Al bijna vanaf het moment dat ik mijn leven als menstruator begon, heb ik een bijbaantje opgepikt in het proberen uit te vinden hoe je menstruatiebloedvlekken uit… nou ja, alles krijgt. Tijdens de eerste jaren van mijn menstruatie, begon ik elke maand met hoge verwachtingen over het bloeden op mijn maandverband en alleen mijn maandverband deze keer, als het uitstekende exemplaar van ontluikende vrouwelijkheid dat ik was. Daarna eindigde ik elke maand een beetje ontmoedigd over het feit dat, door een gezonde mix van onregelmatige menstruatie, afleiding en ontkenning, ik niet in staat leek om non-stop inlegkruisjes te vermijden. Ik bracht mijn vroege tienerjaren door met per ongeluk menstrueren op jeans, leggings, balletpanty’s, badpakken, turnuniformen, en speciale jurken die alleen voor bat mitswa’s werden gedragen. Het was een beetje zoals Carrie, alleen zonder de leuke psychische krachten en zo.
Als je je afvraagt waarom menstruatiebloed zo moeilijk uit lakens te krijgen is, heb ik het namens jou aan een expert gevraagd. “Bloed bevat hemoglobine, dat helpt bij het stollen en dichten van wonden. Dit stollende vermogen zorgt er ook voor dat het zich bindt aan stoffen”, zegt James Porter, de facilitair manager bij Laundrapp, een app die stomerijen ophaalt en bezorgt. “Bovendien kunnen de vlekken op lakens/kleding nog moeilijker te verwijderen zijn als je ze laat drogen of wast bij hoge temperaturen, hoewel niet onmogelijk met het gebruik van speciale oplosmiddelen.”
Hierbij de existentiële crisis die wordt veroorzaakt door het krijgen van menstruatiebloed op lakens of elders. Natuurlijk leerde ik uiteindelijk dat menstruatiebloed op plaatsen waar dat niet de bedoeling was, gewoon bij de menstruatie hoort. Ik leerde ook dat mijn moeders favoriete methode om menstruatievlekken te verwijderen – er bleekmiddel op gooien tot de vlek weg is of de kleren geruïneerd zijn, afhankelijk van wat het eerst gebeurt – niet de enige manier was. Maar aangezien ik door de jaren heen al van zoveel verschillende manieren gehoord had om bloed uit lakens en andere stoffen te krijgen, waarom wist ik dan niet wat de beste manier was? Waarom hebben wij, als cultuur, niet één enkele techniek om menstruatievlekken te verwijderen? Er moet er een zijn die boven de rest uitsteekt. Ik bedoel, we hebben hoverboards! We hebben zelf rijdende auto’s! We hebben mensen op de maan gezet en pindakaas in crackers, maar we kunnen geen enkele effectieve en wetenschappelijk verantwoorde manier bedenken om je onderbroek te redden nadat je onverwacht een herinnering krijgt aan je voortdurende biologische vruchtbaarheid terwijl je aan het sporten bent?
Deze vraag veranderde vorige week van een theoretische bezorgdheid over feminisme en cultuur in een echte praktische zorg, nadat ik per ongeluk mijn menstruatie over mijn lakens had gekregen. Ik heb maar twee paar lakens, en ik was niet bereid om deze op te offeren aan de goden van het bleken. Ik kan niet de hele tijd nieuwe lakens kopen! Ik ben niet van goud, oké? En dus besloot ik dat de dag was aangebroken om eindelijk die ene reinigingsmethode voor menstruatie te ontdekken. Het experiment: Analyseer de vele stoffen die zogenaamd helpen om bloedvlekken te verwijderen, en kies een winnaar (ik heb geen koud water en/of zeep getest, want iedereen weet al dat die goed werken).
Het onderwerp: Een wit-lichtblauw gestreept katoenen laken.
Een Caveat: Tegen de tijd dat ik het bij elkaar kreeg om dit experiment uit te voeren, was mijn menstruatiebloedvlek ongeveer drie dagen oud. Deze methoden zijn dus alleen beoordeeld op basis van hun effectiviteit bij het verwijderen van opgedroogde bloedvlekken – verse menstruatiebloedvlekken zijn een heel ander balspel.
Laten we naar de tapes gaan, zullen we?
Spit
In het belang van volledige openheid, heb ik ooit met succes spuug gebruikt om een verse bloedvlek uit een overhemd te krijgen (dit was toen ik spontaan een bloedneus kreeg terwijl ik in de bioscoop zat) (dat is geen metafoor, ik heb echt een keer een bloedneus gekregen in de bioscoop).
Daarom had ik hoge verwachtingen van deze methode, die ik meer dan eens heb horen aanbieden als een “gebruik dit in een snuifje” soort tips.
Wat ik deed: Ik spuugde op een deel van het blad met vlekken, en wreef er toen met een spons over: Oké, ik dacht niet dat deze methode zou werken. En toch baalde ik een beetje toen deze methode echt niet werkte. Maar na een paar minuten koortsachtig schrobben zag het bevlekte laken er hetzelfde uit als voordat ik begon (behalve nu was het, je weet wel, bedekt met spuug en bloed).
Zout
Ik heb in het verleden met enig succes zout gebruikt als vlekverwijderaar, en ben ook over het algemeen enthousiast voor elk excuus om zout in welke hoedanigheid dan ook te gebruiken.
Wat ik deed: Na het bevochtigen van de vlek met water, mengde ik ook wat zout tot een pasta met wat water, en schrobde vervolgens op de vlek (ik bracht ook wat zout aan op mijn pasta, want het was al uit op het aanrecht en alles).
