Alai

Beschrijving van Hyperthyreose:

Hyperthyreose (hyperthyreoïdie) wordt gekenmerkt door een toename van de activiteit van de schildklier. De vergroting van de schildklier, die het gevolg is van een te laag jodiumgehalte in de voeding, wordt schildkliergezwel genoemd. Een veel voorkomende oorzaak van struma in aanwezigheid van hyperthyreose staat bekend als de ziekte van Grave. Deze aandoening is een van de meest voorkomende oorzaken van hyperthyreoïdie en wordt geacht te worden veroorzaakt door een auto-immuunmechanisme. De schildklier is verantwoordelijk voor de regulering van de stofwisseling van het lichaam door de productie van schildklierhormoon. Schildklierhormoon wordt in twee vormen geproduceerd, actief (T4) en inactief (T3). Onder bepaalde omstandigheden kan het lichaam T3 omzetten in actief T4. Anatomisch gezien is de schildklier een vlindervormig orgaan dat zich in de hals bevindt (naast de “adamsappel”). Een toename van het schildklierhormoon kan secundair optreden door een verhoogde werking van de schildklier (struma), of het kan optreden door een verhoogde activiteit van de hypofyse, die zich aan de basis van de hersenen bevindt.Hyperthyreoïdie betekent dat uw schildklier te veel schildklierhormoon aanmaakt. Uw schildklier is een klier aan de voorkant van uw hals; hij regelt uw stofwisseling, dat is hoe uw lichaam voedsel omzet in energie. Het heeft ook invloed op uw hart, spieren, botten en cholesterol. Als u te veel schildklierhormoon heeft, kan dat een heleboel dingen in uw lichaam versnellen. U kunt snel gewicht verliezen, een snelle hartslag hebben, veel zweten, of u nerveus en humeurig voelen. Of misschien hebt u helemaal geen symptomen. Je arts kan ontdekken dat je hyperthyreose hebt terwijl hij een test doet voor een andere reden.Hyperthyreoïdie is gemakkelijk te behandelen met behandeling kun je een gezond leven leiden. Zonder behandeling kan hyperthyreoïdie leiden tot ernstige hartproblemen, botproblemen en een gevaarlijke aandoening die schildklierstorm wordt genoemd.

Symptomen:

Gemeenschappelijke symptomen en tekenen van hyperthyreose:

• 1. Hartkloppingen.
• 2. Warmte-intolerantie.
• 3. Nervositeit.
• 4. Slapeloosheid.
• 5. Ademnood.
• 6. Verhoogde stoelgang.
• 7. Lichte of afwezige menstruatie.
• 8. Vermoeidheid.
• 9. Snelle hartslag.
• 10. Trillende handen.
• 11. Gewichtsverlies.
• 12. Spierzwakte.
• 13. Warme vochtige huid.
• 14. Haaruitval.
• 15. Starende blik.

Behandeling:

Er is niet één behandeling die het beste is voor alle patiënten met hyperthyreoïdie. Veel factoren zullen van invloed zijn op de keuze van de arts voor een behandeling, waaronder de leeftijd van de patiënt, de vorm van hyperthyreose, de ernst van de ziekte en andere medische aandoeningen die van invloed kunnen zijn op de gezondheid van de patiënt.Momenteel zijn er drie belangrijke manieren om hyperthyreose te behandelen: medicamenteuze therapie, radioactieve jodiumtherapie en chirurgie.Medicamenteuze therapie omvat het gebruik van twee soorten geneesmiddelen om de hyperthyreose onder controle te houden. In eerste instantie zal de arts ofwel methimazol (Tapazole) ofwel propylthiouracil (PTU) pillen voorschrijven, dit zijn antithyroïd middelen. Deze geneesmiddelen blokkeren de hoeveelheid schildklierhormoon in het bloed en maken het voor jodium moeilijker om in de schildklier te komen. Hoewel deze geneesmiddelen de hoeveelheid schildklierhormoon in het bloed hebben geblokkeerd, zijn er nog steeds hoge niveaus van circulerend schildklierhormoon in het bloed. Om dit tegen te gaan, kan de arts ook bètablokkers voorschrijven, zoals propranolol (Inderal), om de werking van het circulerende schildklierhormoon te blokkeren.Radioactieve jodiumtherapie is een alternatief als behandeling met medicijnen faalt. De patiënt krijgt een capsule of een slok water met radioactief jodium. Na inslikken wordt het “radiojodium” snel geabsorbeerd door de overactieve schildkliercellen en over een periode van enkele weken beschadigt het radioactief jodium de cellen. Het resultaat is dat de schildklier in omvang krimpt, de schildklierproductie daalt en de bloedwaarden weer normaal worden. De radioactiviteit verdwijnt binnen een paar dagen uit het lichaam. Hyperthyreoïdie kan enkele maanden tot vele jaren na deze therapie opnieuw optreden.Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor mensen met een grote struma die chronisch terugvallen na medicamenteuze therapie en voor mensen die de radioactieve jodiumtherapie weigeren of er geen kandidaat voor zijn.De operatie, thyreoïdectomie genoemd, houdt in dat een deel van de schildklier operatief wordt verwijderd. Als slechts een enkel knobbeltje binnen de schildklier te veel hormoon produceert, kan de chirurg alleen dat kleine deel van de klier wegnemen. Als de hele schildklier overactief is, wat vaker het geval is, is een totale thyreoïdectomie nodig. Soms kan de chirurg een klein deel van de schildklier intact laten – net genoeg om voldoende schildklierhormoon te produceren. Afhankelijk van hoeveel van de klier na de operatie is overgebleven, kan de patiënt daarna schildkliervervangende therapie nodig hebben.

