Alai

Voor velen van ons is de Western kledingtrend niet veel meer dan een voorbijgaande rage. Het is een excuus om onze meest gekostumeerde cowgirlkleren aan te trekken, franje over franje te stapelen en voor het eerst, nou ja, ooit, cowboyhoeden te dragen zonder ironie. Maar voor echte westerns is de beweging beladen met culturele betekenis. Veel van de westernkleding die we kennen en waar we van houden, gaat terug op de rodeo. Onze eindeloos trendy outfits zijn de nakomelingen van het uniform dat cowboys en cowgirls al decennia lang dragen – een button-down, jeans en laarzen die hun wortels hebben in het berijden van paarden, het lassoën van ossen, en het verzorgen van de familie ranch. Simpel gezegd, onze must-haves zijn niets meer dan namaak van de dingen die echte Westerners al jaren bezitten en dragen.

Vroeger deze maand had ik de gelegenheid om naar Las Vegas te vliegen om de Wrangler National Finals Rodeo bij te wonen. Het ware epicentrum van de westerse cultuur, de WNFR is een 10-daags evenement met feesten, optochten, en wedstrijden. Op woensdag woonde ik een pre-WNFR-feest bij in een nachtclub in Vegas. Op donderdag slenterde ik rond op Cowboy Christmas, een feestmarkt vol met Western-geïnspireerde snuisterijen. Op vrijdag zag ik de opening van de Miss Rodeo USA-verkiezing van dit jaar, en na afloop ging ik een avondje naar de rodeo. En op zaterdag zag ik een wereldkampioenschap freestyle stierenvechten. Bij elk van deze evenementen ontmoette ik mensen die zichzelf echt cowboys en cowgirls noemen, en ik vroeg hen om me iets te vertellen over de westerse modewereld.

Mijn belangrijkste conclusie was dat we allemaal de westerse kleding een beetje verkeerd hebben gekregen.

Om te beginnen omvat de westerse modebeweging veel meer dan we collectief erkennen. Het is niet alleen button-downs, cowboylaarzen, met franje gevoerde jassen en denim. Dierenprints zijn er in overvloed. Pailletten zijn er in overvloed. Bohemien silhouetten zijn ongeveer net zo ruim als op maat gemaakte, rodeo-waardige looks. Riemen zijn meer statement-makend dan bolo stropdassen. Turquoise juwelen zijn overal. En je kunt net zo goed “cowgirl-kleding” scoren bij Free People als bij Boot Barn – hoewel een combinatie van de twee meestal de voorkeur heeft.

Maar wat we ook gemist hebben, is hoe absoluut gastvrij de westerse modewereld is. Keer op keer benadrukten de mensen met wie ik sprak de inherente inclusiviteit van de westerse beweging: Het mooiste aan westerse mode is dat het je uitnodigt om jezelf te zijn. Zelden maakt het een esthetiek niet uit of je je op- of afkleedt. Maar in de westerse wereld is denim-op-denim (en soms, on-denim) net zo acceptabel als een outfit die volledig uit pailletten bestaat. Op elk evenement dat ik bijwoonde, waren sommige mensen tot in de puntjes gekleed met bijpassend haar en make-up, en anderen waren gekleed in de vrijetijdskleding die ze op een ranch zouden dragen. En niemand viel uit de toon. Het was ook duidelijk dat iedereen zorg besteedde aan wat ze droegen; sommigen drukten die zorg alleen uit door middel van glinstering, terwijl anderen meer aandacht besteedden aan de details op hun jeans.

Deze hartgrondige acceptatie van het scala aan stijl is iets waar we de afgelopen jaren collectief naar toe gebarsten zijn. Het is het soort ding waar we naar streven wanneer we “lelijke” modetrends omarmen. Wanneer we de dad sneaker vieren. Wanneer we oprecht plezier beleven aan het dragen van de vreemdste vintage kleding die we kunnen vinden. Toch zijn deze momenten getint met een onderstroom van ironie; wanneer we aughts-geïnspireerde kleding dragen, doen we dat zelfbewust-impliciet de draak steken met de smakeloze kleding die we vroeger allemaal droegen.

