Ellen wordt lastiggevallen door een man in haar sportschool. Ze kent zijn naam niet, maar ze heeft hem de bijnaam De Schreeuwer gegeven, vanwege zijn geschreeuw tijdens het gewichtheffen. De Screamer kijkt graag naar Ellen, een 19-jarige studente uit Newcastle, als ze aan het trainen is. Een paar weken geleden deed Ellen squats op de vloer van de fitnesszaal. Toen ze zich omdraaide, deed De Schreeuwer haar na en lachte.
“Vroeger was sporten een hobby van me,” zegt ze, “maar nu schrikt hij me af.” Ze draagt geen strakke topjes meer in de sportschool, maar liever ruimzittende T-shirts. Maar de Screamer volgt haar nog steeds. Ellen heeft overwogen een klacht in te dienen, maar The Screamer lijkt bevriend te zijn met iedereen in de sportschool, en ze vraagt zich af of het management haar serieus zou nemen.
Bovendien gaat het melden van intimidatie bij het management van de sportschool niet altijd volgens plan. Eerder deze week kwam de Gymbox-keten in het nieuws nadat de afwijzende reactie van een werknemer op een klant die klaagde dat hij was lastiggevallen door een mannelijke sportschoolbezoeker, viraal was gegaan. “De testosteronspiegel is hoog, vooral tijdens de training”, reageerde een Gymbox-medewerker. “Dit betekent dat reacties op situaties een beetje extreem kunnen zijn, vooral voor mannen.” Gymbox heeft geaccepteerd dat dit geen gepaste reactie was.
Geleerd worden, lastig gevallen of gevraagd worden in een sportschool is niet alleen vervelend. Het is schadelijk, verraderlijk gedrag dat vrouwen de kans ontneemt om te bestaan in openbare ruimtes. “Kate Dale van de This Girl Can-campagne van Sport England zegt: “Er is niet veel voor nodig voor een vrouw om door de deur van een sportschool te komen. “En er is niet veel voor nodig om haar af te schrikken als ze daar is.”
Ook intimidatie kan beangstigend zijn. “Ik was zo bang”, herinnert Rosie, een 38-jarige HR-medewerkster uit Londen, zich toen ze werd gestalkt door een werknemer van haar voormalige sportschool. De werknemer stal haar nummer uit de database en begon haar foto’s van zijn penis te sturen. “Ik zei hem dat ik niet geïnteresseerd was,” zegt Rosie. “Toen werd hij boos en begon hij me beledigende dingen te sturen via e-mail.”
Op een dag, toen Rosie op een barbecue was, e-mailde hij haar. Als ze nu niet naar de sportschool zou komen, zou hij Rosie’s vriend mailen – ze had hem als haar noodcontact genoteerd – en hem vertellen dat ze hem bedrogen had. Rosie voelde dat ze moest gehoorzamen, maar toen ze in de sportschool aankwam, was hij onbeleefd en afwijzend. De druppel kwam toen hij haar een sauna in volgde en probeerde haar daar in de val te lokken. Rosie vluchtte en zegde haar lidmaatschap van de sportschool op, maar klaagde nooit bij het management. “Ik was te bang voor wat hij zou kunnen doen,” zegt ze. “Ik dacht dat hij mijn leven zou ruïneren.”
Rosie’s ervaring was extreem, maar ook subtielere vormen van intimidatie kunnen verontrustend zijn. “Er zijn een aantal gedragingen die als intimidatie kunnen worden aangemerkt,” zegt Dr. Bianca Fileborn van de Universiteit van Melbourne. “Naar iemand staren, seksueel getinte opmerkingen maken, proberen iemand in een ongewenst gesprek te betrekken of iemand zonder zijn toestemming aanraken.”
Fileborn zegt dat vrouwen hun gedrag zullen aanpassen om hun intimidators te vermijden: ze zullen alleen op bepaalde tijden naar de sportschool gaan, of gebieden zoals de gewichtenafdeling vermijden, die typisch door mannen wordt gedomineerd. “Dale: “Ik krijg de hele tijd vragen over de gewichten in sportscholen. “Het is frustrerend omdat er zoveel bewijs is dat tillen echt goed is voor vrouwen.” Veel vrouwen confronteren hun intimidator nooit, uit angst dat hij agressief zal worden als hij wordt afgewezen.
Wanneer sportscholen aanvoelen als een vijandige omgeving voor vrouwen, is de kans kleiner dat ze regelmatig sporten. “De grootste reden waarom mensen actief blijven, is omdat ze het leuk vinden,” zegt Dale. “Als sporten niet leuk is, is het moeilijk om het vol te houden.”
“Ik overtuigde mezelf ervan dat het in mijn hoofd zat, dat ik paranoïde was,” zegt Jada, een 33-jarige HR-directeur, over haar ervaring dat ze werd lastiggevallen door drie mannen in een sportschool. Maar het zat niet tussen haar oren: ze waren haar duidelijk aan het filmen. Na afloop volgden de mannen haar naar een uniseks kleedkamer en hielden haar tegen. “Ik moest langs ze heen en ze ademden heel hard”, herinnert Jada zich. Ze stormde naar de deur. “Je moest een code intoetsen om het gebouw te verlaten, en ik was zo boos en geschrokken dat ik die niet meer wist,” zegt Jada, “dus ik kon het gebouw niet eens uit.” Toen Jada er wel in slaagde om te vertrekken, stond ze te trillen.
Hoe moeten sportscholen omgaan met dergelijk gedrag? “Ze moeten een nultolerantiebenadering hebben ten aanzien van intimidatie, die expliciet moet worden gemaakt in hun lidmaatschapscontracten,” zegt Fileborn. “Iedereen die zich schuldig heeft gemaakt aan intimidatie moet onmiddellijk worden gevraagd te vertrekken.” Veel sportscholen hebben nu een anti-pestbeleid: nadat Jada een klacht had ingediend, belde een manager haar de volgende dag op, verontschuldigde zich en vertelde haar dat het lidmaatschap van de mannen was beëindigd.
Het was de juiste reactie. “Sportscholen zijn geen afhaalcentra,” zegt Jada. “Ik verwacht de vrijheid om te sporten zonder geobjectiveerd te worden.”
Enige namen zijn veranderd
{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{highlightedText}}
- Gezondheid &welzijn
- Fitness
- features
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via e-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger