Je zou denken dat ontvangen net zo gemakkelijk is als iemand iets aan je geven. Zouden we niet allemaal willen dat we in zo’n eenvoudige wereld leefden? De realiteit is dat, ongeacht of iemand ons iets geeft of niet, we het niet altijd kunnen ontvangen. Alle verschillende positieve dingen die mensen aan ons geven, zouden onder de categorie liefde kunnen vallen. Aandacht is een vorm van liefde, geschenken zijn een vorm van liefde, hulp is een vorm van liefde en de lijst gaat maar door. Dus wanneer we erkennen dat we niet kunnen ontvangen, moeten we erkennen dat het ding dat we echt niet kunnen ontvangen liefde is. We kunnen geen liefde ontvangen omdat we nooit onvoorwaardelijk geliefd zijn geweest. Er werden altijd voorwaarden gesteld aan liefde en voorwaarden aan ontvangen. Dit maakt dat liefde en ontvangen slecht voelen in plaats van goed. Het eerste ingrediënt om te leren hoe je liefde kunt ontvangen is het herkennen van de barrières die we hebben om liefde te ontvangen. Voor mensen die het moeilijk vinden om te ontvangen, is de nummer één barrière wantrouwen in de motieven van de gever. Wanneer wij de motieven van de gever wantrouwen, vrezen wij de gevolgen van het laten zakken van onze verdediging en zo; kunnen wij ons niet openstellen om iets van hen te ontvangen. Om iets echt te kunnen geven, moet het motief erachter zuiver zijn. Voor zo velen van ons die het moeilijk hebben om te ontvangen, hebben de mensen in ons vroege leven niet vrijelijk en op een zuivere manier liefde gegeven. In plaats daarvan hebben ze ons pijn gedaan. Dit maakt dat we ofwel helemaal geen liefde zien of voelen, of wanneer ons liefde wordt aangeboden (in plaats van ons goed te voelen), voelen we een gevoel van paniek of kwetsbaarheid. Als we onszelf zouden toestaan geliefd en gewaardeerd te worden om wie we werkelijk zijn, zouden we het oordeel van onze ouders schenden dat we gebrekkig zijn. Hun overtuiging dat wij gebrekkig zijn (een overtuiging die wij hebben overgenomen), rechtvaardigt de manier waarop zij ons behandeld hebben en helpt ons te geloven dat wij geen slachtoffers waren en in plaats daarvan geliefd werden in de mate die wij verdienden. Om onszelf toe te staan geliefd en gewaardeerd te worden om wie we werkelijk zijn, zouden we moeten toegeven aan de realiteit dat we niet onvoorwaardelijk geliefd waren. Ons laten liefhebben en waarderen om wie we werkelijk zijn, wekt onze angst dat als we bepaalde dingen doen, voelen of denken, we verwaarloosd en verlaten zullen worden en in de meest primaire zin, aan onze lot overgelaten zullen worden. “So to receive love is to both face a grim retrospective reality as well as to risk death”

Mensen, die niet kunnen ontvangen, hebben het bijzonder moeilijk met hulp. Ze vragen niet om hulp en ze krijgen niet veel hulp, niet omdat er geen hulp voor hen bestaat, maar omdat ze het gevoel hebben dat de wereld tegen hen is. Ze hebben het gevoel dat het een zware strijd zal zijn om alleen te krijgen wat ze willen. Deze overtuiging verblindt hen om zelfs maar hulp te zien wanneer die hen wordt aangeboden. En als ze zien dat hulp wordt aangeboden, wantrouwen ze die, omdat ze denken dat er een gevaarlijk motief aan ten grondslag ligt. Met andere woorden, zij zien hulp als niets meer dan een nadeel vermomd als hulp. Diep van binnen voelen zij zich hulp onwaardig of alsof hulp betekent dat zij onbekwaam zijn.

