Alai

Als ik eerlijk ben….. ben ik vaak verdrietig geworden over het feit dat ik introvert ben. Ik heb geprobeerd extravert te zijn…. maar dat ben ik gewoon niet.

Ik ben niet iemand die de hele tijd bij mensen in de buurt moet zijn.

Ik ben niet iemand die de aandacht op zich gericht moet hebben.

Ik ben iemand die mijn tijd alleen nodig heeft. Ik geniet ervan om bij mijn goede vrienden te zijn die me energie geven… maar het kost ook veel tijd voor mensen om die muren om me heen af te breken om echt een goede vriend te worden

Ik zeg niet dat alle extraverte mensen aandacht willen of altijd bij mensen in de buurt willen zijn. Iedereen heeft zijn tijd alleen nodig…. ik alleen meer dan anderen.

Natuurlijk ben ik de laatste jaren meer een ambivert geworden. Ik wil socialer zijn, meer tijd doorbrengen met mijn goede vrienden, nieuwe mensen ontmoeten en niet altijd alleen zijn. Ik heb niet zoveel tijd alleen nodig als vroeger. In zekere zin denk ik dat de meerderheid van de mensen ambivert is, d.w.z. zowel introvert als extravert… ook al zijn sommigen het een of het ander.

Als ik mensen vraag me te beschrijven… of wat hun eerste indruk van me is/was, is het antwoord 95% van de tijd:

Je bent nogal stil. Je observeert voordat je spreekt en je kiest je woorden. Je bent nooit iemand die oordeelt en ik heb het gevoel dat ik je alles kan vertellen zonder veroordeeld te worden. Je bent geweldig in luisteren. Maar ik krijg ook… Je bent heel anders als ik je echt leer kennen. Je bent sarcastisch, maakt grapjes en lacht veel als je je op je gemak voelt in de buurt van mensen. Natuurlijk… heb ik even tijd nodig om dat stadium te bereiken waarin ik me op mijn gemak voel, sarcastisch, open en lachend. Daarom kan ik natuurlijk heel verlegen overkomen, op de achtergrond, luisterend naar …. en niet veel ruimte innemend. Ik hou niet van koetjes en kalfjes…. ik praat liever over andere dingen en zinvolle dingen. Ook al hou ik van grappen, sarcasme en memes. Ik ben niet iemand die de behoefte voelt om te spreken… ik kan in stilte naast je lopen en me niet ongemakkelijk voelen of de behoefte voelen om iets te zeggen… maar natuurlijk, als de persoon naast wie ik loop een ongemakkelijke energie geeft omdat ze niet graag stil zijn… dan begin ik me ook ongemakkelijk te voelen. Maar ik breng graag tijd door met mensen die het niet erg vinden om soms gewoon stil te zijn… en die niet de behoefte voelen om elke seconde te vullen met geluid en praten.

Wat is een introvert en extrovert?

“Een introvert wordt vaak gezien als een stil, gereserveerd en bedachtzaam individu. Ze zoeken geen speciale aandacht of sociale verplichtingen, omdat deze gebeurtenissen introverte mensen een uitgeput en leeg gevoel kunnen geven.

Introverte mensen zijn het tegenovergestelde van extraverte mensen. Extraverte mensen worden vaak beschreven als het leven van een feestje. Ze zoeken interactie en gesprekken. Ze zijn niet iemand die een sociale bijeenkomst mist, en ze gedijen in de hectiek van een drukke omgeving.” (Healthline)

Als introvert, met mijn schild omhoog maakt het moeilijk voor mij om vrienden te maken… of in ieder geval hele goede vrienden. Ik heb veel vrienden, maar niet zulke goede, omdat ik nooit het stadium bereik dat ik mijn muren laat zakken. En dat maakt me verdrietig. Soms heb ik het gevoel dat ik moet veranderen. Ik moet veranderen wie ik ben. Ik moet mijn persoonlijkheid veranderen en iemand anders proberen te zijn… iemand die extroverter is… iemand die veel vrienden heeft… iemand die de hele tijd sociaal is. Maar aan de andere kant zeg ik tegen mezelf dat dit gewoon is wie ik ben en dat ik het moet accepteren….