Het is teleurstellend zeldzaam om een sartoriale beweging te vinden die ruimte maakt voor iedereen om gewoon zichzelf te zijn. We zijn er nog niet, maar de westerlingen zijn er al een tijdje.

Sequins zijn overal.

Echte westerlingen zijn helemaal in voor sequins. Fonkelingen in overvloed op manieren die me grondig verrasten, gezien ons mainstream begrip van hoe westerse kleding eruit ziet. Ik verwachtte gestructureerde silhouetten, stijve stoffen en veel leren accessoires. En terwijl die dingen overal waren, waren pailletten net zo overvloedig – niet alleen op feestjes, maar ook op de rodeo.

Ik vroeg Shaley Ham (van @WestDesperado) om me een beetje te vertellen over waar ze haar meest trendy Western-kleding koopt. Nasty Gal stond bovenaan haar lijst, en ze kwam letterlijk opdagen op de pre-WNFR party met de gouden versie van die zilveren longline top die ik hieronder heb opgenomen.

Turquoise is de sieraden go-to.

Western kleding bestaat niet geheel uit zogenaamde “cowgirl kleding”- veel Western ensembles druipen van vloeiende, bohemienachtige aantrekkingskracht. En een van de plaatsen waar dit het duidelijkst is, is in de sieraden sfeer. Westerns gaan helemaal op in allerlei accessoires – tassen, laarzen, hoeden, bandana’s – maar ze beknibbelen ook niet op sieraden. Ham verscheen op een handvol WNFR-evenementen uitgedost in turkooizen statement-makers, die ze onder meer vond bij Free People en Wild Honey Turquoise, eigendom van de indianen.

Geen outfit is compleet zonder een jasje.

Western fashion is all about the layers. En geen ensemble is compleet totdat het is afgemaakt met een hoed, sjaal, en jas. Klassieke denim jacks, gestructureerde leren jassen, vloeiende bohemien vesten, en op maat gesneden fluwelen blazers staan allemaal op het menu. En ze kunnen zo statement-makend of zo subtiel zijn als je maar wilt.

Sjaals en bandana’s zijn de kers op de top van elke look.

Hoewel bandana’s blijven bestaan als het Western nekstuk, zegt Ham dat sjaals van alle soorten welkom zijn. Zijdeachtige halssjaals, bijvoorbeeld, knipogen naar de klassieke westerse mode zonder de verwijzing te letterlijk te nemen. Enkele van haar go-to merken voor kleding en accessoires zijn Retro West, Double D Ranch, en Free People – die allemaal hieronder te zien zijn.

Denim is een must, en Wrangler is een klassieker.

Denim is een groot deel van de westerse cultuur. Het is wat mensen dragen als ze paardrijden of de familie ranch verzorgen. En het is ook wat atleten dragen als ze meedoen aan de rodeo. Een van de grootste namen op dit gebied is Wrangler, een kledingmerk dat al sinds 1904 bestaat. Ham draagt het. Ham’s moeder, die vroeger aan rodeo wedstrijden meedeed, draagt het. Zelfs Lil Nas X verwees ernaar in zijn baanbrekende hit, “Old Town Road.” (Volledige openheid: Wrangler heeft mijn reis naar Vegas gedekt. Maar het aantal keren dat mensen Wrangler complimenteerden, de erfenis van het merk prezen, en naar het bedrijf verwezen als een icoon binnen de westerse mode was zo opmerkelijk dat ik het niet kon laten om het te vermelden.)

Eigentijdse versies van cowboylaarzen zijn officieel door cowgirls goedgekeurd.

Verrassend genoeg zijn cowboylaarzen in overvloed te vinden in de westerse modesfeer. Maar volgens Ham, trendy, hedendaagse neemt op de cowboy laars zijn net zo overvloedig. Laarzen in alle vormen, maten en silhouetten kunnen verwijzen naar de klassieke cowboylaars-geen vierkante-teen vereist.

Maar als je toch kiest voor een meer traditionele schoen, zorg er dan voor dat je jeans lang genoeg is om ze bijna volledig te bedekken. (Experts van het Wrangler-team zeiden dat hoogwater alleen acceptabel is met moderne laarzen. Ze zijn een uitgesproken no-no bij klassieke cowboys.)