Maar al te vaak is ons motief om liefde te geven zelfzuchtig. We geven omdat we willen krijgen. Met andere woorden, geven is onze manier om van anderen te nemen. Zelfzuchtigheid wordt gedefinieerd als de zorg alleen voor het eigen welzijn, voordeel en belangen, ongeacht de gevolgen voor anderen. Egoïsme is geen natuurlijke staat. Het komt alleen voor wanneer een persoon gericht is op en overtuigd is van het gebrek in zijn leven. We verwarren vaak eigenliefde en egoïsme. Maar er is een groot verschil tussen de twee. Egoïsme ontstaat wanneer iemand, die niet weet hoe hij van zichzelf moet houden en in zijn behoeften moet voorzien, dat innerlijke gemis voelt en vervolgens zijn leven doorbrengt met het proberen dat gat extern op te vullen. Het is erg ongemakkelijk om tijd door te brengen in de buurt van een egoïstisch individu omdat het constant zal voelen alsof die persoon van je neemt en neemt. Ze weten niet hoe ze moeten krijgen of creëren wat ze willen zonder het van iemand anders af te nemen. Ze weten niet hoe ze van zichzelf moeten houden, dus hangt hun leven af van jou om hen die dingen te geven. Als je dat niet doet, weten ze niet meer wat ze moeten doen, voelen ze zich machteloos en worden ze boos omdat ze bang zijn. Maar als we een stap terug doen, zal mededogen ons laten zien dat ze uit een ruimte van innerlijke uithongering komen. Verwachten dat ze niet de kans grijpen om te nemen waar ze naar verlangen is als verwachten dat een uitgehongerd kind geen voedsel steelt.

De meesten van ons die worstelen met het ontvangen van liefde hebben tijd doorgebracht met egoïstische mensen toen ze opgroeiden. Pas op, de meest egoïstische mensen zullen er vaak prat op gaan de meest onbaatzuchtige te zijn. Zelfopoffers, mensengenieters en helpers zullen je doen geloven dat ze alles voor je doen; terwijl ze in werkelijkheid alleen maar dingen voor je doen om te krijgen wat ze willen. Misschien is dat wat ze willen een gevoel van goedheid of jouw schuld aan hen of iets anders wat ze willen dat je hen verschuldigd bent. In principe hebben egoïstische mensen geweldige vermommingen, dus je zult verder moeten kijken dan de façade. Ik ga je een voorbeeld geven uit duizenden dat een persoon kan creëren die geen liefde kan ontvangen.

Brian groeide op met een moeder die hem vertelde dat ze alles voor hem opofferde. Daardoor voelde Brian zich schuldig en schuldig tegenover zijn moeder. Ze gebruikte dat schuldgevoel vaak tegen hem als ze wilde dat hij iets voor haar of voor het gezin deed. Toen Brian naar de universiteit ging, was hij opgewonden om een nieuw leven te beginnen. Maar na een paar maanden belde Brian’s moeder op en zei: “Je moet naar huis verhuizen om ons met het familiebedrijf te helpen”. Brian wilde dat niet. Toen hij zich aanvankelijk verzette, antwoordde zijn moeder: “Ik heb je gevoed en gekleed en alles opgegeven zodat je een beter leven kon leiden dan ik, ik heb het allemaal voor jou gedaan; waarom kun je dit ene ding niet voor mij doen, je bent zo egoïstisch”. Brians schuldgevoel dwong hem te stoppen met de universiteit en naar huis te gaan om het familiebedrijf te runnen, waar hij zich uiteindelijk ellendig voelde, allemaal in de naam van de liefde.

Dit voorbeeld benadrukt een waarheid. Liefde die gegeven wordt om iets terug te krijgen is geen liefde. In feite wanneer mensen ons leren dat liefde komt met een vangst of een verwachting, maakt het ons verward over liefde en het maakt liefde een vies iets.

Er zijn vijf belangrijke barrières die we hebben om liefde te ontvangen. Ik ga ze nu voor je opnoemen. Ze zijn allemaal het bijproduct van gekwetst zijn.

  1. We kunnen een barrière hebben om liefde te ontvangen, omdat wanneer mensen ons dingen geven, het voelt alsof ze macht over ons hebben en we kwetsbaar voor hen zijn. We voelen ons zo wanneer de mensen in ons leven liefde als hefboom gebruikten. We hebben deze barrière om te ontvangen als liefde komt met een bijgerecht van schuld, plicht of schuld. We zagen hoe dit uitpakt in het vorige scenario met Brian en zijn moeder.
    Je kent het gezegde, “met touwtjes eraan vast”. Dit gezegde is precies waar we het over hebben als het gaat om onze eerste barrière voor de liefde. Als iemand je iets geeft waar voorwaarden aan verbonden zijn, voelt dat als een valstrik. En in werkelijkheid, zelfs als het op een onbewust niveau gebeurde, gaven ze iets aan je, zodat ze macht over je konden hebben en garanderen dat ze de overhand zouden hebben. Als je last hebt van deze barrière, laat je dan een gevoel van mededogen voor jezelf voelen omdat de mensen in jouw wereld de liefde als een paard van Troje hebben gemaakt.
  2. We kunnen een barrière hebben om liefde te ontvangen omdat we ons onwaardig voelen. Wanneer onze ouders ons behandelden op een manier die niet liefdevol was, kwamen we tot het besluit dat er iets mis was met ons. Immers, tenzij er echt iets mis met ons was, waarom zouden we dan op die manier behandeld worden? Hierdoor voelen we ons niet goed genoeg voor iemand om van te houden. We voelen ons niet goed genoeg voor iemand om genoeg van te houden om zijn energie aan ons te geven.
  3. Deze barrière gaat hand in hand met de vorige barrière; we kunnen een barrière hebben om te ontvangen als we denken dat we het niet verdienen. Degenen onder ons die problemen hebben met het verdienen van liefde, denken dat we liefde moeten verdienen of iets moeten bereiken om geliefd te worden. Wij denken dat als wij iets niet genoeg verdiend hebben om iets te verdienen, wij slecht zijn en daarvoor gestraft zullen worden door het universum. Als we niet begrijpen wat we hebben gedaan om iets te verdienen dat iemand ons geeft, beginnen we in paniek te raken. Voor degenen onder jullie die lijden aan de barrière van het verdienen om lief te hebben, bekijk mijn video’s op YouTube getiteld “Verdienen vs. Toe-eigening” en “Schrap Verdienen uit je woordenschat.” En stel jezelf ook de volgende vraag: “Wat is er mis met iets krijgen wat je niet verdient?”
  4. We kunnen een barrière hebben om te ontvangen als we verslaafd zijn aan wederkerigheid. Wederkerigheid is het idee dat iets moet worden uitgewisseld tot wederzijds voordeel. Als je verslaafd bent aan wederkerigheid, geloof je dat liefde gelijk moet zijn. Hoe goed het ook klinkt dat liefde eerlijk en gelijkwaardig moet zijn, het is een misverstand over hoe liefde werkt en het wordt niet gedaan met een goede reden. Voor iemand die bijvoorbeeld vreest dat liefde een hefboom is, garandeert wederkerigheid dat de ander niet de overhand heeft en zich later niet schuldig kan maken of in de val kan lokken als gevolg van het tonen van zijn liefde. We kunnen weten dat we een barrière hebben om te ontvangen wanneer iemand ons iets geeft en we automatisch bewust of onbewust denken: “wat kan ik hem of haar teruggeven?” of “wat ben ik hem of haar terug verschuldigd?”
  5. We kunnen een barrière hebben om lief te hebben als we bang zijn voor verlies. Een veel voorkomende reden om niet te kunnen ontvangen is een eerdere ervaring met het verliezen van een geliefde of het verliezen van iemands liefde. Of het nu iemand is die je afkeurt, of iemand die zich van je terugtrekt, of iemand die je liefhebt verliezen aan de dood, of een relatiebreuk meemaken of iets anders, een van de pijnlijkste ervaringen die we kunnen hebben is liefde hebben en het dan verliezen. Deze ervaring creëert een litteken en op een onderbewust niveau geloven we dat het beter is helemaal geen liefde te hebben dan het te verliezen. We geloven dat het beter is om iets helemaal niet te accepteren, wat teruggenomen zou kunnen worden.

