Noot van de redactie: (Vital Signs is een maandelijks programma dat kijkers gezondheidsverhalen van over de hele wereld brengt).
(CNN) Wist je dat je een “geurafdruk” hebt?
De geuren die uit verschillende delen van het lichaam stromen zijn uniek voor een individu, samengesteld uit geselecteerde verbindingen die variëren afhankelijk van leeftijd, dieet, geslacht, metabolisme … en gezondheid.
“Sommige ziekten resulteren in een karakteristieke geur die uitgaat van verschillende bronnen op het lichaam van een ziek individu,” zei Mats Olsson, een experimenteel psycholoog aan het Karolinska Instituut in Zweden.
De geur van een persoon ontsnapt niet alleen uit hun huid, maar hun adem, bloed en urine en subtiele verschillen onthullen precies hoe gezond ze zijn.
“Gemiddeld ruiken mensen averser als ze ziek zijn,” zei Olsson.
Diabetes? Geuren als rotte appels
Verschillende ziekten zijn ontdekt om handtekening geuren op het lichaam in recente studies, met inbegrip van mensen met tyfus gemeld om te ruiken als gebakken brood, mensen met gele koorts ruiken als een slagerij en de klierziekte scrofula verlaten mensen ruiken als oud bier – subtiele geuren opgepikt meest waarschijnlijk door een getrainde neus.
Een meer voorkomende ziekte met een kenmerkende geur is diabetes, die wordt beschreven als met tonen van rotte appels, veroorzaakt door lage concentraties aceton die vrijkomen bij de ademhaling. De verandering is echter subtiel, en gemakkelijker opgepikt door een getrainde neus, zoals die van George Preti, een organisch chemicus aan het Monell Chemical Senses Center.
Preti bestudeert lichaamsgeur al meer dan 30 jaar.”Ik rijd veel met het openbaar vervoer, en zo nu en dan kom ik iemand tegen die een sterke geur verspreidt, en het is duidelijk,” zei Preti.
Olsson’s team begon aan een meer algemene uitdaging: om te onderzoeken hoe geuren kunnen onthullen wanneer iemand ziek is, of onlangs besmet. Het proces wordt verondersteld evolutionair te zijn bij mensen die de verandering aanvoelen en wegsturen — om gezond te blijven.
“Mensen zouden in staat moeten zijn om te detecteren wanneer iemand besmettelijk is,” zei Olsson, die de waarheid opsnoof in een recente studie.
Het ruiken van de zieken
Het team injecteerde menselijke vrijwilligers met lipopolysaccaharide, een verbinding waarvan bekend is dat deze het aangeboren immuunsysteem en ontstekingsreacties bij mensen activeert, alsof ze tegen bacteriën vechten.
Door acht vrijwilligers in te spuiten met hetzij de verbinding of een placebo, werden lichamen gemaakt om zich te gedragen alsof ze ziek of gezond waren. Lichaamsgeuren werden vervolgens verzameld uit de oksels van t-shirts die door vrijwilligers werden gedragen, klaar voor inspectie door een panel van rechters wier neuzen voor de gelegenheid waren getraind.
De geuren werden door een panel van 40 opgesnoven, die hun intensiteit en aangenaamheid beschreven. De geuren afkomstig van lichamen die zich begonnen te gedragen alsof ze ziek waren, bleken aversiever te ruiken, wat bewijst dat ziekte ruikt.
“Dit was de eerste experimentele studie die aantoonde dat wanneer je ziek bent, je anders ruikt,” zei Olsson.
In dit geval maakte de verandering in geuren geen onderscheid tussen ziekten, maar was het in plaats daarvan een waarschuwingslampje — of geur — dat iemand onwel was omdat hun immuunsysteem actief was.
De voordelen van walging
Sinds de studie in 2014 heeft Olsson onderzocht bij welke doses deze geuren kunnen worden opgepikt, evenals de reactie van het lichaam op onaangename geuren.
In recentere studies ontdekte hij dat de walging die mensen voelden bij het ruiken van onaangename geuren een milde eigen immuunreactie activeerde, om hen verder te beschermen tegen ziekte.
Olsson testte immuunreacties bij mensen die werden blootgesteld aan een reeks walgelijke geuren — waaronder kaas, gefermenteerde vis en rotte gist — en vond lichte verhogingen van de immuunactiviteit. Het lichaam van de mensen maakte zich klaar voor de aanval.
“Emotionele walging is er om ons gezond te houden,” zei Olsson.
Alternatieve geuren
Olsson heeft ook andere bronnen van verraderlijke geuren onderzocht — waaronder urine — en het volgende doel van het team is adem, die moeilijker te bemonsteren is en waar mensen aan worden blootgesteld.
“We zagen dat dit ontstekingsproces ook de geur van urine beïnvloedde, en adem is een goede indicator van sommige ziekten,” zei Olsson.
Maar Preti waarschuwt dat bij het werken met meer metabolische geuren, zoals die in urine en adem, er veel andere factoren zijn die meespelen, afgezien van immuunactiviteit. “Deze kunnen worden beïnvloed door je dieet of het microbioom van je lichaam. … Dit maakt het moeilijker om de situatie te diagnosticeren,” zei Preti.
Lees meer van Vital Signs