Prints van allerlei soorten zijn er in overvloed.

Het verhaal van het Amerikaanse Westen is er niet alleen een van cowboys en ranch-hands. Inheemse Amerikanen hebben een even belangrijke rol gespeeld – een rol die veel westerns graag erkennen en eren, vaak via hun kleding. Veel populaire kledingstukken zijn uitgevoerd in prints en textiel die verwijzen naar de inheemse wortels van het Amerikaanse Westen.

Andere prints die minder gemakkelijk te categoriseren zijn, zijn er ook in overvloed. (Zie de Cowgirl Relics blazer hieronder.)

Leren tassen zijn een absolute nietje.

Leren tassen zijn een uitstekende go-to, ongeacht uw esthetiek. Maar in de westerse wereld, leren crossbodies hebben de neiging om te komen weergegeven in een dierlijke prints, met de hand bewerkt en textuur, en bedekt met franje. Gemodificeerde designer tassen-denk: klassieke Louis Vuittons, druipend met franje en versierd met stenen-zijn bijzonder populair.

Luxe stoffen, zoals fluweel en imitatiebont, zijn net zo overvloedig als leer en denim.

Het Westen roept typisch visioenen op van denim, leer, suède- zelfs slangenleer. Maar cowgirls houden van een fluwelen pak, en ze houden ook van een pluizige jas van imitatiebont. Deze weelderige stoffen steken prachtig af tegen de wat ruwere jeans en jasjes die de westerns uitstralen. En ze sluiten naadloos aan bij alle pailletten en dierenprints die worden aangeboden.

Dierlijke prints zijn groot.

Het mag geen verrassing zijn dat een groep mensen die bekend staat om het houden van vee en het rijden op paarden een goede dierenprint waardeert. Maar voor mijn tijd in Vegas, had ik de westerse wereld niet geassocieerd met iets dergelijks. Tuurlijk, koeienvlekken hadden een plaats in cowgirl kleding. En slangenleer was ook logisch. Maar luipaardprints? In het Westen? Echt niet. Wat had ik het mis. Overal waar ik kwam, ongeacht waar ik was, werd ik begroet door een scala aan dierenprints. Luipaard print jurken, en sjaals, en vesten. Slangenprint topjes. Ik zag zelfs een broekje met tijgerstrepen. Bloemen waren zeldzaam, en polkadots waren moeilijk te vinden. Maar dierenprints waren absoluut overvloedig.

Belts are a big deal. En niet iedereen kan ze dragen.

Riemen hebben niet alleen een sartoriale, maar ook een culturele betekenis binnen de westerse wereld. Want die klassieke Western, ovaalvormige riemgespen zijn niet louter mode-uitingen, het zijn trofeeën. Als een cowboy of cowgirl een rodeo-wedstrijd wint, neemt hij een van die grote metalen gespen mee naar huis. En ze dragen het met trots.

Gezien dit, is het over het algemeen afgekeurd om een van deze gespen te dragen, tenzij u of een geliefde het echt gewonnen heeft. Om te voorkomen dat afglijden naar “poser” grondgebied, moet u kiezen voor een concho riem-of een lederen riem met een geheel andere gesp-in plaats daarvan.

Fringe staat, uiteraard, op het menu.

Het zal niemand verbazen te horen dat franje een hoofdbestanddeel is in de westerse wereld. Dat gezegd hebbende, ik zag er veel minder van dan ik had verwacht. Andere opvallende details, pailletten, leken veel meer aanwezig.

En natuurlijk is geen ensemble compleet zonder een hoed.

Bandana’s zijn niet de enige accessoires die een referentiële make-over hebben gekregen. Cowboyhoeden zijn nog steeds ongelooflijk populair, maar Ham zegt dat ze cowboy-achtige hoeden steeds meer ziet opduiken. Hoewel veel westerlingen niet 24/7 cowboyhoeden dragen, zijn ze de go-to statement accessoire wanneer een outfit een beetje je ne sais quoi nodig heeft.