Als je liefde wantrouwt, verwacht dan niet van jezelf dat je liefde vertrouwt als het je gegeven wordt. Het idee van vertrouwen is een mooi idee, maar je kunt niet zomaar besluiten om te vertrouwen. Je hebt geleerd niet te vertrouwen omdat mensen je pijn hebben gedaan. Als je zegt: “Ik vertrouw deze liefde die ik ontvang”, dan lieg je tegen jezelf en een deel van je zal zeggen: “Je moet wel denken dat ik een of andere absolute idioot ben”.

Het rehabilitatieproces van ontvangen begint met totale en volledige transparantie. Maak het uw gewoonte om mensen te laten EIGEN wat ze krijgen uit het geven en EIGEN wat je krijgt uit het geven. Dit maakt het veiliger om te ontvangen. Het stelt ons ook in staat om te beslissen of we wel of niet iets accepteren waar andere motieven dan liefde achter zitten. Pas op dat gemengde motieven een mogelijkheid zijn. Het is mogelijk iets te doen omdat je het echt leuk vindt de ander gelukkig te zien, maar ook omdat je er iets voor terug wilt. Laat me je een voorbeeld geven van hoe transparantie werkt in een relatie.

Laten we zeggen dat Graciela zelfgemaakte chocolaatjes voor me heeft gemaakt. Als ik haar zou vragen wat haar ware beweegreden was om ze voor mij te maken en haar zou vragen wat ze met dat gebaar hoopte te bereiken, zou het verleidelijk voor haar zijn om gewoon te zeggen: “Ik wil dat je gelukkig bent”. Maar als ze echt eerlijk was, zou ze zeggen: “Ik wil dat je je goed voelt, omdat je de hele week al chocolaatjes wilt en ook omdat ik jaloers ben op de tijd die je met Lauren doorbrengt. Ik dacht dat als ik bijvoorbeeld chocolaatjes voor je zou maken, dat je dan het gevoel zou krijgen dat ik een betere vriendin was dan zij. Als Graciela me zou vragen waarom ik dat deed en wat ik ermee hoopte te bereiken, zou het verleidelijk zijn om te zeggen: “Ik dacht dat je het lekker zou vinden”. Maar als ik helemaal transparant ben, zou ik kunnen zeggen: “Ik wist dat je het leuk zou vinden en ik heb me ook super schuldig gevoeld over de dingen die je voor me hebt gedaan en dus dacht ik dat door iets voor jou te doen, ik van dat schuldgevoel af kon komen.”

Maak er een gewoonte van om te onthullen wat mensen hopen te winnen door te geven, wat mensen willen dat jij wint door te ontvangen, wat jij hoopt te winnen door te geven en wat jij hoopt dat zij zullen winnen door te ontvangen. Vaak, zelfs als de motieven niet helemaal zuiver zijn, maakt het kennen van die onzuivere motieven het zo dat je veilig bent en in staat om te ontvangen.

We moeten beginnen de specifieke manieren te herkennen waarop we ons afkeren van ontvangen. Enkele voorbeelden van hoe we ons afkeren van ontvangen zijn: Ik krijg alleen dingen van anderen door eerst te geven, ik word stijf als mensen me omhelzen, ik trek me emotioneel terug, en ik leid de aandacht van me af door van onderwerp te veranderen. Ik verzeker je dat de lijst van manieren waarop mensen zich afkeren van ontvangen eindeloos is. Als je het moeilijk vindt om te ontvangen, vraag jezelf dan eens af: “Hoe keer ik me af van het ontvangen van liefde en steun?” En “Hoe ondermijn ik de liefde?”

Het is belangrijk op te merken dat alle mensen op de een of andere manier liefde moeten krijgen. Als we niet kunnen ontvangen, proberen we door de achterdeur te gaan om te ontvangen. We denken dat we moeten geven om te krijgen. Dus we helpen anderen om liefde te krijgen of we zien er op ons best uit om liefde te krijgen of we bereiken iets om liefde te krijgen of we gedragen ons super aardig om liefde te krijgen enz. Wat doe je om liefde te krijgen?

