Deze NASA-afbeelding toont de aarde vanuit de ruimte. Het beeld is een combinatie van gegevens van twee satellieten. Het MODIS-instrument (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) aan boord van NASA’s Terra-satelliet verzamelde de gegevens over het landoppervlak gedurende 16 dagen, terwijl NOAA’s Geostationary Operational Environmental Satellite (GOES) een momentopname van de wolken op aarde produceerde.
De aarde lijkt rond vanuit de ruimte gezien, maar lijkt in werkelijkheid meer op een ellipsoïde. Maar zelfs een ellipsoïde is niet voldoende om de unieke en steeds veranderende vorm van de aarde te beschrijven.
Onze planeet is aan de evenaar ongeveer 70.000 voet molliger dan aan de polen. Dit is te wijten aan de middelpuntvliedende kracht die door de constante omwenteling van de aarde wordt gecreëerd. Bergen die bijna 30.000 voet hoog zijn en oceaangeulen die meer dan 36.000 voet diep zijn (vergeleken met het zeeniveau) vervormen verder de vorm van de aarde. Het zeeniveau zelf is zelfs onregelmatig gevormd. Lichte variaties in het zwaartekrachtsveld van de aarde veroorzaken permanente heuvels en dalen in het oceaanoppervlak van meer dan 300 voet ten opzichte van een ellipsoïde.
Daarnaast verandert de vorm van de Aarde steeds. Soms is deze verandering periodiek, zoals het geval is met de dagelijkse getijden die zowel de oceaan als de korst beïnvloeden; soms is de verandering langzaam en gestaag, zoals bij het verschuiven van tektonische platen of het terugkaatsen van de korst nadat een zware ijskap is gesmolten; en soms verandert de vorm van de planeet op gewelddadige, episodische manieren tijdens gebeurtenissen zoals aardbevingen, vulkaanuitbarstingen of meteoorinslagen.
De National Geodetic Survey meet en controleert onze steeds veranderende planeet. Geodesie is de wetenschap van het meten en controleren van de omvang en vorm van de aarde, met inbegrip van haar zwaartekrachtveld, en het bepalen van de locatie van punten op het aardoppervlak.