Oorzaken en risicofactoren:

Er zijn verschillende oorzaken van hyperthyreose. Meestal produceert de hele klier te veel schildklierhormoon, dit wordt de ziekte van Graves genoemd. Minder vaak is een enkele knobbel verantwoordelijk voor de overmatige hormoonafscheiding. De meest voorkomende onderliggende oorzaak van hyperthyreoïdie is de ziekte van Graves. Deze aandoening kan worden samengevat door op te merken dat een vergrote schildklier (vergrote schildklieren worden goiters genoemd) veel te veel schildklierhormoon produceert. . De ziekte van Graves wordt geclassificeerd als een auto-immuunziekte, een aandoening die wordt veroorzaakt doordat het eigen immuunsysteem van de patiënt zich keert tegen de eigen schildklier. De hyperthyreose van de ziekte van Graves wordt dus veroorzaakt door antilichamen die het immuunsysteem van de patiënt maakt en die zich vasthechten aan specifieke activerende sites op de schildklier, die er op hun beurt voor zorgen dat de schildklier meer hormoon gaat aanmaken. Er zijn eigenlijk drie verschillende onderdelen van de ziekte van Graves: overactiviteit van de schildklier (hyperthyreose), ontsteking van de weefsels rond de ogen die zwellingen veroorzaken, en verdikking van de huid boven de onderbenen (pretibiaal myxoedeem). De meeste patiënten met de ziekte van Graves hebben echter geen duidelijke aantasting van de ogen. Hun ogen kunnen geïrriteerd aanvoelen of ze kunnen eruit zien alsof ze staren. Ongeveer één op de 20 mensen met de ziekte van Graves krijgt te maken met ernstiger oogproblemen, waaronder uitpuilende ogen, ernstige ontsteking, dubbelzien of wazig zien. Als deze ernstige problemen niet worden herkend en behandeld, kunnen ze de ogen blijvend beschadigen en zelfs blindheid veroorzaken. Schildklier- en oogaandoeningen bij de ziekte van Graves verlopen over het algemeen parallel, waarbij de oogproblemen langzaam verdwijnen nadat de hyperthyreoïdie onder controle is.Hyperthyreoïdie kan ook optreden bij patiënten die te hoge doses van een van de beschikbare vormen van schildklierhormoon gebruiken. Dit is vooral een probleem bij patiënten die vormen van schildkliermedicatie gebruiken die T3 bevatten, dat normaal in relatief kleine hoeveelheden door de menselijke schildklier wordt geproduceerd. Andere vormen van hyperthyreoïdie zijn nog zeldzamer. Het is belangrijk dat uw arts vaststelt welke vorm van hyperthyreoïdie u mogelijk heeft, omdat de beste behandelingsopties zullen veranderen afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Diagnose:

Uw arts zal eerst een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te controleren op eventuele duidelijke symptomen van hyperthyreoïdie. Daarnaast kan uw arts andere onderzoeken doen, waaronder:Bloedonderzoeken — Er worden bloedonderzoeken gedaan die het niveau van de schildklierhormonen T4 en T3 meten, die hoog moeten zijn om de diagnose hyperthyreoïdie te stellen. Ook het niveau van het schildklierstimulerend hormoon (TSH) wordt gemeten. Bij hyperthyreoïdie is het TSH laag, terwijl het T4- en T3-niveau hoog zijn.Jodium Uptake Scan — Met deze test wordt de schildklierfunctie gemeten door te bepalen hoeveel jodium door de schildklier wordt opgenomen. Patiënten krijgen een kleine dosis radioactief jodium toegediend, dat op een lege maag wordt ingenomen. Het jodium wordt geconcentreerd in de schildklier of de volgende uren uitgescheiden in de urine. De hoeveelheid jodium die in de schildklier terechtkomt, wordt vervolgens gemeten.Schildklierscan — Deze test wordt meestal tegelijk met de jodiumopnametest uitgevoerd omdat de patiënt ook radioactief jodium moet innemen, dat zich vervolgens in de schildklier concentreert. Schildklierscans gebruiken de emissie van gammastralen van radioactief jodium om een beeld van de schildklier te verkrijgen.