Tijdens mijn recente reis hadden we het over extrovert en introvert zijn, en iedereen was zo’n beetje extrovert, ook al waren sommigen meer zoals ik…. een beetje terughoudend en misschien in het begin niet zo open en energiek. Maar mij werd verteld dat ik erg introvert was …. en zelfs als ik me er bewust van ben. Het maakte me verdrietig. Misschien omdat ik het gevoel heb dat ik echt mijn best doe? En ik had niet het gevoel dat ik me inhield of verlegen was, sterker nog… het was het meest extraverte, open, vriendelijke en energieke gesprek dat ik ooit met anderen heb gehad. En dan te bedenken dat ik 12 uur per dag met een groep mensen doorbracht en me nooit moe voelde of geen energie meer had om sociaal te zijn. In plaats daarvan voelde ik me op mijn gemak als mezelf…. maar toch kwam ik over als erg introvert. Ze bedoelden het niet slecht, maar het maakte me verdrietig…. en dat was wat me aanzette tot het schrijven van deze post.

Om me te laten realiseren dat het ok is om introvert te zijn. Ik ben ok zoals ik ben. Ik hoef niet te veranderen of te proberen iemand anders te zijn. Mensen houden van me zoals ik ben… zelfs als het tijd kost om mijn persoonlijkheid en ware ik te zien. Ik ga nog steeds met mensen om, ik heb nog steeds vrienden, ik vind het nog steeds leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en sociaal te zijn. Maar ik wil ook mijn eigen tijd…. Ik hoef niet altijd te zeggen wat ik denk, in plaats daarvan kan ik soms gewoon luisteren…. Iemand zijn met wie mensen willen praten of het gevoel hebben dat ze met mij over alles kunnen praten – dat is wat veel mensen zeggen dat ze voelen als ze met mij praten.

Ik vertel mezelf dat ik ok ben zoals ik ben.

En als je introvert bent, net als ik…. vertel jezelf dan hetzelfde, dat het ok is om een introvert te zijn. Natuurlijk… push jezelf om sociaal te zijn, push jezelf om nieuwe mensen te ontmoeten. Als je de mensen vindt bij wie je je echt op je gemak voelt, zullen ze je met energie vervullen. Voor mij persoonlijk, mijn beste vrienden en familie geven me altijd energie en ik kan uren met hen doorbrengen zonder me leeggezogen te voelen. Zoek mensen die van je houden om wie je bent en die tijd met je willen doorbrengen. Je kunt je eenzaam voelen….

Zelfs als introverte mensen, zoals ik, houden van hun tijd alleen… hou ervan om tijd alleen door te brengen en gewoon te doen wat je wilt doen. Het kan eenzaam zijn, of het kan voelen alsof niemand je echt mag omdat je een kleine groep vrienden hebt of je nooit echt genoeg openstelt om mensen de echte jij te laten kennen. Maar onthoud, probeer gewoon jezelf te zijn… probeer zo open en vriendelijk mogelijk te zijn tegen nieuwe mensen. Mensen zullen je mogen om wie je bent, en je hoeft niet iemand anders te zijn… het zal toch niet blijven duren. In het verleden heb ik geprobeerd iemand anders te zijn… een persoonlijkheid en façade opgezet die niet echt van mij was, alleen omdat ik dacht dat ik me op een bepaalde manier moest gedragen om anderen te behagen en ervoor te zorgen dat ze me aardig vonden. Het feit is, dat het zo niet werkt. Wees trouw aan jezelf en accepteer jezelf zoals je bent ….. zelfs als je ook eerlijk tegen jezelf moet zijn en de gewoontes of persoonlijkheidskenmerken moet veranderen die zelfvernietigend kunnen zijn of schadelijk voor anderen. Zeggen dat je een bithco bent of een opvliegend temperament hebt als excuus om onbeleefd te zijn tegen mensen is niet ok… en is in plaats daarvan een persoonlijkheidskenmerk dat kan worden veranderd of op zijn minst gecontroleerd.

Het is ok om een introvert te zijn… we hebben zowel introverte als extraverte mensen nodig in de samenleving. Maar isoleer je niet omdat je introvert bent…. je moet jezelf stimuleren om sociaal te zijn en buiten je comfortzone te treden.