Inland Sea, Japans Seto-naikai, het waterlichaam dat tussen de Japanse eilanden Honshu, Shikoku, en Kyushu ligt. Het bestaat uit vijf verschillende bekkens die door kanalen met elkaar zijn verbonden. De lengte van de zee van oost naar west is ongeveer 440 km en de wateren zijn gemakkelijk bevaarbaar. De zee heeft een onregelmatige kustlijn en is bezaaid met honderden kleine eilanden, waarvan het grootste het Awaji-eiland in het oosten is. De toegang tot de Inland Zee vanuit de Filippijnse Zee en de Stille Oceaan wordt gevormd door de Straat van Bungo en de Straat van Kii. De smalle Shimonoseki Straat aan het westelijke einde leidt naar de Oost-Chinese Zee. De Inland Zee is een belangrijke transportroute tussen het Aziatische continent en het Kansai gebied van Kyushu. Industrieën langs de zee floreren samen met handels- en vissershavens en het commerciële centrum van Ōsaka-Kōbe. De kusten van de Inland Zee waren de belangrijkste zoutproducerende regio van Japan tot de industrialisatie na de Tweede Wereldoorlog voorrang kreeg. De zoutvelden worden niet meer gebruikt, maar er bloeit een petrochemische industrie. Populair bij vakantiegangers vanwege het landschap, is de hele regio van de Inland Sea opgenomen in het Inland Sea National Park.