Wat is een Inflation Hedge?
Een inflatiehedge is een belegging die geacht wordt bescherming te bieden tegen de verminderde koopkracht van een valuta als gevolg van het verlies van de waarde ervan door stijgende prijzen, hetzij macro-economisch, hetzij als gevolg van inflatie. Het gaat typisch om een belegging in een actief waarvan verwacht wordt dat het zijn waarde gedurende een bepaalde periode zal behouden of verhogen. Een andere mogelijkheid is om een hogere positie in te nemen in activa die minder snel in waarde zullen dalen dan de waarde van de valuta.
Key Takeaways
- Inflatiehedging kan worden gebruikt om de verwachte koersdaling van een valuta te compenseren.
- Het beperken van neerwaarts risico is een belangrijke overeenkomst tussen institutionele beleggers en het hedgen van valuta is een gangbare praktijk.
Hoe inflatieafdekking werkt
Inflatieafdekking kan helpen de waarde van een belegging te beschermen. Bepaalde beleggingen lijken een behoorlijk rendement op te leveren, maar als de inflatie wordt meegerekend, kunnen ze met verlies worden verkocht. Als u bijvoorbeeld belegt in een aandeel dat 5% rendement oplevert, maar de inflatie 6% bedraagt, verliest u die 1%. Activa die als inflatiehedge worden beschouwd, kunnen self-fulfilling zijn; beleggers komen er massaal op af, waardoor hun waarde hoog blijft, ook al kan de intrinsieke waarde veel lager zijn.
Goud wordt algemeen beschouwd als een inflatiehedge omdat de prijs ervan in Amerikaanse dollars variabel is.
Als de dollar bijvoorbeeld aan waarde verliest door de effecten van inflatie, wordt goud meestal duurder. Een eigenaar van goud is dus beschermd (of gedekt) tegen een dalende dollar, want als de inflatie stijgt en de waarde van de dollar erodeert, zal de kostprijs van elk ons goud in dollars daardoor stijgen. De belegger wordt dus voor deze inflatie gecompenseerd met meer dollars voor elk ons goud.
Een voorbeeld uit de echte wereld van inflatiedekking
Bedrijven doen soms aan inflatiedekking om hun bedrijfskosten laag te houden. Een van de bekendste voorbeelden is Delta Air Lines die in 2012 een olieraffinaderij van ConocoPhillips kocht om het risico van hogere vliegtuigbrandstofprijzen te compenseren.
Voor zover luchtvaartmaatschappijen hun brandstofkosten proberen af te dekken, doen ze dat meestal op de markt voor ruwe olie. Delta was van mening dat zij vliegtuigbrandstof zelf kon produceren tegen lagere kosten dan wanneer zij deze op de markt zou kopen, en dat zij zich op deze wijze rechtstreeks kon indekken tegen de inflatie van de vliegtuigbrandstofprijzen. Destijds schatte Delta dat het zijn jaarlijkse brandstofuitgaven met 300 miljoen dollar zou verminderen.
Beperkingen van Inflation Hedging
Inflation Hedging heeft zijn grenzen en kan soms volatiel zijn. Delta heeft bijvoorbeeld in de jaren na de aankoop van zijn raffinaderij niet consequent geld verdiend, waardoor de effectiviteit van zijn inflatiehedge beperkt is.
De argumenten voor en tegen beleggen in grondstoffen als inflatiehedge zijn gewoonlijk gecentreerd rond variabelen als de groei van de wereldbevolking, technologische innovatie, productiepieken en -onderbrekingen, politieke onrust in opkomende markten, de Chinese economische groei en de wereldwijde uitgaven aan infrastructuur. Deze voortdurend veranderende factoren spelen een rol bij de effectiviteit van inflatie-hedging.