De scène: Tokio ligt in puin. Een kind staat alleen in het puin en is doodsbang als een kolossaal monster nadert. Het schepsel gaat onstuitbaar tekeer en het lot van het kind lijkt bezegeld. Totdat een redder op het laatste moment tussenbeide komt.
Snel vooruit: Het kind wordt voorgesteld aan een internationaal militair programma dat reusachtige robotmachines bouwt om buitenaardse monsters te bestrijden. Maar de machines moeten worden bestuurd door mensen met speciale neurologische gaven. Natuurlijk heeft het kind deze kracht, en wordt gekozen om de mensheid’s laatste verdediging tegen de invasie op te zetten.
Als je Pacific Rim van het weekend hebt gezien, ken je dit verhaal. Maar het voelt heel vertrouwd als je ook hebt gezien “Neon Genesis Evangelion,” de blockbuster 1995-1996 anime-serie die opnieuw gedefinieerd de gigantische robot sci-fi genre in Japan. Wat heeft Guillermo del Toro’s big budget sci-fi knokpartij te danken aan die franchise?
In Japan is “Evangelion” een enorme content- en merchandise-industrie met honderden miljoenen dollars aan inkomsten. Afbeeldingen van de biomechanische Eva-robots staan op alles, van koffiemokken tot smartphones en zelfs vliegtuigverpakkingen. Het is het verhaal van de tiener Shinji Ikari, die wordt gerekruteerd door een organisatie genaamd NERV om een Eva piloot te worden en te vechten tegen de binnenvallende monsters, genaamd Angels.
“Pacific Rim” is natuurlijk afgeleid van vele Japanse franchises, van “Godzilla” en “Ultraman” tot “Mazinger Z” en “Gundam,” die mecha (machines) of kaiju (monsters) bevatten. Maar toen ik de film onlangs zag, had ik het gevoel dat de film een opvallende afspiegeling is van het verhaal van animator Hideki Anno.
Beide films bevatten verliefde personages die reusachtige machines besturen in een wereldwijde oorlog tegen buitenaardse monsters, waarbij epische gevechten worden uitgevochten in dichtbevolkte stedelijke gebieden en op volle zee.
De piloten worden ondergedompeld in een soort amniotische vloeistof om een psychische link te krijgen met hun machines, die door een vloot vliegtuigen naar de strijd worden vervoerd. De hoofdpersonen worden achtervolgd door een psychologisch trauma dat hen er aanvankelijk van weerhoudt de monsters te verslaan. Bekijk de fan vid hieronder voor een vergelijking van de scènes.
De meeste van de Jaegers, zoals de gigantische robots in “Pacific Rim” worden genoemd, lijken veel meer op de omvangrijke, samurai-stijl mecha van “Gundam” dan de slanke, biomechanische Evas; piloten Raleigh Becket (Charlie Hunnam) en Mako Mori (Rinko Kikuchi) hanteren ook een gigantisch zwaard met hun mecha Gipsy Danger, een andere Gundam-echo.
Shock-and-awe hommage
Maar waar “Evangelion” en zijn 1997 film “The End of Evangelion” ingewikkelde existentiële psycho-drama’s zijn verpakt in een “Power Rangers”/”Super Sentai” formaat en doorspekt met christelijke symboliek en vader-zoon drama, is “Pacific Rim” echt een shock-and-awe hommage aan mecha’s en man-in-de-rubber-pak monsters. Het vraagt niet om je hersenen om mee te doen.
Gefilmd in Toronto, waar een deel van Elizabeth Street achter Toronto City Hall werd omgetoverd om eruit te zien als Tokio, “Pacific Rim” besteedt veel aandacht aan visuele details. Het beschikt over spectaculair ontworpen mecha, aangrijpende monster gevecht scènes, en instellingen die Alaska, Hong Kong, en Japan te evoceren.
“Ik voelde dat er een kans was om iets fris te doen, iets nieuws dat op hetzelfde moment bewust was van het erfgoed, maar niet een pastiche of een eerbetoon of een greatest hits van alles,” vertelde Del Toro vorig jaar aan de LA Times. “Een van de eerste dingen die ik deed is er een punt van maken om geen oude films of andere referenties te checken. Like start from scratch.”
Strong cyberpunk esthetic
“I did love Evangelion very much, but I actually wrote most of Pacific Rim before I saw it,” zei collega-scenarist Travis Beacham op Twitter.
Hoewel sommige “Evangelion” fans misschien problemen hebben met de gelijkenissen tussen de twee, uiteindelijk komt “Pacific Rim” af als zijn eigen film ondanks de overvloed aan ideeën die het put uit het genre. Het is veel meer gefascineerd door kaiju en hun kleverige anatomie, het benadrukt een “Top Gun”-stijl piloot rivaliteit, en het heeft een sterke cyberpunk esthetiek. Het verwijst naar “Blade Runner” in een subplot, afgezien van tientallen andere franchises die in het DNA van het verhaal zitten.
“Pacific Rim” moet nog openen in Japan, maar de eerste otaku beoordeling lijkt positief. Metal Gear video game maker Hideo Kojima positief gutste over het op Twitter, zelfs suggererend dat het onpatriottisch is om het niet leuk te vinden. Het heeft tenslotte een aantal van de coolste gigantische robots ooit op het scherm gezien.
Pacific Rim is de ultieme otaku film waar we allemaal altijd op hebben gewacht. Wie ben jij, als je Japans bent en dit niet wilt zien?
– HIDEO_KOJIMA (@HIDEO_KOJIMA_EN) 5 juli 2013