Als we er eenmaal achter zijn waarom we liefde niet herkennen, waarom we liefde niet kunnen opnemen en waarom we liefde niet kunnen vasthouden; leren ontvangen begint met drie basisstappen, de eerste stap is liefde herkennen, de tweede is liefde opnemen en de derde is liefde vasthouden.

  1. Herkennen van liefde. Denk na over wat liefde in zijn zuiverste vorm voor je betekent. Denk na over de manieren waarop mensen liefde aan elkaar tonen. Voor degenen onder u die echt moeite hebben met het herkennen van liefde, stel ik voor het boek “De vijf liefdestalen” van Gary Chapman te lezen. Doe alsof je een vogelaar bent, maar dan een vogelaar voor demonstraties van liefde. Blijf de hele dag uitkijken naar liefde die aan je gegeven wordt, alsof je die moet tellen en bijhouden. Vraag de hulp van een ander om je te helpen liefde te herkennen. Soms, wanneer we liefde niet herkennen, helpt het ons om ons ervan bewust te worden wanneer een vriend ons in ons leven observeert en ons zegt: “dit is liefde” of “dat is liefde”. Enige tijd geleden had ik de hulp van een vriend ingeroepen om mij te helpen bij het herkennen van liefde. Die dag kwam er iemand naar me toe om me een lange knuffel te geven. Onbewust deinsde ik zoals gewoonlijk emotioneel terug voor de omhelzing. En mijn vriendin zei, “dat is liefde” onder haar adem. Zonder haar hulp zou ik dat gebaar nooit als liefde hebben gezien.
  2. Het opnemen van liefde. Zodra we herkennen dat er liefde wordt gegeven, moeten we die liefde bewust toelaten. Om dit te doen, kunnen we oefenen in het voelen van de somatische ervaring ervan. Breng tijd door in het voelen ervan. Ik besteed veel tijd aan het praten over de waarde van het voelen van je negatieve emoties. Het is ook belangrijk om je positieve emoties te voelen. Dit betekent dat wanneer iemand je liefde toont, je het gevoel van die ervaring in je lichaam moet ervaren. Dit kan beginnen met de vraag “Hoe zou het voelen als ik (vul maar in) zou kunnen voelen”. Bijvoorbeeld, hoe zou het voelen als ik dat compliment kon voelen of het gevoel dat ik goed werk heb geleverd? Waar in je lichaam is er een gevoel van aanvaarding van de liefde die gegeven wordt als waar of echt? Terwijl je borstkas er weerstand tegen kan bieden, kunnen je handen of knieën er welwillend en accepterend tegenover staan. Laat het gevoel van aanvaarding van liefde tot je lichaam doordringen. Dit betekent, dat als je eenmaal hebt vastgesteld dat je handen de liefde willen en toelaten, stel je dan bewust voor dat je die sensatie over je hele lichaam verspreidt. Breng tijd door, ondergedompeld in dat goed voelende, overvloedige gevoel. Hoe langer je dat gevoel ervaart, hoe meer het in je brein verankerd raakt en hoe gemakkelijker het in de toekomst zal zijn om te ontvangen. Een andere goede manier om liefdevolle gebaren in je op te nemen is je bewust voor te stellen dat je het in je opneemt. Als iemand je een cadeau geeft, sluit dan je ogen en stel je voor dat je die energie rechtstreeks in je hart trekt. Als iemand je een compliment geeft, adem dan diep in en stel je voor dat je dat compliment in je binnenste ademt, als een trekje van een positieve sigaar. Als iemand je omhelst, stel je dan voor dat je jezelf zachter maakt om die omhelzing helemaal door je heen te laten gaan. Kies ervoor om je eigen barrières mentaal op te lossen om liefde binnen te laten.
    Een ander aspect van liefde binnenlaten is je ontbrekende ervaring te vinden en jezelf toe te staan die te krijgen. Dit begint met een universele waarheid. Je kunt krijgen wat je nodig hebt en wilt en je verdient het dat aan je behoeften wordt voldaan. Terzijde: een van de beste dingen die je voor een ander kunt doen is te ontdekken welke ervaring in het leven zij missen en die voor hen te verzorgen. Ik mis bijvoorbeeld de ervaring dat het goed is om te zijn zoals ik ben. Of ik mis de ervaring dat mijn emoties gewaardeerd worden, of ik mis de ervaring dat ik geholpen word om iets te bereiken, of ik mis de ervaring van spel. Het is mijn taak om stappen te zetten in de richting van die ontbrekende ervaring.
    Spendeer tijd aan het observeren van mensen die goed zijn in het ontvangen van liefde. En blijf openstaan voor het horen van nieuwe en andere meningen over liefde, zodat je liefde anders kunt gaan zien. Dit zal liefde ontwarren van wat liefde niet is. Een van de beste manieren om te leren hoe je liefde kunt ontvangen en om inzichten over liefde te krijgen is door naar kinderen te kijken. Kleine kinderen leven nog in een staat waarin liefde geven en ontvangen natuurlijk en zuiver is.
  3. Het vasthouden aan liefde. Als we liefde eenmaal in ons opnemen, moeten we leren hoe we liefde kunnen vasthouden. Voor sommigen van ons is liefde vluchtig. Het is alsof er gaten in ons wezen worden geprikt en de liefde weglekt op het moment dat ze erin wordt gestopt. Wanneer we ons niet geliefd voelen, hebben we de neiging ons terug te trekken. Als we dit doen, sluiten we ons vermogen af om liefde te ontvangen en alle reserves van liefde die in ons waren, lopen weg. In plaats van je terug te trekken en je te isoleren wanneer je negatieve emoties voelt, zoek je verbinding. Lieg niet en zeg: “Ik voel me prima”. Druk jezelf uit. Beoefen de kunst om jezelf toe te staan kwetsbaar te zijn. Dit zorgt ervoor dat je interne liefde container niet zal zijn als een waterput in het midden van de Sahara woestijn. Een aspect van het vasthouden aan liefde is het ontwikkelen van zelf-steun. Zelfsteun is iets waar je permanent op kunt vertrouwen. Enkele voorbeelden van zelf-ondersteuning zijn: Liefde tonen aan jezelf, lichamelijk goed voor jezelf zorgen, zijn wie je werkelijk bent, verwerken, inzicht zoeken, jezelf omringen met mensen die liefdevol zijn en die je eigenwaarde vergroten en Het initiëren van hulp zoeken. Onthoud dat je jezelf helpt door steun te zoeken. Een goede manier om een langdurige greep op de liefde te ontwikkelen is te leren in een ander lief te hebben wat je in jezelf haat. Als je begint je geest open te stellen voor het goedkeuren van wat je in jezelf haat door het in hen goed te keuren, zul je je automatisch meer beminnelijk voelen en dus in staat zijn liefde op te nemen en vast te houden.