Verdict: Sommige delen van de vlek leken een beetje lichter nadat ik had geschrobd, maar uiteindelijk was er geen grote vlek lift. Ah, zout! Je bent alleen maar goed voor onze bloeddruk en popcorn.
waterstofperoxide
Wat kan waterstofperoxide nou niet doen? Je kunt er kleine verwondingen mee ontsmetten! Je kunt er je tanden mee poetsen! Uh, gebruik het om tegels te verwijderen! Hoe kan zo’n nuttige stof nou niet ook een geweldige vlekkenverwijderaar zijn?
Wat ik deed: Ik kneep wat waterstofperoxide op het laken, en ging er toen 30 minuten vandoor (ik weet dat je waterstofperoxide eigenlijk voorzichtig op vlekken moet deppen, terwijl je goed oplet of er geen verkleuring optreedt, maar om eerlijk te zijn leef ik geen levensstijl waarbij je goed oplet of voorzichtig dept, en ik vond het belangrijk om eerlijk tegen je te zijn).
Verdict: Perfectie! Het deel van het laken dat ik met waterstofperoxide heb behandeld, is weer de oude geworden. Alsof het wonder van een vruchtbare vrouw er nooit was geweest!
Maar let op als je deze methode zelf uitprobeert – je moet de peroxide op een washandje doen, dat je vervolgens op de vlek dept. Je moet deze methode ook alleen gebruiken op stoffen die heel licht van kleur zijn en om te beginnen vrij stevig. Dat wil zeggen: stuur me geen boze e-mail als je met deze techniek een paarse zijden onderjurk verpest.
Contactlensvloeistof
Toen ik las over de methode om vlekken van contactlensvloeistof te verwijderen, dacht ik: “Dit klinkt als een van die demente thuiszorgtips die je overal tegenkomt, zoals ‘Lijm 46 kartonnen toiletpapierkokers aan elkaar en spuit ze helemaal groen om er een feestelijke nepkerstboom van te maken! Je familie zal niet eens weten dat het nep is! Dit kan onmogelijk werken.”
Wat ik deed: Ik spoot contactlensvloeistof over een vlek, met extreem lage verwachtingen, en liet het een paar uur zitten.
Verdict: Dit werkte best goed! Het was niet perfect, maar het maakte de vlek aanzienlijk lichter – misschien tot het punt waar een andere vlekkenbehandeling in een wascyclus de vlek volledig zou kunnen verwijderen.
(Aan de andere kant heeft het me wel aan het denken gezet of ik wel elke dag een chemische stof in mijn ooggaten moet stoppen die sterk genoeg is om een bloedvlek uit stof te halen. Maar tot nu toe zijn mijn oogballen niet gesmolten, dus ik zit waarschijnlijk goed.)
Seltzer en citroensap
OK, deze komt niet uit een instructieartikel, en ik heb hem ook niet van de grote opruimers uit het verleden; het was een tip om bloedvlekken te verwijderen in Deadpool. Maar hé, als brutale antihelden uit stripboeken niet de oplossing hebben voor onze menstruatieproblemen, wie dan wel?
Wat ik deed: Ik weekte een deel van de vlek in een vloeistof van één deel seltzer op één deel citroensap. Verdict: Ik dronk wat van deze vlekverwijderaar, en het was heerlijk! Maar het vervaagde de vlek maar een beetje – en bewijst voor eens en altijd dat geen van de schrijvers van Deadpool vrouwen zijn (als je je dat afvroeg).
White Wine
Deze heb ik net verzonnen. Ik bedoel, ik heb het in het verleden gebruikt om rode wijn vlekken te verwijderen, toch? (Ja, ik weet dat dit technisch gezien niet zo werkt; ik heb een graad in vrouwenstudies met een bijvak in creatief schrijven, heb medelijden met me).
Wat ik deed: Ik doopte een stuk bevlekte stof in witte wijn en liet het zitten.
Verdict: Weet je, deze methode was niet perfect, maar voor iets dat ik als grap had bedacht, vond ik dat het een heel echte impact had! De vlek vervaagde een paar tinten, wat een voordeel kan zijn als je bijvoorbeeld in een restaurant bent en de karmozijnrode vloed spoelt aan op je kust.
En de winnaar is…
In mijn geheel onwetenschappelijke mening, is waterstofperoxide je beste gok als je te maken hebt met menstruatievlekken op een lichte stof. Als u te maken hebt met een menstruatievlek op een donkere stof, kunt u nog steeds zout, contactlensvloeistof, zeep, koud water, of mijn persoonlijke favoriet proberen: gewoon doen alsof het niet gebeurt en ervan uitgaan dat het er in de was wel uit zal komen.
Als je het echter aan de experts vraagt, hebben zij een veel eenvoudigere oplossing voor je (ervan uitgaande dat je niet drie dagen wacht om de vlek eruit te krijgen, zoals ik deed).
“Het item zo snel mogelijk in koud water spoelen geeft de beste kans op volledige vlekverwijdering,” zegt Porter. “Wassen op hete/hogere temperatuur ‘bakt’ op de vlekken en maakt het verwijderen van vlekken moeilijker, en zal de behoefte aan oplosmiddelen die moeten worden gebruikt vergroten.” Porter stelt ook voor om de stof binnenstebuiten te keren om de vlek van achteren te pakken als deze niet wil wijken.
Aan het eind van de dag heeft hij een nogal zen-achtig advies. “De truc is altijd, hoe eerder hoe beter, maar als de vlek de eerste keer niet verwijderd wordt, heb geduld.” Geduld is immers een schone zaak.