Koning Piye, de Nubische Koning van Kush is waarschijnlijk de grootste Zwarte Farao die Egypte veroverde en de 25ste Dynastie stichtte.
Piye regeerde als koning van Kush en heerser over Opper-Egypte vanuit de Nubische hoofdstad Nappata.
Tijdens Piye’s heerschappij was er een periode van rivaliteit en religieuze verdeeldheid onder de heersers van Neder-Egypte. Voor Piye bood dit een kans voor zowel gebiedsuitbreiding als Religieuze Opwekking.
Zo begon Piye, de grootste Zwarte Farao, wat hij beschouwde als een Heilige Oorlog in de naam van Amun Ra, één van de stichtende Goden van het Oude Egypte in Pre-Historische Tijden, met het doel om Opper- en Neder-Egypte te verenigen onder de Aanbidding van Amun.
In het 20e jaar van zijn heerschappij begon de grootste Zwarte Farao zijn expansie in Neder-Egypte met Nubische macht die reikte tot in Thebe waar hij een coalitie van Neder-Egypte’s koningen tegenover zich kreeg en versloeg nadat zijn leger met succes Midden- en Neder-Egypte was binnengevallen.
Als erkenning van zijn status als koning van zowel Opper- als Neder-Egypte woonde Piye het grote Opet Festival in Thebe bij, waar hij de details van zijn militaire verovering vastlegde in de Piye Victory Stele:
“Hoor wat ik heb gedaan in het overtreffen van de voorouders. Ik ben de koning, de voorstelling van god, het levende beeld van Atum, die als heerser uit de baarmoeder kwam, die gevreesd wordt door hen die groter zijn dan hij, wist en wiens moeder al in het ei doorhad dat hij heerser zou worden, de goede god, geliefd bij de goden, de zoon van Re, die met zijn twee armen handelt, Piye, geliefd bij Amon ….
-?Victory Stele of Piye.
Piye keerde onmiddellijk terug naar Nubië van waaruit hij regeerde als koning van zowel Opper- als Neder-Egypte.
Op de keper beschouwd werd Piye’s verovering van Egypte gemotiveerd door een religieuze ideologie die wordt beschouwd als een Afrikaanse renaissance.
Piye’s ideologische houding kan worden begrepen uit de Oude Mondelinge Overlevering van de Griekse geschiedschrijver Theodore die suggereert dat de Nubiërs de eersten waren die de verering van de Goden in Egypte instelden.
Zo bleef het oude Nubië, vanuit zijn hoofdstad Nappata, de bewaarder van de oorspronkelijke Egyptische cultus van Amun Ra.
Piye werd wellicht gedreven door dit Oude verhaal en zag zijn verovering als een middel om heel Egypte zijn oudste traditie terug te geven die in delen van Egypte verloren was gegaan.
De oorsprong van de Cultus van Amun Ra onder de Kushieten kan mogelijk worden verklaard uit de Piramideteksten in Saqqara die de voorgeschiedenis van het Oude Egypte uit het tijdperk van de Goden gedetailleerd beschrijven.
Uit deze geschiedenis, die door sommige historici als pure mythe wordt beschouwd, krijgen we een verhaal dat uitlegt hoe de Oude God Ptah arriveerde na de grote overstroming en het land Egypte vormde dat het land werd van zijn nakomelingen waaronder zijn zonen Amun Ra (de Zwijger) en Thoth, van wie wordt gezegd dat zij Beschaving en Kennis brachten naar het land en de mensen van Khem.
Van hieruit gezien kan Piye’s campagne worden begrepen als een Religieuze Kruistocht bedoeld om heel Egypte terug te brengen naar de Oude Religie van de Stichtende Goden van Egypte die eerst werd onderwezen aan de mensen van Khem (Nubië) voordat het zich verspreidde naar de rest van Egypte.
Piye beschouwde Nubië daarom als de bewaarder van de ware Egyptische Religie die eerst was onderwezen aan de Afrikanen van Khem.
Toen Piye stierf werd hij begraven naast de grootste Piramide op de Koninklijke begraafplaats in zijn thuisland Kush dat vandaag de dag in Noord-Soedan ligt.
Heden ten dage wordt Piye erkend als de grootste Zwarte Farao en heerser in de Nubische geschiedenis als de Koning die het belang van de Koesjitische Cultuur voor de Tradities van het Oude Egypte benadrukte.
De 25e dynastie die Piye vestigde, zou Egypte verjongen met de bouw van nieuwe wijdverspreide piramides, zodat zelfs in zijn latere jaren, toen Nubië Egypte niet langer regeerde, Piye’s invloed op het Oude Egypte als de grootste Zwarte Farao altijd over het woestijnzand zou weerklinken.