De behoefte aan betrouwbare bicistronische of multicistronische vectoren in gen-afgiftesystemen staat in de voorste gelederen van de bio/biomedische technologie. Een methode die een efficiënte co-expressie van meerdere heterologe eiwitten mogelijk maakt, zou waardevol zijn voor vele toepassingen, vooral in de medische wetenschap voor de behandeling van verschillende soorten ziekten. In deze studie hebben we een bicistronische expressievector ontworpen en geconstrueerd met behulp van een zelf-splitsend 2A peptide afgeleid van een virus van het insect Thosea asigna (T2A). Dit vertoonde de meest efficiënte splitsing van de 2A sequentie. Twee versies van de op T2A gebaseerde vector werden geconstrueerd door de DNA-sequenties die coderen voor de eiwitten van belang, het N-myristoylated eiwit en het nucleair-homing eiwit, respectievelijk upstream en downstream van de 2A-linker te schakelen. Onze resultaten toonden aan dat vergelijkbare niveaus van mRNA-expressie werden gevonden en dat 100% van de splitsingsefficiëntie van T2A werd waargenomen. Niettemin meldden wij ook het duidelijke bewijs dat het N-myristoylated eiwit niet stroomafwaarts van de 2A-sequentie kan worden geplaatst. Aangezien het eiwitproduct er niet in slaagt naar het plasmamembraan te transloceren als gevolg van een gewijzigd myristoyleringsproces, is de genpositie van de T2A-gebaseerde vector van betekenis voor de subcellulaire lokalisatie van het N-myristoylated eiwit. Daarom werd de observatie gemarkeerd als een voorzorgsmaatregel voor het gebruik van de 2A peptide. Om de 2A-peptidetechnologie te gebruiken voor het genereren van de bicistronische of multicistronische expressie, moet het vectorontwerp zorgvuldig worden overwogen voor de transgene positie, signaalsequenties en posttranslationele modificaties van elk afzonderlijk eiwit.
By adminLeave a Comment on Impairment of a membrane-targeting protein translated from a downstream gene of a “self-cleaving” T2A peptide conjunction