Alai

Okay dus toen ik klein was, rond de drie, waren mijn ouders gescheiden en mijn moeder woonde samen met een jongen in die tijd en op een nacht stond ik op om naar de wc te gaan en toen ik eruit kwam zaten mijn moeder en de jongen in de woonkamer….aan het drinken denk ik…en ik stond in de gang en zei dat het daar beneden pijn deed omdat ik dacht dat ze me misschien een pil zouden geven of zoiets om me beter te laten voelen. Maar mijn moeder zei kom hier, en ze legde me op de grond en trok mijn broek uit, de man zat op de bank over me heen en ik smeekte hem niet te kijken, maar hij keek toch. Mijn moeder opende me daar beneden en stak haar vinger in me, ze raakte me van binnen aan en bewoog hem rond, dit was niet iets van korte duur, het waren minuten van dit, en ik was bang om iets te zeggen. En de man staarde naar me en ik herinner me niet veel meer daarna. Het laatste wat ik me herinner van die nacht was dat ik in bed kroop bij mijn broer die sliep en ik was bang en had nog steeds pijn. Ik weet niet zeker of er misschien herinneringen zijn die verdrongen zijn of zo, want ik woonde daar, en ik heb het gevoel dat er iets met de badkuip is dat wazig is in mijn gedachten. En het enige wat ik me herinner van de badkamer is dat ik voor de deur van de badkamer stond en mijn moeders jongen zag met wie ze naakt was. Ik herinner me veel dingen uit dat huis, want daar heb ik twee jaar lang veel tijd doorgebracht, behalve als ik een weekend bij mijn vader logeerde of zo. Mijn moeder is een aardig en niet ziekelijk persoon, ze is nooit ziekelijk geweest en ze is gelovig en een goed mens. Maar kan ze die avond dronken zijn geweest en gedacht hebben dat dat grappig was? En zou de man met wie ze was er iets mee te maken kunnen hebben? Ik herinner me alleen dat hij met zijn ogen rolde toen ik hem de tweede keer zei niet te kijken, en hij bleef maar staren. Ik ben hier echt van geschrokken en weet niet wat ik ervan moet denken. Dit leidt tot toen ik ongeveer 5 was en weer bij mijn vader introk toen mijn ouders weer bij elkaar waren. Mijn oom, die lijdt aan PTSD uit de oorlog, woonde in die tijd in onze kelder en hij paste vaak op me. Ik heb het gevoel dat er veel herinneringen van hem niet naar mij toekomen, want de herinneringen die ik wel heb, vallen een beetje weg. Er was een herinnering toen hij me op de grond legde en zei dat ik verschoond moest worden, maar ik herinner me dat dat niet hoefde en dat ik daar te oud voor was, en hij trok mijn broek uit en ik geloof dat mijn shirt ook omhoog werd gedaan, het duurde lang voordat hij me verschoonde en ik herinner me alleen dat hij boven me zweefde. Dan was er nog een andere keer die ik me vaag herinner toen we in mijn kamer waren met de deur dicht en hij zat op de grond en ik stond op een korte stoel mijn kleren voor hem uit te trekken en ik herinner me dat hij me zei het aan niemand te vertellen. Er zijn veel vage herinneringen die ik met hem heb. Ik herinner me dat ik hem vertelde dat het soms pijn deed daar beneden en hij zei dat ik er crème in moest doen. Ik denk niet dat hij erbij was toen ik dat probeerde, maar ik herinner me dat ik hem vertelde hoe zeer het deed om dat te doen en dat ik het niet meer zou doen. Ik herinner me ook dat ik hem om een of andere reden beneden opsloot omdat ik me ongemakkelijk voelde, maar daarna liet ik hem weer naar boven gaan. Toen ik ouder werd herinner ik me dat hij in mijn oren fluisterde dat ik mooi was en hij omhelsde me altijd stevig en lang. Herinneringen zijn echt wazig met hem. Toen ik 13-14 was, was er een jongen die veel groter was dan ik en hij was 15-16 maar zag er 18 uit en hij vroeg me om met hem in badhokjes te gaan en achter vuilniscontainers zodat hij me kon vingeren en zo. Ik was bang om nee te zeggen en ik voelde dat ik hem moest gehoorzamen. Ik herinner me dat hij me een keer meenam naar het jongenstoilet in plaats van het meisjestoilet en ik vond dat raar, want we gingen altijd naar het meisjestoilet. Dus hij nam me mee naar binnen en vingerde me, en toen stopte hij, keek naar zijn vinger die hij omhoog hield en zei: “Mag ik eraan likken?” mijn antwoord was ja (ik dacht van binnen dat hij vies was) omdat ik dacht dat hij het over het likken van zijn vinger had, waarvan ik nu geloof dat het bedrog was, want toen trok hij mijn broek naar beneden en at hij me op. Ik was zo overrompeld en in shock en wist niet wat ik moest doen omdat er op dat moment een jongen in de badkamer was en ik niets kon zeggen. Toen hij klaar was, vingerde hij me nog een keer en was klaar met me. Er zijn een heleboel herinneringen van hem en ik herinner me alleen dat ik bang was en het gevoel had dat ik hem moest gehoorzamen, het deed zo’n pijn als hij me vingerde dat ik zelfs een keer een beetje bloedde. Maar ik denk dat het mijn schuld is dat ik met hem mee ben gegaan, maar ik was bezorgd over hoe het zou zijn als ik het niet deed. Ik weet niet wat ik van dit alles moet denken en ik denk dat mijn moeder degene is die me het meest stoort. Als je haar ontmoet zou je denken dat ze zo aardig is en zo en dat is ze ook. Maar dat incident heeft me gekweld, en ik weet niet of er meer met die man gebeurd is want de herinneringen zijn zo wazig. Ik weet gewoon niet of ik misbruikt ben, het is gewoon eng om eraan te denken. Ik weet ook niet of ik onderdrukte herinneringen heb. Mijn vriend zegt me dat ik een verschrikkelijk geheugen heb, en dat heb ik. Maar dit is allemaal zo verwarrend. Het spijt me dat dit zo lang is, ik heb geprobeerd om de belangrijkste details te krijgen. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, en deze incidenten hebben me getekend.