Medicijnen en medicijnen:

1. Propylthiouracil (PTU) PTU, gebruikt voor de behandeling van hyperthyreoïdie, oefent zijn werking uit door de synthese van schildklierhormoon te verminderen, en door de omzetting van thyroxine (T4) in triiodothyronine (T3) te blokkeren. Bij patiënten met de ziekte van Graves (GD) heeft PTU waarschijnlijk ook een gunstig effect op de immuunstoornis die ten grondslag ligt aan de ontwikkeling van GD, aangezien het staken van PTU na een geschikte behandelingskuur (12-24 maanden voor de meeste patiënten) vaak gepaard gaat met ziektevermindering, die langdurig of permanent kan zijn. Sommige patiënten ervaren een beetje misselijkheid, of milde maagklachten en veel patiënten vinden dat PTU een bittere nasmaak achterlaat.2. Methimazol werkt, net als PTU, om het peil van het schildklierhormoon te verlagen door de synthese van schildklierhormoon te verminderen. In tegenstelling tot PTU remt methimazol de omzetting van T4 in T3 niet aanzienlijk. Methimazol is echter doeltreffend wanneer het in verdeelde doses of slechts eenmaal per dag wordt toegediend, hetgeen enig voordeel kan hebben wat de therapietrouw betreft. Deze kwestie is zorgvuldig bestudeerd, waarbij een betere therapietrouw werd vastgesteld in de groepen patiënten die eenmaal daags methimazol werden behandeld.3. Geneesmiddelen zoals propranolol (Inderal), metoprolol (Lopressor) en andere verwante geneesmiddelen staan bekend als b-blokkers, omdat zij de werking blokkeren van b-adrenerge receptoren die de werking van adrenaline en noradrenaline bemiddelen. Tijdens de hyperthyreoïdie-toestand is de activiteit van het sympathische zenuwstelsel verhoogd, en veel van de symptomen die zich ontwikkelen overlappen met symptomen die worden ervaren tijdens angsttoestanden. Bijvoorbeeld, beven, snelle hartslag, angst, rusteloosheid, terugtrekken van de oogleden en meer zweten zijn allemaal symptomen die kunnen verbeteren na het instellen van een b-blokker behandeling. Patiënten met matige tot ernstige hyperthyreoïdie kunnen baat hebben bij behandeling met een b-blokker gedurende enkele weken tot maanden, totdat hun hyperthyreoïdie beter onder controle is met medicijnen zoals PTU of methimazol, of radioactief jodium. In zeldzame gevallen kunnen patiënten met obstructieve longaandoeningen, astma of congestief hartfalen of cardiomyopathie een bijwerking van b-blokkers vertonen, wat kan leiden tot verhoogde ademhalingsmoeilijkheden. Patiënten met dit soort long- of hartaandoeningen moeten daarom hun arts informeren over deze co-existente problemen voordat zij een behandeling met b-blokkers overwegen4. Jodium: Hoewel jodium door de schildklier wordt opgenomen en gebruikt om schildklierhormoon te maken, kan het paradoxaal genoeg de afgifte van schildklierhormonen uit de schildklier gedurende meerdere dagen onderdrukken. Daarom kan bij sommige patiënten met ernstige hyperthyreoïdie jodium worden toegediend om te proberen de afgifte van schildklierhormoon te stoppen nadat PTU of methimazol is gestart. Voor meer informatie, zie Jodium. Sommige patiënten met ernstige hyperthyreoïdie kunnen ook gedurende enkele dagen tot weken worden behandeld met orale cholecystografische middelen die normaal worden gebruikt voor het zichtbaar maken van de galblaas. Deze middelen remmen de omzetting van T4 in T3 en bevatten ook jodium dat de afgifte van schildklierhormoon tijdelijk blokkeert.DISCLAIMER: Deze informatie mag niet in de plaats komen van het zoeken naar verantwoorde, professionele medische zorg.