Houd herinneringen aan liefde dicht bij je. Zelfs als iemand sterft en zelfs als je het met iemand uitmaakt, de liefde tussen jullie was echt. De liefde wordt niet teniet gedaan door het verstrijken van de tijd of door veranderende omstandigheden. Wat herinnert je eraan dat je geliefd bent? Is het een foto, is het een voorwerp, is het een citaat? Bewaar alles wat je eraan herinnert dat je geliefd bent in het zicht. Zoek naar bewijs dat liefde niet schaars is en niet zal verdwijnen. Is er liefde in je leven die blijvend is? Is het mogelijk dat als iemand zijn liefde terugtrekt, iemand anders zijn plaats zal innemen en jou een nog betere soort liefde zal bieden? Degenen onder ons die een weerstand hebben tegen het ontvangen van liefde leven een leven van wanhoop en ontbering. Zelfs mensen die voortdurend uitgehongerd zijn van voedsel en water lijden niet zoals zij die uitgehongerd zijn van liefde. Jij verdient het om een leven te leiden vrij van ontbering. Zoals de legendarische Soefi-mysticus Rumi ooit zei: “Je taak is niet om liefde te zoeken, maar slechts om alle barrières in jezelf te zoeken en te vinden die je ertegen hebt opgeworpen”.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.