echter grote aantallen professoren, bedrijfsleiders en andere professionals.

Buitenlandse kledingbedrijven staan onder verhoogde druk na onderzoek van de BBC en anderen naar de toeleveringsketen.

Monkey King: Journey to the West, by Wu Cheng’en, translated by Julia Lovell

Julia Lovells aanstaande vertaling van Journey to the West, de meest geliefde van de Chinese klassiekers, is een levendig genot: een werkelijk zeer grappig boek komt volledig tot zijn recht. (Met alle respect voor de terecht geliefde Arthur Waley-vertaling.) Sun Wukong, de Apenkoning, is in het Chinees net zo’n vitale figuur als Robin Hood en King Arthur in het Engels zijn. Zijn nauwelijks ingehouden anarchisme is ook een goede herinnering dat Chinezen nooit de zachtmoedige, gehoorzame figuren zijn geweest die in het Oriëntalisme worden afgeschilderd.

Dat is het voor deze week.

We verwelkomen uw feedback op [email protected]. U kunt oudere edities van China Brief hier vinden. Voor meer van Foreign Policy, abonneer u hier of meld u aan voor onze andere nieuwsbrieven.